Onlangs heeft de gemeente Langedijk de "oorlog" verklaard aan de Amerikaanse rivierkreeft en de jeugd aan het vissen gezet. Wie het meeste aan rivierkreeftjes inlevert kan daar o.a. een spelcomputer mee winnen. Laten we beginnen te zeggen dat wij Langedoikers natuurlijk niet tegen Amerikanen, rivieren, kreeft of een een combi van genoemde zijn, maar die kleine hufters vreten gewoon de hele boel kapot. Het Rijk der Duizend Eilanden heeft destijds deze naam gekregen i.v.m. meer dan duizend kleine (agrarische) eilandjes. Door de jaren heen zijn er een groot deel verdwenen, maar nog even en dan vreten die kleine geschaarde bengels de overige eilandjes ook weg. Blijkbaar kunnen ze net zo hard flikflooien als dat ze kunnen eten, want een zwanger kreeftje legt al snel ca. 800 eitjes per leg en volgens laatste schatting zitten er wel een miljoen van die krenkies in de Langedijker wateren.
Maar goed, even terug naar oorlog, welke momenteel plaatsvind langs diverse oevers. Regelmatig zie ik onze dappere landverdedigers langs de kant staan gewapend met hengel, emmer, schepnet en diverse soorten aas. Ze vangen ze met een o.a. stukjes kip en dan hup de emmer in. Wanneer de emmer vol is of de dag er op zit dan begeven zij zich richting Stichting Veldzorg, alweer die rode duiveltjes ingeleverd worden. Even tellen, registreren en op naar de volgende slag aan het water. Diverse partijen hadden zich ondertussen aangemeld voor een lekkere Westfriese kreeftjes cocktail, maar daar heeft de Waren en Voedsel organisatie helaas een stokje aka schaartje voor gestoken, want het zou niet veilig zijn voor de volksgezondheid m.b.t. versheid. Persoonlijk vermoed ik dat ze er zelf geen knaak mee verdienen, geen keurmerk op kunnen plakken of claimen dat het fair trade gevangen is door een kansarm boertje met een uitgehongerd gezin wonende in een oude vervallen kolenkit.
Laatst stonden er een paar (kreeft)soldaten langs de slootkant toen ik langs kwam peddelen en moeder zag dat het goed ging. Ze keek naar mijn blote voeten en zei 'daar zouden die kreeftjes best wel eens in willen bijten'. Ik keek haar diep in haar ogen en zei "en ik in jou', maar dat laatste is dus helemaal niet waar. Tenminste niet dat ik het hardop zei. Tevens heeft dit helemaal niks te maken met bovenstaand verhaal, maar ik vond het wel een vermelding waard.
In de Langedijk zijn "wij" dus de strijd aangegaan met deze onwelkome indringer van onze wateren en ze zitten echt overal, ook bij jou in de buurt. Nog geen strijd aan het voeren, gaan dan naar je gemeente en kijk wat zij eventueel willen organiseren. Leuk toch als kleine hummel kans maken op een mooie prijs en ondertussen lekker met je vriendjes en/of vriendinnetjes vertier langs de waterkant. Want jullie moeten weten dat drugs slecht zijn en je beter kreeftjes kunt vangen. Dit advies wordt u trouwens gratis en zonder enig zelf belang aangeboden door de schrijver van dit (oorlogsverhaal).
'Go Fish'.
