Vandaag heeft ze weer afgesproken met haar moeder, iets dat ze vaker op een dinsdag doet en dan gaan ze even winkelen & lunchen in Haarlem of een andere plaats naar keuze.
Ze vind Haarlem een leuke stad met een gezellig centrum en geniet daar ook altijd van de vele kleine winkeltjes met producten waar ze zoveel van houd.
Meestal komt ze thuis met een nieuw product voor in de keuken, een nieuwe theesoort of een boek dat haar interesse heeft gewekt.
Haar moeder stopt haar ook regelmatig iets toe en dat toont ze dan liefdevol als we elkaar 's avonds thuis treffen, want vaak zijn het woonmagazines om in weg te dromen, boeken van Paulo Coelho om over te filosoferen of gewoon iets waarvan haar moeder dacht dat ze het wel kan gebruiken.
Naast een mailtje zo op zijn tijd zijn het helaas de enige momenten dat ze elkaar spreken en dit zou gewoon anders moeten zijn, maar andere factoren verhinderen dit voor hun.
Toch is een beperkt contact in dit geval beter dan geen contact en ik hoop dat ze dit ook zo voelt en ervaart, want soms moet je toch zaken kunnen delen, bepraten en aanhoren.
Regelmatig vraag ik haar of ze het moeilijk heeft met de huidige situatie en wat ze meer zou wensen en dan geeft ze wel aan meer contact te willen, maar dat moet van beide kanten komen en daarvoor moeten meerdere ruggen recht gezet worden.
Ik weet wel dat ze de paar uurtjes die ze doorbrengt met haar moeder ten volste benut en ervan geniet om daarna als het is afgelopen weer snel een nieuwe datum te prikken.
Zij weet dat ik mij deels afzijdig hou, omdat ik alleen kan adviseren en luisteren en het verders iets is dat ze samen moeten oplossen, bespreken en beslissen.
Ik weet ook dat zij weet dat ik het anders zou doen, maar dat zou misschien tot nog meer verwijdering leiden en daarom is het maar goed dat zij niet mij is en het contact zodoende in stand houd.
Vanavond gaat ze eerst nog bij een lieve vriend & tevens collega langs om even gezellig te ontspannen, eten en ouwehoeren. Dit geeft mij altijd weer rust, want ik weet dat ze dan geniet en later op de avond met de nodige grappige anekdotes thuiskomt om daarna voldaan in slaap te vallen. Ze slaapt trouwens zelfs met een lach op haar gezicht en dat maakt mij dan weer zielsgelukkig.
Ze is een fantastisch persoon, heeft een hart groter dan haar lichaam en ze houd mij gelukkig al jaren in het gereel. Zij doet mij beseffen dat er soms pas op de plaats gemaakt moet worden, dat tot 10 tellen soms niet genoeg is en dat er nog heel veel moois uit het leven te halen valt.
Vandaag brengt ze weer tijd door met haar moeder en ik hoop dat ze genieten. Ik hoop dat er nog vele afspraken zullen volgen vervuld van plezier en dat ze gelukkig zal zijn, want als zij gelukkig is dan geniet ik pas echt. Zij is mooi.
Een groet,
Ruud
Geen opmerkingen:
Een reactie posten