De Parisienne - Een gelukkig man.

Van de week een belletje namens de woonwinkel, dat de eettafel gearriveerd was en deze kon worden opgehaald. Zo gezegd, zo gedaan en dus is ons nieuwe stekkie sinds gisteren (zaterdag) opgefleurd met een prachtige, ruime eettafel. Heerlijk om aan te zitten voor het nuttigen van een lekker bord eten of gewoon, zoals nu, de laptop op te plaatsen en een stukkie tekst te typen. Tegenover mij zit de Parisienne de bijlage van de Volkskrant te lezen, want ook als krantentafel doet hij prima dienst. Zelf las ik zojuist de nodige artikelen in de krant en je wordt er eerlijk gezegd niet vrolijk van, want wat een ongelofelijke puinzooi is het toch in de wereld. Wereldleiders die van gekheid niet weten om elkaar uit te dagen wie de grootste pielemuis heeft, lokale politici die een linkse zetel hebben gescoord, maar over niet al te lange tijd gevaarlijker zullen blijken te zijn dat rechtse Geertje en Afrikaanse landen die al decennia lang gebukt gaan onder een zogenaamde burgeroorlog, maar in werkelijkheid het slachtoffer zijn van westerse diamantenroof. Ach en dan stopt Edwin Evers ook nog met zijn succesvolle ochtendshow. Blijft ons dan echt niks bespaard? Ik stop even met kranten en kijk in de mooie ogen van mijn Parisienne, dan naar rechts uit het raam alwaar het sportveld er vredig bij ligt en naar links met zijn uitzicht op het nabijgelegen Geestmerambacht. Hier zit een gelukkig man.

Naast het plaatsen van de tafel en bijzettafels werd er op de zaterdag nog wat geklust, kwamen mijn ouders even de nieuwe aanwinsten bewonderen en besloot ik de dag met een stukje Paddlen door de omliggende sloten in de wijk. De zon scheen en de wind liet zich niet gelden, dus al met al een prachtig moment om vanaf het water de buurt eens te begluren. Hier en daar waren buurtbewoners aan het klussen in hun achtertuin en bij het passeren volgde regelmatig een 'goedemiddag' en bij een gezin riep de man des huizes mij toe om niet van mijn board te vallen. Het is denk ik de meest gemaakte opmerking richting Paddlers en meestal roep ik dan ook maar iets terug als 'dat is niet de bedoeling'. Voor vertrek schoot de Parisienne een paar foto's en bij thuiskomst stond ze mij op te wachten op het balkon en vroeg hoe het was. 'Het was prachtig en heerlijk rustig' reageerde ik en de volgende keer ga ik richting het Duizend Eilandenrijk. Hier stond een gelukkig man op zijn Paddle Board. Dag in dag uit zie ik ook dat de Parisienne geniet en dat geeft mij dan weer veel voldoening en rust. 'Je vais reussur, tout simplement parce que je refuse de pedre'.