dinsdag 15 augustus 2017

Trek nog maar een kaart.

Afgelopen zaterdag 12-08-2017 reedt een nazi-sympathisant in op een stoet antifascisten tijdens een bijeenkomst in Charlottesville, Virginia. Hierbij kwam een 32-jarige vrouw om het leven en raakten diverse anderen gewond. De daarop volgende dagen braken er rellen uit en ook daarbij vielen diverse gewonden. Rechts tegen links, links tegen recht. Zwart tegen wit, wit tegen zwart. Nimmer is er sprake geweest van vrede tussen deze kampen en nimmer zal deze er komen. Er is teveel haat, pijn, verdriet, afgunst en vooral ontzettende domheid aanwezig in de bovenkamer van veel mensen. Het zit niet in het hart, want als het hart zou spreken, zou er absoluut sprake zijn van vrede op deze wereld. Het hart wordt namelijk gruwelijk misbruikt als het aankomt op gevoelens en emotie. Het hart kan namelijk niet vervuld zijn van haat of afgunst, want het hart pompt enkel leven door het lichaam van zijn/haar drager en daarvoor is liefde nodig. De haat en afgunst (en oh ja die domheid) zit in de bovenkamer van diezelfde drager en die is daar ontstaan door voeding vanuit nog veel dommere wezens om die betreffende persoon heen. Waar je namelijk zalen vol mensen zie die vol van mooie emotie genieten van een succesvol artiest heb je helaas ook zalen vol mensen die worden gebrainwasht door hun gestoorde idool (scheelt qua grammatica dan ook niet veel van idioot) die claimt te spreken namens en voor het enige ware ras. Nu is er dus een dode gevallen in Charlottesville en is er sprake van rassenhaat en racisme, maar gaat het om geloof dan is er opeens sprake van een terroristische aanslag, terwijl het eigenlijk ook dan simpelweg een kwestie van rassenhaat betreft. In het laatste geval is enkel het kleurtje niet van belang, maar gewoon dat andere ras met ander geloof. De laatste jaren lijkt de zogeheten "racismekaart" te pas en te onpas worden getrokken. Staan er 3 blanken voor een donker getint iemand in de rij bij de kassa, roept er binnen no-time een linkse idioot dat de betreffende winkel een racistisch beleid voert i.p.v. te beseffen dat die laatste persoon in de rij gewoon later binnenkwam en geen enkele moeite heeft met zijn/haar plek in die rij. Wordt een dag later een blanke afgewezen voor een lening bij de bank is het de schuld van dat schorrie morrie die per gammel bootje Europa wisten te bereiken. Het lijkt gewoon wel alsof we elkaar gewoon steeds meer liever gaan haten dan lief hebben en dat er op dat eerste ook daadwerkelijk geen rem meer zit. Alles moet tegenwoordig harder, feller en extremer en dat geldt absoluut ook voor haat. Het heeft gewoon niks te maken met racisme, het betreft pure haat in zijn zuiverste vorm.

Vanuit solidair oogpunt heeft, volgens nog onbevestigde berichten, de AFA (Antifascistische Actie) aangekondigd a.s. donderdag 17-08 op het Spui te Amsterdam bijeen te willen komen om hun Antifascistische vrienden te Charottesville een hart onder de riem te steken. Ook hun afdelingen in Canada, Oostenrijk, Frankrijk & Duitsland zouden bijeen willen komen. Wat Amsterdam betreft kan het nog leuk worden, met duizenden Ajax aanhangers in de stad i.v.m. de EL-kwalificatiewedstrijd tegen Rosenborg in de Arena. Pleinen en kroegen vol Ajacieden die om het hardst "Joden" roepen. Het is dan enkel nog wachten op wat tegengas van rechts en hoppa, ook in Amsterdam slaat de vlam in pan. En dat omdat er duizenden kilometers verderop ook al van dat tuig elkaar in de haren sprong. Heerlijk toch zo'n vrijbrief om even lekker te rellen uit naam van haat & de racismekaart. Ooit was er sprake van de "Summer of Love" welke ik niet heb meegemaakt, maar ik ben bang ooit later wel te kunnen zeggen de "Summer of Pure Hate" te hebben zien ontstaan. Ben ook bang dat het een "Endless Summer of Pure Hate" zal worden, want hoe dicht bepaalde volken en rassen misschien ooit bij vrede zijn geweest, de afstand die nu is gecreëerd zal nimmer meer gedicht worden. De haat en vooral domheid is gewoon veel en veel te groot. Kijk er niet van op wanneer de aarde door een MRI-scan gehaald wordt deze een tumor van ongekende grootte blijkt te zijn. Helaas een ongeneeslijke wel te verstaan. We verachten elkander en verkrachten de aarde. We beginnen met haat, want liefde geven kan altijd nog. Jaren geleden speelde ik voor het eerst het spel Risk, niet wetende (of anders gezegd, beseffend) dat ook ik in het dagelijks leven reeds deel uitmaakte van dit spel, maar dan voor het "eggie". De kunst van velen is om gewoon zoveel mogelijk heerschappij te krijgen en dat kan goedschiks, maar kwaadschiks lijkt toch de voorkeur te hebben. Hup er overheen met harde hand, claim de ander zijn rechten, sla nimmer een beurt over en zit het even tegen, nou dan trekken we gewoon nog maar een kaart.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten