De Parisienne - Jonge blondine

Gisteren melde ik de Parisienne dat alles qua de aankoop van onze nieuwe woning in kannen & kruiken was en dat we konden gaan tekenen. De afspraak bij onze financieel adviseur was reeds gemaakt en vandaag stapten wij met een goed gevoel de trein in richting West-Friesland, eindhalte Heerhugowaard. Niet ver van deze plaats zullen de Parisienne en ik begin 2018 een nieuw hoofdstuk gaan starten in ons levensboek en daar kijken we vol verlangen naar uit. Zittende in de trein melde de Parisienne dat ze zich ook daar zou gaan inschrijven bij de woningbouw, want je weet natuurlijk maar nooit qua de toekomst. 'Voor je het weet loop je tegen zo'n jong blond ding op en ben je gevlogen'. Snapte er niks van, want ik val helemaal niet op blond. Ik staarde naar rechts waar mijn fiets stond, want die ging mee ter voorbereiding op mijn nieuwe baan aldaar. Even een maandje of 2 het stuk station - werk fietsen en daarna gewoon vanaf onze nieuwe stek. 'Oh ja en die akte qua overlijdensrisico, wanneer ging die ook alweer in', hoorde ik haar zeggen. Ja de toon was op scherp gezet qua verhuizen en ik ben er niet meer geheel zeker van of de glinstering in de ogen van de Parisienne te maken hebben met onze nieuwe woning of juist met een op handen zijnde "crime passionnel". Ach de tijd zal het leren. Toch kijk ik er nog steeds naar uit om samen met mijn Parisienne straks richting rustigere oorden te verkassen en samen met een heerlijk gevoel de lente tegemoet te lopen. Misschien komen we tijdens een romantische lentewandeling wel een mooie jonge blondine tegen en groet ik haar een vriendelijk bonjour.