Hey Joost,
Om te beginnen natuurlijk van harte met je 43e verjaardag. Man o man, we worden oud en zijn op weg naar de 50 (tenminste dat zegt mijn vrouwtje nu). Maar ach, wij weten wel beter en dus ook dat we gewoon altijd jonge honden zullen blijven.
Ik weet niet hoe het bij jou is en of jullie daar wat meekrijgen van het coronavirus, maar je mist niks gozer. Het is een beetje saaie bedoeling hier en er heerst nog veel onduidelijkheid m.b.t. waartoe dit allemaal zal leiden. Na het weekend mag de horeca haar deuren weer beperkt openen en gelden er meer regeltjes dan dat er gerechten op de kaart staan. Ik zal er t.z.t. wel eentje ergens op je proosten, maar waarschijnlijk niet meer dan 1, want voor je het weet moet ik plassen en het is nog maar de vraag of je dan gebruik kan en mag maken van het toilet.
In het OV zal het vanaf maandag verplicht zijn om een mondkapje te dragen en ze zijn er al in alle kleuren van de regenboog en voor prijzen van een eurootje tot belachelijk veel eurootjes. Zal eens kijken of ik er voor jou eentje kan scoren in zogeheten reggae kleuren. Dan bewaar ik die wel voor je, voor het geval je ook eentje nodig hebt.
Nogmaals mis je dus niet zoveel op dit moment en dat terwijl we nog wel het e.e.a. zullen gaan missen in de nabije toekomst. Grote evenementen gingen en gaan niet door, dus vandaar dat je waarschijnlijk de rustigste kermis heb meegemaakt. We zijn nu op weg naar het nieuwe normaal, maar ik moet je zeggen, dat ik het allemaal helemaal niet normaal vind. Er heerst veel twijfel en onduidelijkheid onder de mensen, want Den Haag weet het ook allemaal niet en volgt als makke lammetjes de oordelen van een commissie vol mensen die het eigenlijk ook niet precies weten. Het is dus meer het nieuwe abnormaal waar we aan moeten wennen.
Dan hebben we nog de anderhalve meter samenleving, dus eigenlijk een soort van Joost samenleving, want als ik je zou tackelen kom je wel op die anderhalve meter 😏
Het is wel een tijd van bezinning geworden en kijken & praten we thuis veel over de nabije toekomst en wat we daarin willen bereiken. Wat we willen worden, wanneer we later groot zijn. Hoogste tijd om uit een ander vaatje te tappen en doelen te stellen, want doelstellingen geven richting aan het leven.
Kan je nu dus ook nog geen beeld geven van de toekomst, maar dat het goed gaat komen is voor ons een feit. We zullen het zelf moeten doen en gaan dat dan ook doen. De anderhalve meter zal spoedig verdwijnen, rond september komt er vast nog een 2e golf van griep voorbij, maar dan is het geen onbekende meer. Het nieuwe normaal zullen we nimmer omarmen en zodra het allemaal weer wat normaler is kom ik wel weer even bij je langs om gezellig bij te kletsen. Ach en wie weet volgend jaar weer te kermis en dan kom ik natuurlijk ook even proosten.
Hou je goed kleine, grote vriend me. Blijf je missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten