Verkeerde doping?

Roda JC - Ajax op 22 December was de laatste wedstrijd voor de winterstop en door 2 late goals van de 17-jarige debutant Riedewald wist Ajax zich voor het eerst sinds 2003 tot "Winterkampioen" te kronen.
Nou kan dat hele geouwehoer qua winterkoning mij persoonlijk gestolen worden, maar als Ajacied ben ik natuurlijk wel blij met de behaalde winst en het feit dat we bovenaan staan.
De manier waarop is wel weer een ander verhaal, want wat speelde Ajax een belabberde wedstrijd tegen een zeker niet goed spelend Roda JC.
Afgelopen week speelde Ajax nog voor de beker tegen de zeevogels van het IJsselmeer en ook die wedstrijd was ondanks de winst nou niet echt hoogstaand al kan ik dat wel begrijpen, want bekervoetbal is 9 van de 10 keer niet echt iets om je als supporter te laten verwennen.
Fischer zou zijn ritme weer te pakken hebben, maar kun je daar wel van spreken als je weet te scoren tegen amateurs? Lijkt mij toch van niet.
Heb voetballers er 10 in zien schoppen tijdens oefenwedstrijden tegen amateurs, maar de rest van het seizoen was het huilen met de pet op.

Gisteren tegen Roda JC was het helaas ook niet veel soeps en het moet Ajax toch langzamerhand wel zorgen gaan baten dat half 1 wedstrijden nog immer slecht voetbal opleveren, want als de jonge Riedewald niet zo gretig de aanval had gezocht was de kans groot geweest dat de 3 punten in Kerkrade gebleven waren.
Circa 60 minuten lang zagen we een spits(?) genaamd Sigthorsson kansen missen en ballen op amateuristische aannemen die zelfs een F-pupil nog beter zou behandelen en benutten.
Van Rhijn maakte weer de nodige fouten achterin, durfde zijn mannetje vaak niet voorbij en ook wist hij geen medespeler knap aan te spelen.
Naarmate de wedstrijd verstreek raakten steeds meer Ajacieden geirriteerd daar zij vonden dat Roda JC aan het tijdrekken was, maar kijkende naar het steeds terugspelen van de bal was het Ajax zelf die het meest schuldig was aan het verdoen van speeltijd.

Het is toch erg dat "zogenaamde" topsporters het gewoon niet kunnen opbrengen om rond de klok van half 1 meer inzet te vertonen en gewoon vanaf minuut 1 voor de winst kunnen gaan.
Als de selectie gisteren vooraf aan de wedstrijd al een lunch heeft genoten heb ik eerder het idee dat deze gecombineerd is gegaan met de overdosis slaap- a kalmeringspillen dan met een stimulerend ingrediënt.
De spelers die hier gisteren geen last van leken te hebben waren Riedewald, Hoesen & in mindere mate Krkić, maar ja tegen de tijd dat die het veld in kwamen was het slaapmiddel waarschijnlijk deels uitgewerkt. 
Nogmaals is het behaalde resultaat prima qua winst en toppositie in de competitie, maar als dit Ajax echt voor de prijzen wilt gaan en verder wil komen zal er toch echt een andere inzet getoond moeten worden anders zie ik een Vitesse weer snel de 1e plek overnemen na de winterstop.

Als laatste ook nog een tip m.b.t. mediatraining, want daar zit iets echt niet goed als de aanvoerder doodleuk na afloop voor de camera meld dat ze goede wedstrijd speelden.

Voor nu fijne dagen allemaal en met wat meer inzet op naar de volgende titel en dennenappel.

Ruud

De Brommer van Trabelsi

Euforie ten top in Amsterdam, want in minder dan 1 week weet Ajax 2 lastige wedstrijden om te zetten in een knappe winst. Was het eerder deze week Barcelona dat zonder punten de Arena verliet en zondag Ado dat puntloos achter bleef in eigen huis.
Tot de wedstrijd tegen Barcelona had ik de nodige kritiek op het spel van Ajax en de opstelling van de Boer, maar met Blind als Libero begint het eindelijk vorm te krijgen.
Wel jammer dat ze dan zondag om half 1 moeten spelen, uit tegen FC Ooievaar en op een kunstmat die zeker niet spel bevorderend was.
Ajax heeft snelheid nodig in het spel en dat was op die mat gewoon niet mogelijk, want het leek af en toe wel alsof er zware gewichten aan de voeten van de Ajaxspelers zaten.
Blijft ook wel een apart iets, dat in de een stad die bekend staat om zijn "matjes" er al het gehele seizoen geen knappe mat kan worden gerealiseerd.

Bij Ado weten ze al lange tijd dat ze over middelmatige spelers beschikken, dus een slechte mat en de nodige smerige overtredingen kunnen ze misschien helpen, want van het voetbal zelf moeten ze het vaak niet hebben.
Zo kon het gebeuren dat Cillessen onder het toeziend oog van scheidsrechter Wiedemeijer een smerige elleboogstoot kreeg van Ado speler Michiel Kramer en die laatste ontving niet meer dan een gele kaart, waardoor eventueel verdere stappen vanuit de KNVB niet meer mogelijk zijn.
Begrijpelijk dus dat Kramer na de wedstrijd aangaf het wel een rode kaart te vinden en dat hij fout zat, want tja straffen kunnen ze die slungel toch niet meer.

Bij Barcelona weten ze juist dat ze over zeer talentvolle spelers beschikken, maar als ze er niet aan te pas komen word ook daar op smerige overtredingen overgeschakeld.
De scheids liet het allemaal gaan, want op het moment dat Veltman mocht inrukken vanwege een tackle had Barcelona al op zijn minst met 10 man moeten spelen.
Nu was het dus Ajax die gedupeerd werd door de scheids (tackle was buiten de zestien), maar toch wist Ajax de rug recht te houden en de winst te pakken. Een terechte uitslag en lange neus naar Barcelona en de scheids.

Wel moeten we realistisch blijven, want ook tegen Ado werd de bal nog veel te vaak terug gespeeld op de keeper en dat liep een 2 tot 3 keer maar net goed af.
Tijdens Ajax - Barcelona was het ook een onnodige terugspeelbal van de matige spelende van Rhijn die de tegengoal inluide.
Dat balletje terug of ellendig lang achterin rondspelen moet echt uit het systeem verdwijnen wil Ajax een stabiele motor worden, want vroeg of laat word het keihard afgeslacht.
Over ruim een week weten we of Ajax overwinterd in de CL of dat het de EL word, maar zolang ze met de motivatie spelen als in de laatste 2 wedstrijden, dan kunnen ze in ieder geval met opgeheven hoofd het veld verlaten.
Oh ja, wat stond die aanvoerdersband goed bij Daley Blind. Hij mag hem dan om hebben gekregen i.v.m. afwezige teamgenoten, maar wat mij betreft mag hij die band omhouden. Goed bezig Daley.

Komende zaterdag is het Ajax - NAC en dat zal ook geen makkelijke pot worden, maar gewoon kop omhoog, vertrouwen in jezelf en wegtikken die "Ratten".
Ook trouwens mooi om te zien dat Serero de brommer van Trabelsi gevonden heeft, want daar zit geen rem meer op.

Een groet,
Ruud

Oliebollen in 't Leidsebosje

Sinds korte tijd woon ik in Amsterdam Oost en sinds die tijd ben ik nog maar weinig in de buurt van 't Leidseplein geweest. Mijn werk bevind zich in het centrum aan de Amstel en dus ligt 't Leidse niet meer op mijn route.
Daar ik regelmatig naar concerten ga zowel in de Melkweg als de Paradiso zal ik op korte termijn daar wel weer te vinden zijn en afhankelijk van het weer en tijdstip zal ik dan ook even door 't Leidsebosje lopen.
Daar in het kleine parkje gelegen tussen Stadhouderskade & Leidseplein zit hij namelijk vaak op "zijn" bankje, warm in zijn jas gedoken de voorbijgangers te begroeten.
In het verleden ben ik hem zeer waarschijnlijk regelmatig voorbij gelopen, tot hij mij op een koude winteravond wel opviel en ik mij er een voorstelling van probeerde te maken hoe koud hij het zou hebben op dat moment.
Ik vervolgde mijn weg richting Leidseplein om een concert te bezoeken en toen ik na afloop daarvan weer via het Leidsebosje liep zat hij daar nog steeds en nog immer diep weggedoken in de kraag van zijn jas. Volgens mij hoorde ik hem nog vriendelijk groeten, maar het was koud en ik liep door richting Overtoom.

Niet lang daarna bezocht ik een voetbalwedstrijd buiten Amsterdam en op de terugweg reisde ik van Amsterdam Oost via Leidseplein richting de woning in West en besloot om op 't Leidseplein een warme oliebol te halen bij de daar aanwezige gebakskraam.
Net voor ik deze bestelde moest ik denken aan de oudere man in 't Leidsebosje en ik besloot het er op te gokken dat hij daar ook nu wel zou zitten en misschien wel trek zou hebben in een warme oliebol en hete koffie.
Die ene geplande oliebol werd dus een zak met meerdere oliebollen en daarbij een hete bak koffie. Ik rekende af en liep richting 't bosje alwaar ik hem op een afstand zag zitten. Nu maar hopen dat hij een oliebol zou lusten.
Voor ik de kans kreeg groete hij alweer op zijn vertrouwde manier en ik groete hem terug met de melding dat ik warme oliebollen en koffie voor hem had meegebracht en of hij dat luste. Zijn antwoord was kort en duidelijk; "ja zeker en dank U wel".
Ik vertelde hem dat de poedersuiker er apart bijzat en dat hij moest oppassen met de wind anders zouden ze straks nog denken dat er een geflipte Colombiaan op een bankje zat. Hij lachte en zette zijn tanden in een oliebol. Erg lekker riep hij mij toe en ik wenste hem smakelijk eten en zei dat de koffie erg heet was, dus daarmee op te passen.
De laatste tram zou zo komen, dus ik vervolgde mijn weg en liet de man gelukkige staat en zeker een stuk minder hongerig achter dan dat hij waarschijnlijk eerder die avond was.

Sindsdien heb ik vaker iets voor de beste man meegenomen en ook vroeg ik hem ooit of hij daar de hele nacht bleef zitten.
Dit was dus afhankelijk van het weer zei hij, want als het erg slecht was of koud dan sliep hij elders bij een opvangshuis in de stad. Nimmer vroeg hij hier trouwens geld voor, maar anders had ik hem wel iets gegeven.
Laatst beseft ik trouwens dat ik nooit naar zijn naam gevraagd heb, maar de eerst volgende keer zal ik dit zeker doen en misschien eens informeren naar zijn levensverhaal. Aan hem om te besluiten daarop in te gaan, maar voor zeker dat hij deze winter weer op een oliebol & koffie getrakteerd zal worden.

Voor de boodschappen ga ik nu regelmatig naar de VOMAR aan de Middenweg en daar staat dagelijks een verkoper van de Amsterdamse Daklozenkrant Z! Laatst besloot ik om een exemplaar bij hem te kopen voor de vaste prijs van €2,- en hier heb ik achteraf geen spijt van gekregen, want voor die 2 euro kreeg ik een leuk krantje met de nodige weetjes in mijn bezit en hijzelf was weer negentig cent rijker. Het overige deel gaat trouwens naar de krant zelf die de inkomsten weer gebruikt voor verdere productie.
Door het lezen van de verhalen in 't krantje moest ik denken aan de man in 't Leidsebosje en ben ik benieuwd naar hoe hij in zijn situatie verzeild is geraakt.
Ook heb ik mij aangemeld als vrijwilliger bij Z!-krant om ze (wanneer gewenst) een dagdeel te helpen bij de distributie niet ver van waar ik woon.

Ik woon namelijk in een huis, heb verwarming voor de koude dagen, eten op tafel en geld op de bank, iets dat niet vanzelfsprekend is voor de vele daklozen in Nederland.
Misschien hebben ze het er zelf wel naar gemaakt, maar misschien zijn ze buiten hun macht om of door een verkeerde beslissing in een situatie zonder dak terecht gekomen.
Dit oordeel is niet aan mij, maar door af en toe een warme oliebol, koffie of hulp bij distributie te bieden kan ik het misschien wel iets geriefelijker voor hun maken.
Binnenkort dus weer eens richting 't Leidsebosje, zal hem gauw eens vragen naar zijn naam.
Wordt vervolgd.....!

Een groet,
Ruud

Kwestie van geduld

Zaterdagmiddag en wij besluiten om even een drankje te gaan drinken bij ons kroegje aan 't Amstelveld. Hier komen wij regelmatig en dan ook vooral op de Zaterdag om aldaar de nodige kranten te lezen en te genieten van voorbijkomend volk.
Vooral in de zomer is het hier heerlijk vertoeven met de drukte op terras en de voorbij varende bootjes.
de kroeg heeft mede door het personeel een gezellig Amsterdams karakter, een kleine kaart voor de hongerige klant(en) en genoeg keuze qua dranken.
Nu de (R) weer in de maand zit is het buiten iets rustiger en zit men liever warm binnen, maar deze zaterdag begonnen wij eerst met een drankje op het terras, kranten erbij en hapje om de maag te vullen.
we raakten even kort in gesprek met de dienstdoende bardame die het in haar 1tje op dat moment redelijk druk had, maar in voor een gezellig woordje zijn ze er altijd wel.
Buiten werd het frisser en rustiger en dus besloten we na het 2e drankje naar binnen te verhuizen alwaar we plaats namen op 2 krukken aan de bar.
De bardame spoelde de glazen, deed de keukenvaat en nam ondertussen de nodige bestellingen op wetende dat het snel drukker zou kunnen worden.
Het was zo'n dag dat er een groepje van 5 tot 6 personen binnen komt lopen en naast een drankje ook graag iets wilde eten, terwijl ze als het rustig is met veel moeite 2 cola bestellen voor 6 personen.
Niet veel later liepen er 2 jonge moeders binnen met kinderwagen en ook zij wensten een drankje & hapje en zo ging het in korte tijd nog even door tot elke zetel in de kroeg bezet was.
Ze kreeg het dus vanuit het niks behoorlijk druk maar hield zich kranig staande en deed wat mogelijk was in een zo kort mogelijke tijd.

Helaas leven we tegenwoordig in een tijd dat iedereen de trein lijkt te moeten halen zelfs als ze helemaal niet met de trein reizen en dus duurde het de 2 moedertjes te lang en daarnaast hing er een bijdehande toerist over de bar te zuchten (hij stond toen ook al wel een hele minuut te wachten) en ja een toerist in Mokum met geduld moet nog uitgevonden worden.
Dat ze namelijk 2 uur in de rij gaan staan voor Anne Frank of een van Goghje is nog tot daar aan toe, maar even moeten wachten op een drankje is natuurlijk not done.
De bardame kwam van het terras naar binnen gelopen en besefte toen dat ze aan het stel buiten was vergeten te vragen of zij ook slagroom op de warme chocolademelk wenste, maar voor ze de kans kreeg liep mijn vrouwtje naar buiten en informeerde er even netjes naar.
Op de weg terug nam ze nog wat lege glazen mee en ik deed hetzelfde nadat ik aan een ouder stel had gevraagd wat zij graag wilden drinken vandaag.
Zij waren al op leeftijd, net gaan zitten en dus melde ik netjes dat het druk was en of ze het geen probleem vonden dat ik even voor ober speelde. Zij bestelden met maar al te graag 2 Rose welke binnen zeer korte tijd netjes voor ze op tafel stonden.
Ja de mensen op terras hadden geduld en respect voor de drukte en dat word beloond.

Binnen was het een ander verhaal, want de man was dus na 1 minuut al zijn geduld kwijt en liet dat maar al te graag merken idem gold voor de jonge moeders. Ach ja na 9 maanden met zo'n aanstaande zuigeling rond te hebben gelopen wil je natuurlijk direct overal geholpen worden.
Kunnen we je anders ergens mee helpen vroegen wij de bardame, maar dat was niet nodig en niet lang daarna had iedereen zijn drankje en hapje op tafel of de bar staan.
Later kwam de eigenaresse nog bijspringen die was verlaat door een ernstig ongeluk (zij was er zelf gelukkig niet bij betrokken) met een touringcar iets buiten Amsterdam. Het bewijs dat er wel ergere dingen zijn in het leven dan even te moeten wachten op je drankje.
Wij hebben in ieder geval een zeer leuke, gezellige en geduldvolle middag genoten daar op de hoek van 't Amstelveld / Prinsengracht en er zullen er zeker nog genoeg volgen.
Altijd zullen wij daar rustig wachten op onze drankjes en hapjes, want geduld is een schone zaak en zorgt ook nog eens voor een gezellige sfeer, waarna je weer met voldoening huiswaarts kan gaan of desnoods elders nog een drankje kan nuttigen.
Ik hou van "mijn" mooie Amsterdam en om hier te kunnen genieten van al het mooie is niks meer of minder nodig dan wat geduld op zijn tijd. Proost.

Een groet,
Ruud

Beste Frank, je excuses zijn niet goed genoeg.

Als we de laatste tijd de spelers en coach van Ajax mogen geloven zijn zij iedere wedstrijd de betere partij, creëeren zij ruimschoots kansen, maar is het vooral een kwestie van geluk dat ontbreekt in de afronding.

Frank de Boer gaf ook aan dat de supporters misschien wel te verwend zijn en ze gewoon nog even geduld moeten opbrengen, daar dit Ajax nog in een opbouwende fase verkeerd en het allemaal straks wel goed komt.

Natuurlijk zit hier een kern van waarheid in, want zo’n beetje iedere wedstrijd zijn ze achterin aan het opbouwen, maar veel verder dan de middenlijn komen ze niet. Halen ze wel een keer de zestien, dan staan daar 11 spelers van de tegenstander op een kluitje te verdedigen en daar is dit Ajax ook niet tegen bestand.

Afspelen van de bal naar elkaar is ook regelmatig een probleem, want de bal netjes aannemen en aanvallen lijkt ook wel een probleem voor zo’n beetje elke speler. Komt de bal wel een keer netjes aan dan is het vaak draaien en van afstand proberen de keeper te verschalken, die daar op zijn beurt vaak weinig moeite mee heeft of de bal zelfs hoog over ziet gaan.

Het Ajax van nu is op zich niet een team dat uit vorm is, maar bestaat gewoon uit voornamelijk middelmatige spelers die ‘s avonds achter hun PlayStation dromen van een transfer naar een grote Europese club en dat terwijl ze al moeite hebben om een zeker niveau vast te houden bij hun eigen club.

Dit Ajax is een Ajax dat nou niet zorgt voor blijde gezichten bij de koffie automaat op het werk en dat zo’n beetje week in week uit.

Natuurlijk hebben wij klootjesvolk er geen ene moer verstand van, vind de trainer dat het veelal aan externe factoren ligt en wijt Johan Cruijff het voornamelijk aan een vormcrisis bij o.a. Viktor Fischer.

Als het eigenaardige clubje mensen dat nu de leiding vormt bij Ajax gewoon eens in een eerlijke spiegel zou kijken zouden ze moeten toegeven dat het aankoopbeleid ver onder maat is en dat het vooral kwaliteit is wat er aan de huidige selectie ontbreekt.

Wat trouwens niet alleen bij Ajax gebeurd, maar ook bij veel andere clubs is het wisselbeleid van de trainer, want als je zo’n beetje de gehele eerste helft tegen Vitesse de onderliggende partij bent dan wissel je niet in de 66e minuut, maar gewoon na 30 minuten.

Dat er dan eventueel een teer zieltje word gekrenkt in de selectie is dan maar zo en daar moeten ze maar gewoon mee om leren gaan.

Het spelen van de lange bal is volgens de Boer ook geen optie, want daar is dit het team en zijn het de spelers niet voor, maar als het rond de 90e minuut nog steeds 0-0 staat, dan ros je iedere bal die ook maar te dicht bij je zestienmetergebied komt linea recta naar voor of desnoods het stadion uit.

Dat verdomde balletje breed of terug doe je maar lekker op de training of elders in je vrije tijd, maar op het veld hoort en moet een club als Ajax aanvallen en scoren en niet zoals nu 100% balbezit creëeren op je eigen helft of je keeper na 90 minuten uitroepen tot de speler met het meeste balbezit.

Dit Ajax is een Ajax om je voor te schamen en het lijkt mij niet onverstandig als het hele Cruijff groepje eens goed onder de loep genomen word in de winterstop, want ze zijn er door de jaren heen bij Ajax wel voor minder uitgeschopt.

Het hele groepje word gedekt door Overmars die op zijn beurt ook niet word bekritiseerd door iemand bij de club en aangezien ze allemaal uit de koker van Cruijff komen zal ook hij geen kritische noot plaatsen bij het huidige beleid en systeem.

Dat een jongen als Fischer niet de beste vorm verkeerd ziet zelfs een blinde nog wel en dat ‘t Nederlandse voetbal ver onder maat is mag ook voor eenieder duidelijk zijn, maar met mensen als de Boer, Overmars, Bergkamp en Stam in de gelederen moet het beter kunnen dan dit en zo niet dan is het tijd voor een frisse bezetting.

Over 2 dagen komt Celtic op bezoek en het zal benieuwen wat er gebeurd of de excuses zijn als daar punten worden verspeeld? Het is dan over & sluiten qua Europees voetbal na de winterstop, want Barcelona thuis en Milan uit ga je niet winnen met deze voetbalkleuters.

Een groet,
Ruud

Wij strijden al, nu jullie nog.

Na de schitterende wedstrijd van afgelopen zaterdag thuis tegen RKC Waalwijk staat dinsdag de volgende wedstrijd alweer op het programma en dit keer krijgt Ajax ASWH uit Hendrik-Ido-Ambacht op bezoek.

Het betreft hier een zaterdaghoofdklasser uit Zuid-Holland en kijkende naar de ligging van de club en de komaf van diverse 1e elftal spelers een club met een Rotterdams randje.

Sommige speelden in het verleden voor Sparta of Feijenoord en ook op de homepage van de club zelf word reclame gemaakt voor/door laatstgenoemde club.

Met andere woorden genoeg motivatie voor de kleine jochies van de Boer om er een doelpuntrijk duel van te maken en duidelijk te maken dat wij geen punten richting Zuid-Holland meegeven.

 

Ik weet zeker dat de spelers van ASWH afgelopen wedstrijd in zijn geheel of samenvatting hebben bekeken en dat ze met een goed gevoel zaterdag het bed in zijn gedoken.

De trainer daar zal ze daags na de wedstrijd nog wel even hebben gemeld dat er gewoon met 11 man in de zestien zal worden verdedigt en waar mogelijk af en toe een counter mag worden geplaatst, want daar kwam RKC ook goed mee weg.

Natuurlijk vinden ze het prachtig in Hendrik-Ido-Ambacht dat ze tegen een club als Ajax mogen spelen, maar dan vooral vanwege de historie en niet vanwege de tegenstander zelf, want waarom zou je naar het stadion gaan voor spelers uit de huidige selectie die om wat voor reden dan ook nu een aantal keer hebben aangetoond geen trek te hebben in schaal 4 op rij.

 

Als je op een zaterdagavond in eigen stadion het veld betreedt in de wetenschap dat je naaste concurrent zojuist heeft verloren en je dus bij winst de leiding kan nemen in de competitie, dan ren je de ballen uit de broek en zeker tegen een laagvlieger als RKC schroef je het doelgehalte met minimaal 4 tot 5 goals op. Het liep helaas even anders.

Valt er dan helemaal niets meer te genieten en zijn we echt geworden tot bioscoop publiek zoals de Telegraaf beweerde? Nou ben ik sowieso geen Telegraaf lezer, maar dat ze daar beschikken over een stelletje bagger journalisten van de onderste plank mag wel duidelijk zijn, want op dit moment is er maar 1 club die op supportersgebied heerst en dat is Ajax.

Op Vak410 zijn ze zo druk met aanmoedigen en sfeer maken dat ze regelmatig zelfs kledingstukken vergeten mee te nemen getuige de diverse ontblote bovenlijfen en sinds 2 seizoenen zit de sfeer op Zuid1 / F-Side er ook weer flink in.

 

Toen ik de wedstrijd Celtic – Ajax bekeek werd ik vrij moedeloos van het balletje breed en terug, maar genoot ik van de aanwezige supporters uit Amsterdam die op bepaalde momenten zelfs het thuispubliek stil kregen.

Als de pubers van de Boer op het veld dezelfde inspanning en inzet zouden vertonen als dat de supporters dat op de tribune doen, dan is het 4e kampioenschap op rij een zekerheidje, dus kappen met dat balletje terug op eigen keeper en vanaf minuut 1 de mouwen opstropen, de aanval zoeken, en afmaken die hap.

Zonder inspanning kom je er niet en staat je tegenstander je in de catacomben vooraf aan de wedstrijd al uit te lachen.

Het moet gewoon een helse weg worden voor iedere opponent die de Arena betreedt om de gang naar het veld te maken.

Het moet ze vanaf aankomst in Mokum al dun door de broek lopen. Jullie tikken ze weg en de supporters doen de rest wel. Wij hebben namelijk geen riant salaris nodig om te strijden voor het mooiste Rood-Witte tenue in de wereld van voetbal, wij strijden week in week uit puur omdat de club in ons hart zit en daar niet meer uit gaat.

 

Wij strijden voor Ajax Amsterdam, nu jullie nog. Kan je het niet opbrengen, pak dan lekker je kicks in en ga elders een balletje terugspelen.

 

Een groet,

Ruud

Over hekken en muren

Ik las iets over een indringer die gepakt is na te hebben ingebroken in Buckingham Palace. Een 2e verdachte is buiten de poorten aangehouden.
Ik moest gelijk denken aan het verhaal over de Ier Michael Fagan die tot 2 maal toe wist in te breken in de woning van de Britse Koningin.

De eerste keer wist Fagan via een regenpijp en een onafgesloten dakraam het paleis in te komen, at wat crackers met cheddar cheese, ruste even op de troon, bekeek wat koninklijke portretten en wist zichzelf toegang te verschaffen tot de postkamer.
Fagan vond daar o.a. een fles wijn en dronk deze half leeg alvorens het paleis weer te verlaten.
Tijdens deze eerste poging werd hij wel gespot door de huishulp, maar daar Fagan alweer weg was toen de beveiliging arriveerde werd de huishulp niet gelooft en men ging ervan uit dat ze het zich verbeeld had.

In 1982 ondernam Michael Fagan een 2e poging en al snel ging er een alarm af in het paleis, maar de dienstdoende wacht ging uit van een vals alarm en zette het weer uit.
Fagan vervolgde zijn weg opzoek naar de Britse Koningin, liep door diverse gangen en verwonde ondertussen zijn hand door zich te stoten aan een glazen asbak welke een snee veroorzaakte.
Zonder de Koningin wakker te maken wist hij de slaapkamer te betreden en pas toen hij een kussen aanstootte / verplaatste schrok de Britse vorstin wakker en spoedde zich direct de kamer uit opzoek naar de dienstdoende wacht.
Fagan zelf hield zich gedeisd, vluchtte niet en onder het genot van een aangereikte sigaret (volgens diverse versies zou hem ook een glas Whisky zijn aangeboden) wachtte hij de komst van de politie af.

In de tijd dat Michael Fagan inbrak werd dit nog niet beschouwd als een zware misdaad en werd hem alleen vandalisme (gebroken asbak, aanbreken van de fles wijn tijdens zijn 1e poging) ten laste gelegd.
Met een veroordeling tot een periode van 6 maanden psychiatrische opname kwam de Ier er nog goed vanaf al heeft hij altijd beweerd dat er ook geen agressie of geweld deel uitmaakte van zijn plannen.
Fagan's moeder verklaarde later dat haar zoon zo vol was van de Koningin dat hij waarschijnlijk gewoon even langs ging voor een goed gesprek.
Ook ging er een gerucht rond dat hij van plan was in te breken en zelfmoord te plegen in de slaapkamer, maar zelf heeft hij dit altijd stellig ontkent.

Pas in 2007 is de wet aangepast en valt een poging tot inbraak in het Koninklijk paleis onder sectie 128 van de Britse wet en is het dus een misdaad / terroristische aanslag. Fagan had dus de juiste tijd gekozen.

Een jaar voor de poging van Fagan wisten 3 Duitse toeristen over de muur van Buckingham Palace te klimmen en belanden daar in de grote tuinen, alwaar ze hun tentje neerzetten.
Na een nachtje te hebben gekampeerd melden de 3 zich bij een aanwezige tuinman, vroegen hem naar de uitgang van Hyde Park (dit park bevind zich een stukje verderop aan de overkant, dus de heren waren ook nog het verkeerde "park" ingeslopen) en werden kort daarop aangehouden.

Een groet,
Ruud

Eens waren wij hooligans of zoiets

Voetballen zeg je? Nee dat heb ik niet lang gedaan, omdat het mij waarschijnlijk gewoon niet al te veel deed.
Bij Spirit in Hoogkarspel begon ik in de F'jes en volgens mij was de F1 het hoogste elftal dat ik behaald heb, maar we waren wel goed zeg en wonnen alles zo'n beetje met dubbele cijfers.
Na mijn zeer lange voetbalcarrière heb ik her en der nog wel eens tegen een bal aangetrapt, maar dat was vaak meer 's avonds met wat vrienden op een achterveld bij datzelfde Spirit.

Wel vond ik het leuk om zo af en toe eens een wedstrijd te bezoeken en daarna een drankje te doen in de kantine.
Met zaalvoetbal had ik al helemaal niets, maar toch heb ik daar mijn meest beruchte periode beleefd als supporter zijnde (of zeg maar gerust zaalvoetbal-hooligan) en dat gebeurde gewoon van de een op de andere avond.
Volgens mij was ik met nog een aantal personen gewoon in het voor café van de Sluis aanwezig toen er nog een aantal bekenden binnenliepen, die op die avond een wedstrijd van Drechterland gingen aanschouwen.
Voor de gezelligheid (ja wij waren een gezellig zooitje) besloten we ook maar even een kijkje te gaan nemen en onze "nieuwe" lokale helden aan te moedigen.
Het was wel met de rem er op want niemand minder dan agent Gerrit Louter was de coach van 't team dat wij aanmoedigden en oom agent wil je natuurlijk wel te vriend houden.
Toch duurde het niet lang voor de eerste toeter mee werd gebracht en daar bleef het niet bij, want ook de supportersliederen werden met de keer mooier en luider gezongen en als het even nodig was dan zorgden we met het nodige vocale geweld dat de tegenstander even niet wist waar ze het zoeken moesten.

Op doel bij onze helden stond sluitpost Stefan Waterman en die kreeg al snel een aanmoediging als "Oeh Ah Waterman, zeg Oeh Ah Waterman" en door deze steun heeft hij vast & zeker diverse ballen tegengehouden.
In het veld stond o.a. Daniel Dels en die had niet veel aanmoediging nodig om gemiddelde directe tegenstander even duidelijk te maken dat er maar 1 Daniel Dels was, dus was het vaak weer even kijken hoeveel er het laatste fluitsignaal zouden halen.
Zonder te overdrijven kan ik wel zeggen dat er avonden zijn geweest dat de tribune in de Sluis afgeladen vol was en dat die gasten op het veld af en toe niet wisten wat hun overkwam.

Ook herinnering ik mij nog een avond in de Sluis waarop werd aangekondigd dat we over niet al te lange tijd een uitwedstrijd zouden spelen tegen de rivaal uit Hoorn genaamd "Veerhuys" en dat vroeg dus om de nodige voorbereidingen.
Gaan we met auto's en zo ja wie kan er dan rijden? Gaan we een bus regelen en gaat dat wel passen? Gaan we met de trein en zo ja hoe laat? Ook moesten we er zeker van zijn dat de nodige toeters en bellen mee zouden worden gebracht en voor de gelegenheid een aantal scheidsrechter fluitjes om even goed te kunnen storen.
De avond van de wedstrijd zijn wij het team vooruit gereisd naar Hoorn met de trein en volgens mij hadden we zeker 1 coupe nokvol en zat de sfeer er goed in.
Bij aankomst bij de sporthal te Hoorn wist de aanwezige barman niet wat hem overkwam en de spelers van Veerhuys deden het al redelijk in de korte broek bij het zien van een afgeladen tribune vol met Blauwe Reiger-Hooligans.

Tijdens de wedstrijd werd er veelvuldig gestopt vanwege een vermeend fluitsignaal, maar meestal wist de scheids van niks en wij natuurlijk in al onze eerlijkheid ook niet.
Op een gegeven werd er gedreigd de wedstrijd te staken bij het horen van weer een vals fluitsignaal en zijn de fluitjes ingeleverd bij coach Gerrit.
Als mijn geheugen mij niet in de steek laat is de avond op het veld niet winnend afgesloten door onze idolen, maar op de tribune behaalden wij de volle winst en hebben wij zelfs in die periode nog een keer de krant gehaald, want wat waren wij berucht en gevreesd.

Voor zij die nu denken dat het hier een zooitje tuig betrof en er geen goed woord voor over heeft, wil ik zeggen dat wij niet sloopten, vochten of zeer kwetsende spreekkoren gebruikten. Het was vooral een ludieke en uiterst gezellige bezigheid die ons op die avonden samenbracht.
Ja eens waren wij hooligans of zoiets, maar ergens waren we ook gewoon lieve jongens.

Een groet,
Ruud

Beukennootjes & Grenadine

Sinds enige tijd is Nederland in spanning en wel vanwege de mogelijke terugkeer van de wolf. Op zich is het niet heel verrassend mocht de wolf terugkeren op Nederlandse bodem, want zijn opmars vanuit o.a. Polen naar onze Duitse buren is al jaren een feit en eenmaal gearriveerd zal dit mooie dier niet zomaar halt houden, maar juist verder blijven zoeken naar voedselrijke gebieden.
De grenzen in Europa zijn al jaren open en dus zal ook de wolf zich hier niet meer tegen laten houden en met al dat smakelijke vrij rondlopende vee is het hier natuurlijk prima vertoeven.

De mogelijke terugkeer van de wolf betekend naast de nodige nachtmerries voor sommigen ook dat het goed gesteld is met ons natuuronderhoud, want het zijn geen dieren die zich graag vestigen in niet bosrijke en voedselrijke gebieden.
De komst van de wolf zal niet met een gehele roedel gepaard gaan, maar veelal is het een zogenoemde "zwerver" die zijn heil elders zoekt en met een beetje geluk snel word gevolgd door een soortgenoot maar dan van het andere geslacht, zodat het stichten van een roedel een kwestie van tijd is.

Niet lang geleden is er (voor 99% zeker) een karkas van een wolf gevonden nabij Luttelgeest, afgelopen week zou er een kalf ten prooi zijn gevallen aan een wolf (plaats onbekend, maar laatste geruchten gaan dat dit ergens in Drenthe heeft plaatsgevonden) en al eerder zouden er 1 of meerdere waarnemingen hebben plaatsgevonden in de buurt van Duiven.
De wolf heeft bij veel mensen een negatieve naam en voor kinderen is het natuurlijk een grote boze vijand al is het maar door sprookjes als Roodkapje of verhalen over de 3 biggetjes die geterroriseerd worden door deze scherp getande viervoeter.
Toch blijft het raar dat er zo panisch gedaan word over de mogelijke terugkeer, want had het grootste roofdier op aarde (beter bekend als de mens) de wolf niet uitgeroeid op landelijke bodem, dan waren wij niks anders dan gewend geweest met hun aanwezigheid.

Wanneer er bijv.. sprake is van een aanval op de mens door een haai word er direct jacht gemaakt op dit prachtige zeedier en dat terwijl de simpele mens zich juist in het leefgebied van de haai begaf.
De wolf heeft zo'n zelfde negatieve ervaring ondervonden, want wij mogen wel bouwen, bouwen en nog eens bouwen, waarbij we de nodige mooie natuur vernietigen alsmede de dierlijke bewoners, maar komen ze dan op "ons" gebied geldt er opeens geen enkele clementie en slachten we het dier toch gewoon even af.

Eerder schreef ik al een stuk ter bescherming van dit prachtige landdier en zolang er nog steeds van die egoïstische, maar vooral domme ambtenaren en burgers rondlopen die het dier liever kwijt dan rijk zijn zal ik de inkt in de pen blijven vullen.
Ik zie de komst van de wolf in ieder geval met veel positieve nieuwsgierigheid tegemoet en als het zover is ga ik zeker even langs in het Praathuis voor wat beukennootjes en een glaasje grenadine.

Huuuuuuuuuuuuuuuuuhhhhhhhhhhhhh.

Een groet,
Ruud

Prietpraat

Las iets over “Dit is een droom die uitkomt”, “dit is het mooiste stadion”, “dit zijn de beste supporters” en “hier heb ik altijd al willen spelen”.

Het zijn de woorden van voetballer Samuel Armenteros die afgelopen winterstop verhuisde van Heracles naar ‘t Belgische RSC Anderlecht, daar amper aan spelen toekwam en nu op huurbasis zijn kunsten mag gaan vertonen bij Feyenoord.

Armenteros werd omstreeks 2006 door Heerenveen naar Nederland gehaald, maar wist daar nimmer een plek in ‘t eerste elftal te bemachtigen en na een stageperiode in 2009 bij Heracles kreeg hij daar een contract voor de periode van 1 jaar met de mogelijkheid deze nog een jaar te verlengen.

Toen de jonge voetballer bij Heerenveen in de jeugd speelde zal hij zeker wel eens gezegd hebben dat die club echt een droom was, de supporters fantastisch en het Abe Lenstra het ultieme stadion was om in te spelen. Drie jaar later zal er waarschijnlijk wel iets van gelijke strekking hebben plaatsgevonden in Almelo en nog maar een paar maanden geleden was het de beurt aan Anderlecht.

Nu is het dus alles en iedereen in Rotterdam met een Feyenoordhart die niet een veer, maar gewoon gelijk een vogel in zijn reet gepropt krijgt ter grote van zo’n Haagse Ooievaar, want daar hebben ze absoluut de beste club, beste spelers, beste supporters, beste trainer en natuurlijk het mooiste stadion. Ja die Samuel Armenteros kan het allemaal mooi vertellen.

Afgelopen seizoen was er sprake van een transfer naar Ajax, maar mede door de verstandige hand van Overmars die op de knip bleef ging dat niet door. Graag zou ik toch eens aan Armenteros willen vragen hoe hij destijds over Ajax en alles daar omheen dacht? Oh nee toch maar niet, heb namelijk al een vermoeden. 

Onlangs verhuisde voetballer Marco van Ginkel van het Arnhemse Vitesse naar het Londense Chelsea, want dat was toch echt de droomtransfer van de jonge voetballer.

Naar nu blijkt zou van Ginkel maar naar 1 club hebben willen vertrekken en dat was het Amsterdamse Ajax, want daar zou hij zich verder kunnen ontwikkelen als voetballer en wie weet nog wel een titel pakken ook aan het einde van het seizoen.

Van Ginkel zou met Ajax Champions League gaan spelen en zich zodoende kunnen presenteren aan grote Europese topclubs, maar hij ging dus naar Chelsea alwaar hij zeer waarschijnlijk straks een tijdje de bank warm mag houden en dan alsnog word verhuurd aan een “mindere” club om zich daar verder te vormen tot een groot voetballer.

Dat Chelsea de speler wist te contracteren is op zich niet vreemd, want de club heeft een enorme macht over alles wat er bij Vitesse gebeurd en dit vanwege de beide eigenaren die zich op een zekere manier schuldig lijken te maken aan psychologisch misbruik van jonge, onervaren jochies die zelf nog amper hun eigen reet kunnen vegen.

Bij Ajax zelf lopen er momenteel op zijn minst 2 spelers rond die zeker niet voor de volle 100% met hun gedachten bij de Amsterdamse club zijn en stiekem hopen z.s.m. elders te spelen. Diverse clubnamen zijn de revue reeds gepasseerd en zodra het salaris ze zal aanstaan zullen ze vertrekken bij Ajax.

Tot die tijd roepen ze om het hardst dat Ajax een fantastische club is, de supporters absoluut goud en de Arena het allermooiste stadion is waar je als voetballer kan spelen. Natuurlijk moet je dit soort uitspraken goed leren lezen en dan kom je al snel uit bij “Zodra ik weg kan uit die Mickey Mouse competitie zal ik dit niet laten, want het salaris is slecht, een voetbalstadion met een dak kan echt niet en sinds de supporters nog dichter op het veld zitten ruik je die zweet, wiet en drankgeur alleen maar meer”.

 

Pure prietpraat is het dus van zowel spelers als zaakwaarnemers, maar het ergste is nog altijd dat er supporters zijn die daadwerkelijk in al die kul geloven.

Als de club zegt tevreden te zijn met de trainer, dan kan je er vergif op innemen dat de beste man binnen een week op straat staat en wanneer een voetballer zegt gelukkig te zijn bij de club dan weet je dat hij binnen zeer korte tijd elders zijn kunsten zal vertonen.

 

Een groet,

Ruud

Dat kan hoger

Afgelopen zaterdagavond 27-07-13 om 20:00uur werd de Nederlandse competitie voor het seizoen 2013-2014 geopend met de wedstrijd om de JC-Schaal, een wedstrijd tussen bekerwinnaar AZ en landskampioen Ajax in de Amsterdam Arena.
Vooraf gezien zou Ajax deze wedstrijd zonder al teveel inzet moeten winnen, want alle spelers van afgelopen seizoen zijn nog aanwezig en bij AZ zijn juist een aantal bepalende spelers vertrokken (Maher naar PSV & Altidore naar Sunderland).

Toch weet je vooraf ook dat Ajax het nog wel eens lastig zou kunnen krijgen tegen de ploeg uit Alkmaar, want het spel van de Amsterdammers ligt de Alkmaarders altijd prima, daar ook zij vaak een voetballende ploeg zijn met snelle voetballers in het team.
Sinds kort beschikt Frank de Boer over de van Barcelona gehuurde Bojan krkic die zijn kunsten voornamelijk heeft geleerd bij de Blaugranas en daarna verder ontwikkeld tijdens verhuurperiodes aan AS Roma & AC Milan.
Krkic leek in het begin van de wedstrijd nog even zoekende (moet ik de bal voorgeven of terugspelen?) maar wel ging er vanaf minuut 1 dreiging uit van de Servisch-Spaanse voetballer.
Zijn balaanname was prima, techniek veelbelovend en met een paar scherpe voorzetten toonde hij ook op dat gebied een prima inzicht te hebben.
Voor Barca zou hij te licht zijn, maar o.b.v. zijn speelminuten in de voorbereiding alsmede zijn spel tijdens de JC-Schaal zie ik een meer dan mooi seizoen in het verschiet.

Een speler die tot aan zijn doelpunt niet lekker in de wedstrijd zat en zich geen raad leek met de snelle spelsomschakelingen van zijn teamgenoten was de IJslandse spits Kolbeinn Sigþórsson.
Hij werkt veel, maakt goed gebruik van zijn lichaam & kracht, maar kon op de een of andere manier niet meekomen in het snelle spel van zowel Ajax als AZ.
Dat hij toch zijn doelpunt meepikte is natuurlijk fantastisch voor hem en het team, maar zeker in deze wedstrijd was het vreemd te zien dat hij moeite had met het spel, vooral daar AZ zijn vorige werkgever was en Ajax zijn huidige.
Ik hoop dat Kolbeinn een goed seizoen zal draaien, maar aan de andere kant zie ik ook graag Danny Hoesen de nodige minuten krijgen, daar ik in hem toch meer een Ajax spits zie.

Ajax won de wedstrijd uiteindelijk met 2-3 (score gezien met Ajax als uitspelende ploeg) door een doelpunt van de Jong in de verlenging en dat is een mooie opsteker voor de ploeg van de Boer, maar toch zag ik al snel wel weer een terugkerend manco bij Ajax tijdens de wedstrijd.
Dit manco betreft de veelal matige voorzetten en vooral hoekschoppen, want ik weet dat we veel kleine spelers hebben, maar de bal kwam bij de gemiddelde corner niet hoger dan de knieën van Eriksen zelf.

Ooit zag ik de kleine Wamberto tijdens een oefenpotje in Portugal scoren met het hoofd, maar daar dit meer uitzondering dan regel is lijkt het mij wel verstandig hier nog even goed op te trainen de komende tijd.
Tijdens de voorbereiding op het komend seizoen liet Eriksen zien dat hij prachtige vrije trappen kan nemen, dus waarom krijg hij de bal dan niet hoog vanuit een hoekschop en blijft dit zo dan is het misschien handig om iemand anders de corners te laten nemen.
De kleine Krkic gaf een paar messcherpe voorzetten, dus misschien eens kijken of hij ook een mooie hoge voorzet/corner in de benen heeft zitten?

Als laatste wil ik nog wel even duidelijk maken aan de gehele spelersgroep dat zo'n beetje alle top clubs uit de grote Europese competities veel te hoog gegrepen zijn voor jullie, dus niet zeiken en gewoon bijtekenen.
Plak er nog een seizoen aan vast, laat zien wat je waard bent in de Champions League en dan hebben we het er volgend jaar nog wel even over.
Je kan namelijk ook gaan lopen zeiken aansluitend een paar belabberde wedstrijden spelen en voor je het weet word je benaderd door het Schotse Celtic. Nou dan ben je absoluut een stap verder in je carrière.

Een groet,
Ruud

Het grootste gevaar is de mens zelf.

Na de vondst onlangs van een dode wolf in Luttelgeest werd er weer druk gespeculeerd over het terugkeren van de wolf in Nederland.
Volgens de laatste gegevens zou de wolf als wild dier voor het laatst in Nederland zijn gespot omstreeks 1897 in 't Noord-Brabantse Heeze.
De enige reden / oorzaak dat de wolf niet meer in Nederland voortkomt is de mens, want enkel en alleen door ons zogenaamde superieure gedrag hebben wij als mens er voor gezorgd dat de wolf hier uitstierf.
Het vreemde aan de mens in het algemeen is namelijk dat wij gek zijn op mooie natuurprogramma's zoals bv. Earthflight & Wild Arabia, maar als puntje bij paaltje komt draaien we de hand er niet voor om een dieren ras uit te roeien of te verdrijven omdat wij zo graag ergens willen wonen.

De gevonden wolf bij Luttelgeest betreft na uitgebreid onderzoek waarschijnlijk als grap daar te zijn gedumpt en er dus niet zelf zijn beland. Qua afstand zou het niet onwaarschijnlijk zijn, daar wolven zonder enige moeite afstanden van meer dan 50km per dag afleggen, maar vanwege de weinige wildgroei tussen grens en plaats van vondst is het niet waarschijnlijk.
Persoonlijk volg ik al enige jaren de berichtgeving omtrent de mogelijke terugkeer van de wolf naar Nederland en hoop dan ook van harte dat het ooit nog zover zal komen dat wij dit prachtige dier in het Nederlandse wild mogen aanschouwen.

De terugkeer van de wolf op Nederlandse bodem zou namelijk een teken zijn dat we ergens toch goed bezig zijn met het onderhouden en verbeteren van de natuur en dat verdient dit dier dan ook.
Natuurlijk zijn er ook weer de nodige tegenstanders, want is het nog wel veilig straks voor het vee of kunnen we nog wel veilig op vakantie naar bosrijke gebieden en onze kinderen daar veilig laten rond huppelen?
Dat is dus typisch de mens die wel denkt aan eigen soort, maar een paar eeuwen geleden geen enkele moeite had met het afschieten van de wolf.

De eerste die de afgelopen weken begon met schreeuwen was de VVD, want die namen het word afschieten alweer gelijk in de mond.
Blijft gewoon heel vreemd dat de VVD dus hier het voortouw nam, daar die partij toch vooral bestaat uit geldwolven plus dat zij in het huidige politieke klimaat het grootste gevaar zijn voor de eigen bevolking. Hoe zouden ze het vinden als we hun partij vogelvrij verklaren vanwege de warboel die ze er in Nederland van maken en openlijk gaan opperen om ze voor onze veiligheid en zekere toekomst van de kinderen af te schieten.
In zo'n geval zou de VVD direct vanuit zelfverdediging bij justitie aan de bel trekken vanwege de nodige dreiging en het vinden van een veilig onderkomen.
De wolf zal deze mogelijkheid niet worden geboden als het aan de partij van Mark Rutte ligt en dus is wat hun betreft de wolf al voor een daadwerkelijke terugkeer naar Nederland vogelvrij verklaard.

Naar mijn weten vallen wij mensen in de categorie "zoogdieren" en heeft er toch echt niemand wettelijk kunnen bepalen dat wij boven de diverse andere dierensoorten staan.
Ook de vlieger van "recht van de sterkste" gaat hier niet op, want in een 1 op 1 confrontatie zal ieder mens het afleggen tegen een gezonde wolf.
Dat de mens daarom maar een geweer ter hand neemt en besluit om andere dieren af te schieten is ook gewoon van de zotte, want daar valt gewoon niet tegen te beschermen. De eerste wolf die namelijk ook een geweer gebruikt moet nog gespot worden.

De mens vist oceanen leeg omdat de vis zo lekker is, de mens besluit om bepaalde haaien soorten uit te roeien omdat ze mensen aanvallen (naar mijn weten is de mens een landdier en heeft dus niks te zoeken in het water), de mens vernield koraalriffen omdat we zo graag een stukje meenemen van vakantie en de mens staat er dus voor open om de wolf bij voorbaat maar af te knallen, terwijl we deze zelf hebben verjaagd.
Laten we nou gewoon eerst eens de natuur een kans geven zich te herstellen en met trots te zien hoe de wolf zich hier eventueel weer zou vestigen.
Wij hebben (ondanks dat we vaak denken van wel) nou eenmaal niet het enige bestaansrecht.

Aardbeien van Klaas

Bij het zien en/of eten van een aardbei dwalen mijn gedachten nog wel eens af naar Klaas en Margret Musman.
In de tijd dat wij nog in Hoogkarspel woonden en mijn vader voor de aardbeien die gebruikt werden in de bakkerij naar Klaas ging, heb ik nog een blauwe maandag aardbeien geplukt bij Klaas & Margret op het landje achter hun woning.
Het plukken van aardbeien betreft geen hoogstaand werk, want de plantjes zijn zo laag dat dit geknield kan worden afgedaan.

Voor ons jongeren was het werken bij Klaas goed voor een extra zakcent, de nodige humor onderling en het verkrijgen van zere knieën na een dagje kruipen.
aardbeien zijn van zich zelf lekker fruit en met een laagje suiker ook goed te doen, dus kwam het wel voor dat er een zakje suiker werd meegenomen om hierin af en toe een vers geplukte aardbei te dopen.

Ook was het meenemen van eigen boterhammen geen overbodige luxe, want als het aan Klaas lag plukte, at en droomde je alleen nog maar over zijn aardbeien.
Als het weertje namelijk mee zat dan hielden we rust buitenshuis rond een geïmproviseerde eettafel (u raad het al, gemaakt van aardbeien kistjes) welke door de in grote getale aanwezige bakjes aardbeien amper tot geen ruimte bood aan je broodtrommel.
Klaas zelf zei nooit veel, maar tijdens de pauze wel steevast iets in de zin van "hier, neem lekker een aardbei".
Hij bedoelde het natuurlijk goed, maar het laatste waar je wel behoefte aan had was een verse aardbei.

Via Facebook bereikte mij deze week tragisch nieuws, want Klaas is niet meer. De hemel is een fruitig man rijker.

Dank je wel Klaas, rust zacht.

Verrek met je Vertrek

Alweer voor een aantal seizoenen zend omroep de Tros het programma "Ik Vertrek" uit, een programma waarin we zien hoe een stel (vaak met jonge kinderen) naar het buitenland emigreert om daar hun droom na te jagen.

Het programma begint altijd met een beeld van de situatie in thuisland Nederland, alwaar het gezin vaak nog het nodige moet afhandelen alvorens de reis naar het beloofde land kan beginnen.
De kinderen nemen afscheid van hun vriendjes & vriendinnetjes, de ouders krijgen een warm afscheid aangeboden door familie en/of collega's en de sleutel van het oude huis word vol van emotie nog eenmaal in het slot gedraaid.
Voordat daadwerkelijk de motor van de auto is gestart hebben we dus al even kennis kunnen maken met de betreffende hoofdpersonen en meestal heb je ze als gezonde kijker zijnde al diverse malen de huid vol gescholden vanwege belachelijk genomen keuzes of vervloekt vanwege de mogelijke gevolgen voor hun kroost.

Het begint namelijk iedere keer weer met de taal, want om welke exotische bestemming het ook gaat ze spreken meestal net genoeg om een biertje te bestellen en goedemorgen te zeggen, maar voor het zakelijke deel van de onderneming ontbreekt echt iedere kennis van de "vreemde" taal.
Natuurlijk zal je door de jaren heen ervaring opdoen met betrekking tot de lokale gewoonten en de taal steeds beter onder de knie krijgen, maar als je daadwerkelijk van plan bent om je ergens te gaan vestigen en dan ook nog met je kinderen op sleeptouw dan leer je toch eerst de taal te spreken en schrijven.
Nee hier hebben we wekelijks te maken met mensen die al ca. 15jr lang met hun bleke reet op hetzelfde Spaanse strand hebben liggen bakken, al 15jr niet verder zijn gekomen dan de bekende "Cerveza's", "Hola's" en "Muy Bien's" en al 15jr denken dat ze echt helemaal op en top Spanjaard zijn, want die vriendelijke buurman Jose is altijd heel hartelijk en lacht altijd naar ze.

Ja geloof het of niet maar we hebben hier echt te maken met de crème de la crème van globetrotters en met zoveel ervaring op plaats van bestemming en liefde voor het land moet het toch wel goed komen.
Dat je dan ook misschien bij aankomst nog even een documentje moet ondertekenen is natuurlijk heel normaal en begrijpelijk, maar dat het iedere week om zo'n beetje alle benodigde documenten gaat en dat de kinderen iedere dag tot midden in de nacht worden meegesleept naar allerlei vreemde of zelfs ongure personen omdat de sleutel van de voordeur ook nog niet geregeld blijkt te zijn is gewoon crimineel te noemen.
In de laatste aflevering waren zelfs de verzekeringen nog niet rond (betrof een emigratie naar Italië), waardoor de kinderen niet met de schoolbus mee mochten. Ook was er geen vergunning aanwezig voor het uitbaten van het restaurant en is er uit wanhoop een wurgcontract getekend voor de huur, daar de eigenaresse dwars lag toen de verhuiswagen reeds gearriveerd was.

In een aflevering van een aantal seizoenen terug werd er kennis gemaakt met een stel hersenloze ouders uit Arnhem die vertrokken naar een Spaanse badplaats waar ze al zo'n 15jr kind aan huis waren.
Ook hier was bij aankomst het meeste niet voor elkaar, spraken ze hooguit 3 woorden Spaans en kreeg op een gegeven de oudste van de kinderen te horen dat als hij nu lief naar school zou gaan hij een hondje mocht uitkiezen. Aangezien Spanje al een ontzettend groot overschot aan zwerfhonden heeft kreeg ik een brok in mijn keel bij het idee dat dat beestje straks ook nog wel eens het slachtoffer zou kunnen worden van een mislukte emigratie.

Het programma heet dus "Ik Vertrek" maar "Verrek" zou beter bij het programma en de kandidaten passen.
Spreek je de taal niet, ben je niet bekend met de gewoontes, heb je de benodigde en dus ook vereiste documenten/papieren nog niet in handen met de juiste handtekening, denk dan eerst eens goed na alvorens je de volgepakte auto start en richting je droombestemming afreist.
Omroep de Tros noemt zichzelf en haar leden graag de grootste familie van Nederland, maar het programma "Ik Vertrek" neigt toch redelijk naar een vorm van kindermishandeling a verwaarlozing en als de kandidaten van het programma behoren tot de grootste familie dan houd ik die van mij heel graag erg klein.

Een groet,
Ruud

Niet alle jongetjes worden groot.

Gisteren keek ik met wat vrienden naar een potje voetbal op de buis in een gezellig cafe te Diemen.
Ik genoot van 't gezelschap, een koud biertje en 't onderlinge gekibbel van een paar man die aan het biljarten waren.
Aan de bar zat een jong stelletje en voor wat ik er van kon zien is het goed mogelijk dat hij later nog een fijne nacht heeft gehad.

De wedstrijd waar we naar keken betrof de 2e van een 2-luik in de zogenoemde Europa League welke plaatsvond te Boekarest, alwaar Ajax een 2-0 voorsprong moest verdedigen om zo weer een ronde verder te komen.
Het team getraind door Frank de Boer bestaat vooral uit een stel jeugdige mannetjes, maar wel mannetjes met alweer een mooi aantal wedstrijden achter de rug.
Het team van tegenstander Steaua Boekarest (officieel genaamd: FC Steaua Bucureşti) bestaat uit wat oudere mannen met volgens de kenners iets minder talent die op de wedstrijd van vorige week tegen Ajax na sinds december geen partij meer hebben gespeeld.

Ondanks de 2-0 voorsprong had de trainer al gezegd dat er gewaakt moest worden voor de kracht van de tegenstander en dat Ajax nog niet zeker was van de volgende ronde waarin dan waarschijnlijk het Engelse Chelsea de volgende opponent zou zijn.
Je zou dus zeggen dat een gewaarschuwd mens voor 2 telt en dat de kleine jochies van Frank de Boer zich niet mochten verslikken in deze tegenstander, maar niets was minder waar want wat speelden ze slecht en ongemotiveerd.
Dit is dus iets waar ik met mijn (redelijk) gezonde verstand echt niet bij kan, want als je weet dat je maar 1 goal hoeft te maken om zorgeloos door te gaan en dan over niet al te lange tijd je kunsten mag vertonen in Londen dan ga je gewoon voor elke bal & kans.

Bij Ajax spelen veel kleine jongetjes met veel te grote bekken in de media over mooie grote clubs waar ze heen willen, maar qua niveau zijn ze slechter dan een team dat al ca. 3 maanden geen officiële wedstrijd heeft gespeeld.
Gisteren werden ze trouwens niet eens afgetroefd door een elftal, maar enkel en alleen door de nummer 14 van de tegenstander en als ze een beetje kennis van voetbal hadden gehad dan wisten ze dat je altijd moet uitkijken voor een speler met nummer 14 op het shirt.

Gisteren genoot ik dus van een gezellig avondje te Diemen, maar schaamde ik mij bijna 90 minuten lang om mij Ajax supporter te noemen.
Aankomende zondag staat de lastige wedstrijd tegen de Ooievaars uit de hofstad op het programma en eerlijk gezegd houd ik mijn hart vast qua de uitslag, want als ze de pubertjes van Ajax even onder druk zetten dan kan het nog wel eens een heel negatief resultaat opleveren voor het team van de Boer.
Een wedstrijd op Europees niveau mag best een keer verloren gaan, maar een wedstrijd tegen een club uit Roemenië die amper wedstrijdritme in de benen hebben mag gewoon NOOIT NOOIT NOOIT worden verloren.
Als ik de Boer geweest was had ik ze zonder te laten douchen terug laten lopen naar Amsterdam, zodat ze ruim de tijd hadden om hun zonden te overdenken.

Een groet,
Ruud

Niet alles past op een festival

Gisteren (woensdag 20-02-13) werd in de A'damse poptempel Paradiso het programma voor Pinkpop 2013 bekend gemaakt.
Daar we ook dit jaar weer gepland hebben onze tent voor zo'n 3 a 4 dagen uit te stallen in het Zuid-Limburgse Landgraaf volgde ik de persconferentie via een livestream om zo te vernemen wie Opa Smeets & Co. voor de 2013 editie hebben weten te strikken.

Natuurlijk gaat er het nodige aan de bekendmaking vooraf zoals het uitreiken van de Jan Smeets Award (welke dit jaar ging naar Stichting Popmuziek Limburg. Van Harte) en werd de presentatie voorzien van de nodige muzikale omlijsting door diverse artiesten die tevens tijdens de komende editie op een van de Pinkpop podia zullen verschijnen.
Tot groot verdriet van Opa Pinkpop himself Jan Smeets kon Sir Paul McCartney niet bij de persconferentie in Paradiso aanwezig zijn en is het ook niet gelukt om deze historische "Kever" te strikken voor een optreden tijdens Pinkpop 2013.

Het idee klinkt natuurlijk harstikke mooi om een artiest van het formaat McCartney op je festival te laten optreden, maar dat Opa Smeets hier niet in is geslaagd zorgt bij mij enkel voor veel voldoening, want ik heb niet nog een keer zin in een dag zoals vorig jaar tijdens Pinkpop maandag.
Die dag werd namelijk afgesloten door niemand minder dan The Boss himself Mister Bruce Springsteen en dit zorgde voor de nodige irritante situaties op het volgepropte festivalterrein.
Toen de kaarten namelijk voor Pinkpop 2012 in de verkoop gingen was er online het eerste uur haast geen doorkomen aan en dit enkel omdat er nogal veel mensen besloten om kaarten voor de maandag aan te schaffen.
Wij hebben rustig afgewacht en later onze weekendkaarten gekocht, maar de wetenschap dat de maandag binnen no time was uitverkocht gaf mij geen plezierig gevoel.

De editie van 2012 is de geschiedenis ingegaan als 1 van de warmste edities ooit en naast de vele alcoholische versnaperingen was het van groot belang om ook zoveel mogelijk verkoeling te zoeken, water te drinken en te eten.
De eerste 2 dagen was dit geen enkel probleem, maar op dag 3 werd duidelijk dat artiesten van het formaat McCartney & Springsteen niet thuishoren op een festival, zij vullen zelf met gemak grote Arena's en zorgen juist door hun populariteit dat een dagje festival zeer nadelig kan verlopen.

De maandag was dus strak uitverkocht en dat was al te merken bij de toegang tot het terrein alwaar de rijen langer waren dan de voorgaande 2 dagen en bij binnenkomst struikelde je met gemak over de een na de andere (oude) rocker.
Als goed opgevoed manneke heb ik absoluut het volste respect voor onze "oudere" medemens, maar als het betekend dat ze rug tegen rug overal verspreid over het terrein een hele dag gaan zitten wachten op de dag afsluiter dan blijft er weinig over van dat respect.
Ze zitten je in de weg als je tussen de diverse podia probeert te pendelen, ze nemen een dag lang alle verkoeling in bezit, door zich van het begin van de middag tot aanvang van 't laatste optreden te verschansen onder de tentdoeken of in de "Kalm Aan Laan" en tonen nog niet het kleinste beetje respect voor de ware festivalganger die al minimaal 2 dagen aanwezig is en ook van de laatste dag hoopt te genieten.

Ik mag graag luisteren naar de muziek van The Beatles, Wings, Sir Paul McCartney en ook zeker naar de muziek van The Boss, maar Opa Smeets deze artiesten horen gewoon niet thuis op een festival.
Het zorgt voornamelijk voor irritante en niet in de laatste plaats onveilige situaties, dus hoe graag U ook Uw jeugdhelden wilt zien spelen op de reguliere editie van Pinkpop adviseer ik U toch om hier lekker de Classic editie voor te gebruiken.

Een groet (en wie weet tot Juni),

Ruud

Frank is een Baas

Ik zag een reclamespotje met daarin Frank de Boer die Ronald aan het uitlaten was en ik zag in gedachten Frank de Boer die Ajax aan het leiden was.
De hond wilde doorgaan, daar waar Frank juist dacht aan inhouden en kalmte bewaren.

Ik zag een voorbeschouwing van de Klassieker Ajax - Feyenoord, waarin zowel Frank de Boer als Ronald Koeman aan het woord kwamen en hun visie op de wedstrijd gaven.
Frank sprak met respect over de rivaal uit Rotterdam, maar als je zijn woorden goed in je opnam dat wist dat Frank eigenlijk wilde zeggen;"laat ze maar komen, laat ze maar hopen, want wij maken het karwei toch wel af".
Ronald sprak over zijn club en hoe goed het allemaal gaat en dat ze er klaar voor waren om de landskampioen onder druk te zetten en de punten mee te nemen naar Rotjeknor.
Wederom dus een situatie waarin de Boer juist de Baas was en de riem van Ronald even strak trok om zo aan te geven wie het voor het zeggen had.

Ik zag een stukje uit een reportage over het trainingskamp te Rio de Janeiro alwaar de Ajax selectie zich aan het voorbereiden was op de 2e helft van het seizoen.
In de branding van de zee aan de exotische Copacobana zag ik diverse Ajax spelers een oefening onderbreken daar hun oog viel op een Zuid-Amerikaanse schone die voorbij pareerde in een broekje dat nog te klein was om je neus in te snuiten en even was ik bang dat de halve selectie bij thuiskomst een SOA onder de leden zou hebben.
Wat mij later opviel was dat er ook een riempje aan datzelfde broekje vastzat en dat hetzelfde riempje strak werd gehouden door Frank de Boer. Heel soms liet Frank het riempje even vieren om zodoende de dame in kwestie even ruimte te geven om sensueel maar gecontroleerd langs zijn jongens te kunnen paraderen.

Toen ik een jaartje of zestien was kregen wij er een huisgenoot bij genaamd Mitchell en het betrof hier een prachtige zwarte Labradorpup die nog de nodige zaken moest leren om op "eigen" poten te kunnen staan.
Naarmate die rakker ouder werd begon ik hem steeds vaker zonder 'm aangelijnd te houden uit te laten, maar immer met de riem in het zicht.
Duidelijk gaf ik aan waar hij moest wachten, waar hij vrij kon lopen en waar of voor wie hij waakzaam moest zijn en na niet al te lange tijd vormden wij een eenheid die niet tot lastig te verslaan was.
Kijk ik nu naar Ajax dan zie ik Frank 90 minuten lang een wandeling maken in het park met de riemen in de hand en met een houding, waarvan zijn "jonge" honden weten dat ze vrijheid genieten zolang de baas het toestaat. Kwispelend rennen ze gecontroleerd over het veld, schijtend alleen in het doel van de tegenstander en zijn waakzaam op momenten dat ze dat moeten zijn.
Ja, ik denk dat we wel kunnen zeggen dat Frank een Baas is.

Het geld vliegt! je portemonnee uit

Luchtvaartmaatschappij KLM heeft aangekondigt dat passagiers vanaf 01-04-2013 op Europese vluchten gaan betalen voor het meebrengen van ruimbagage en dat er mede vanwege deze nieuwe regel een aangescherpt controlebeleid zal komen op handbagage.
Het valt namelijk in de verwachting dat passagiers meer spullen zullen proberen mee te nemen in hun handbagage en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Wanneer je per 01-04-2013 je koffer online bij boeken aanmeld zal hier €15,- voor in rekening worden gebracht en doe je dit voor vertrek op de luchthaven dan geldt er een tarief van €30,- per stuk bagage.
In een reactie heeft KLM aangegeven dat zij puur een volger zijn in het beleid van andere maatschappijen zoals dochtermaatschappij Transavia en SkyTeam partner AirFrance die al langer een extra kosten beleid op het gebied van bagage hanteren.
Ook is het volgens KLM een gegeven dat steeds meer passagiers goedkoper willen reizen qua ticketprijs en dat daarom elders de kosten weer verhaald moeten worden.

Nu mag je mij compleet gek verklaren, maar als je op reis gaat dan is het toch normaal dat je in sommige gevallen een of meerdere stukken bagage met je meebrengt en tevens dat een vervoersorganisatie hiermee rekening dient te houden bij het aanbieden van vervoer van A naar B.
Als je bijvoorbeeld binnen de stad reist dan is het normaal dat je niet je hele hebben en houden met je meeneemt, maar ik heb nog nooit meegemaakt dat een toerist in bijvoorbeeld Amsterdam door een medewerker van het GVB werd verzocht om extra te betalen voor zijn koffer bij het instappen van bus, tram of metro.

Stel je eens voor dat je voor Valentijnsdag je geliefde wilt verassen met een romantisch diner bij kaarslicht in een leuk restaurant en je bij binnenkomst word medegedeeld dat er een a la carte menu wordt geserveerd en je daarvoor wel extra €10,- dient te betalen bovenop de standaard menuprijs en dat dit eventueel ook €5,- had kunnen wezen, wanneer je dit bij het online reserveren kenbaar had gemaakt.
Een ander iets is dat je gezellig een dagje wilt gaan zwemmen in het lokale zwembad en dat je online dient aan te geven of je een handdoek meebrengt welke je dan voor €2,50 kan aanmelden of bij aankomst voor een tarief van €5,- mee naar binnen kan nemen.

Elk jaar komen er weer belachelijke regels en voorwaarden bij in de luchtvaart en ondanks dat veel van de maatschappijen zielig in een hoekje tranen met tuiten huilen omdat ze het zo zwaar hebben is het toch elke keer weer de reiziger die daadwerkelijk de dupe is.
Misschien word het de hoogste tijd dat we massaal gaan teruggrijpen naar vroeger tijden en gezellig weer gaan camperen a vakantie vieren op locaties die makkelijk per trein, auto, fiets te bereiken zijn, want van al die achterlijke regeltjes in de luchtvaart krijg je spontaan last van opvliegers!

Een groet,
Ruud

Kinderlijke onschuld

Afgelopen dinsdag 29-01-13 belde ik zo tegen het avonduur even met mijn kleine nichtje die op die dag 7 jaar oud geworden was.
Vol onschuld nam ze zelf op en feliciteerde ik haar namens mijzelf en tante Do.
Ze vertelde ons welke cadeaus ze had gekregen, van wie en ik vertelde haar dat we de komende zondag op haar verjaardagsfeestje zouden komen en het dan nog even extra vet zouden gaan vieren.

Na dit gesprak kwam mijn broer nog even aan de lijn en kregen we het al snel over de situatie in de Streek en het laatste nieuws rondom het naderende afscheid van Ome Pe.
Op dat moment vernam ik dat nog diezelfde avond Ome Pe zou komen te overlijden, maar meer was er nog niet bekend.
Ik besloot na dit gesprek even kort mijn ouders te bellen om te melden dat wanneer er nieuws zou zijn ze me altijd konden bellen, maar vernam tijdens het gesprek dat Ome Pe kort daarvoor was overleden.

Kort daarop heb ik nog even gebeld met Jeroen n.a.v. het mailverkeer tussen de neven & nichten en de telefoon werd opgenomen door als ik het mij goed herinner Sven, maar kan ook Twan zijn geweest want herken jij maar even een tweeling door de telefoon.
Weer die kinderlijke onschuld aan de andere kant van de lijn en na te hebben vermeld dat het hier "neef" Ruud betrof kreeg ik Jeroen aan de lijn. Even kort contact en een condoleance vonden plaats en we zouden elkaar snel zien & weer spreken.

In korte tijd had ik dus te maken met kinderlijke onschuld en volwassen realiteit en het eerste beviel mij toch meer.
Misschien is het ook de herinnering aan Ome Pe die meer aansluit bij de kinderlijke onschuld, want voor mijn gevoel heb ik hem in mijn kinderjaren het meeste meegemaakt.
Werkend bij mijn vader in de bakkerij, bij hem thuis of op visite bij Opa & Oma.
In de loop van en tegen het einde van 2012 heb ik er nog een 2-tal herinneringen bij gekregen. Eerst een paar uurtjes vliegtuigen kijken bij Schiphol samen met mijn vader en Joost en later in het jaar nog even een bezoek aan jullie thuisgebracht.

Mijn laatste herinneringen aan mijn oom zijn dus ook een soort van mix tussen kinderlijke onschuld en volwassen realiteit, want in het eerste geval sta je als een stel jonge honden je te vergapen aan 's werelds grootste passagiersvliegtuig en ten tijde van de laatste ontmoeting overheerst de volwassen realiteit dat het hier nog wel eens de laatste ontmoeting kan zijn.
Aan het plan om samen nog een keer naar Ajax te gaan zijn we niet toegekomen, maar die paar uurtjes Schiphol hebben mij ook een mooie herinnering bezorgt en dagelijks zie ik de luchthaven vanaf het balkon, dus heb ik elke dag wel even een moment om aan die mooie uren te denken.

Bedankt voor de mooie herinneringen, rust zacht en wanneer het kan spotten we vanaf het balkon wel wat vliegtuigen.

Een groet,
Ruud

Vinger Aan De Pols

Toen ik vanochtend wakker werd had ik de behoefte om een stukje te gaan schrijven en het moest in enige zin te maken hebben met muziek.

Ik hou erg veel van muziek, want muziek kan je opbeuren, troosten of gewoon een gezellig moment bezorgen.

In muziek kan gewoon zoveel verschillende emotie gestopt worden en d.m.v. de ether, cd, tv of download gedeeld worden.

Dus ik werd wakker, dacht aan muziek, een stukje schrijven en ging opzoek in het nieuws naar een leuk onderwerp.

Al snel vond ik diverse berichten waar wel iets met te doen was, want de oude grungers van Mudhoney komen met nieuw materiaal en een tour, net als de Southern Rockers van de Black Crowes.

Gisteren werd ook bekend gemaakt dat festival Bospop de heren Crosby, Stills & Nash heeft weten te boeken voor de komende editie en al eerder was bekend dat die andere oudgediende genaamd Neil Young komende zomer in de Ziggo Dome staat.

Veel goud van oud dat dus weer gaat Rocken in de vrije wereld en over wie moet je dan iets schrijven, wie heeft er nu echt recht op een stukje aandacht en is er misschien wel een artiest/band die gewoon een extra duwtje kan gebruiken? Voor mij wel criteria als het aankomt op een stukje schrijven en na lang zoeken, peinzen en overwegen was ik na het lezen van wat achterklap op Nu.nl er eindelijk uit.

Ik ga het namelijk hebben over Jose Hoebee! Wie? Nou, zoals ik al vermelde Jose Hoebee.

Jose was in een grijs verleden een van de zangeressen van de supergroep LUV samen met nog 2 andere dames, maar die mogen natuurlijk niet in de schaduw staan van Madam Hoebee.

Vanuit de media vernam ik namelijk dat dit icoon uit de muzikale geschiedenis het even niet meer ziet zitten en zich nu hardop afvraagt of er nog wel plaats is voor haar in de wereld van glitter & glamour, want het kan toch niet zo zijn dat iemand als Jose Hoebee straks stilletjes verdwijnt in ’t zwarte gat van vergeten muzikale heldinnen.

Omdat ik geen stuk van diverse pagina’s wil gaan schrijven zal ik niet alle hits gaan noemen van LUV, niet alle prijzen gaan vermelden of grote plaatsen en arena’s alwaar ze hebben opgetreden, maar wel kan ik eerlijk bekennen dat ik altijd met een soort van idolatrie naar vooral Hoebee heb opgekeken.

Homo, hetero, labiel, seniel, mongool, bejaard & dement je kan je gewoon geen mens voorstellen die niet een keer (al was het maar stiekem) op de tonen van Sha La La even de handen draaiend voor het lichaam heeft gehouden.

Na de hoogtijdagen in vooral de jaren zeventig en tachtig en nog enkele reünies ging in 2012 voorgoed de stekker uit LUV en brak er een zware periode aan voor Jose, die naast haar man ook haar huis verloor en nu dus niet meer weet wat te doen.

Ik ga hier natuurlijk geen grappen over maken, want je naaste verliezen is voor iedereen een drama en moeilijke periode en ook je eigen huis moeten verkopen is geen pretje, maar om dan een comeback proberen te realiseren via Sterren Dansen Op Het IJs dat is iets waar ik echt niet bij kan.

Het bleek voor Jose dan ook geen succes want de ijzers stonden nog niet goed en wel op ijs of ze brak haar pols bij een valpartij die achteraf misschien wel symbolisch was voor de carrière van zowel Jose als LUV. Ik noem ijzige ruzies tussen de dames en een mogelijke revival die als sneeuw voor zon verdween.

Nu zit ze dus piekerend thuis en zich afvragende wat er nog mogelijk is, want met een uitkering en wat vrijwilligerswerk zal de bankrekening ook niet groeien. Misschien dus maar een programma presenteren, want zo dacht ze “als onze nationale relnicht Gerard Joling het kan, dan kan ik dat ook” en nu word er voor haar gelobbyd door een kennis bij Omroep MAX.

Na het lezen van dit nieuws kwamen er bij mij de nodige emoties los en stiekem liet ik een traan vallen, want hoe kan het toch dat mijn grote idool zo diep gezonken is? De emotie duurde trouwens niet heel lang en ik heb besloten om vanaf nu oud LUV zangeres Patty Brard als idool te zien, want hoe je ’t ook went of keert deze dame ging wel voor een sprong in het diepe. Ik weet natuurlijk ook wel dat die zeekoe keihard met haar porum op het water kletste, maar toch won ze hier mijn respect.

Nee, mevrouwtje Hoebee je hebt gewoon geen ene sodemieter uit je leven gehaald en nu gebruik je het overlijden van je man en het verlies van je huis als zielige deuropener bij een omroep die zich inzet voor ouderen en niet voor zielig volk die juist een voorbeeld mogen nemen aan diezelfde ouderen. Zij hebben vaak keihard gewerkt voor huis & haard en willen nu genieten van leuke presentatoren en programma’s en dus niet van de zoveelste kut op poten die opeens denkt te kunnen presenteren.

Je bent niet de enige die op oudere leeftijd met een uitkering thuis zit, dus doe niet zo zielig, recht je rug, droog je tranen en solliciteer gewoon zoals iedereen dat moet doen ipv zielig te gaan doen in de media.

Door jou zal Sha La La voor mij nooit meer hetzelfde kinken.

Een Groet,

Ruud

   

Als de traan blijft vallen

Soms gaan de dingen niet zoals ze gewenst zijn te gaan.
Soms lijkt er meer slecht dan goed nieuws te zijn.
Soms heb je behoefte aan geluid, maar is er alleen maar stilte.
Soms wil je gewoon lachen, maar de tranen blijven vallen.
Soms is het gewoon teveel, waar minder ook voldoende zou zijn.

Nooit zou ik wensen zoals het nu allemaal lijkt te gaan.
Nooit wil ik mij goed voelen zolang dit slechte nieuws aanwezig is.
Nooit hoop ik de stilte te horen, maar alleen maar je geluid.
Nooit wil ik lachen zolang er reden is voor deze tranen.
Nooit is het voldoende en kan ik alleen maar wensen voor veel meer.

Ze zeggen dat tranen de ziel reinigen, maar hoe kan dat als je je zielloos voelt?
Ze zeggen dat een dag niet gelachen een dag niet geleefd is, maar de lach leeft hier nu niet.
Ze zeggen wel dat tegenslag je sterker maakt, maar soms overheerst de zwakte om aan te sterken.
Ze zeggen dat je krijgt wat je toekomt, maar soms wil ik het echt wel teruggeven.
Ze zeggen dat liefde alles zal overwinnen, dus geef ik je liefde en strijd mee voor de zege.

Een groet,
Ruud

Muziek met koffie aroma

Na een ellendig lange tijd van onderhoud is Amsterdam weer een mooie, opgeknapte straat rijker en kun je weer met plezier door de Utrechtsestraat wandelen & fietsen.
De straat is rijk aan leuke boetiekjes, prima restaurantjes, cafe's en niet te vergeten Neerlands fijnste platenzaak (persoonlijke mening dan) Concerto.

Bij Concerto kun je met elke portomonee terecht, want heb je niet veel te besteden is er altijd wel een leuk 2e handsje aanwezig en heb je wat meer te besteden dan zijn ook de nieuwste releases verkijgbaar.
Regelmatig is er voor de goede volger ook nog wel een leuke actie om mee te pakken en ontvang je de ene  keer een leuke canvas versie van een albumhoes en de andere keer heb je zomaar een paar concertkaarten voor Paradiso in handen bij aankoop van 't album van de daar optredende band/artiest.

Persoonlijk hou ik niet zo van stijvigheid als in 3-delige maatpakken, stropdassen en mantelpakjes en dus kom ik ook daarom graag bij Concerto, want hij of zij die je helpt loopt er gewoon lekker ongedwongen en casual bij en daarnaast krijg je zonder opdringerigheid gewoon lekker de tijd om je onder te dompelen in de ruimschoots aanwezige multi-media.
Heb je een vraag over dat nummer waarvan de titel op het puntje van de tong ligt, maar deze je maar niet te binnen wilt schieten dan is daar altijd wel zo'n wandelende muziekfreak die je naar de juiste bak of hoek leidt.

Sinds enige tijd is het ook mogelijk om je bij een bezoek aan de winkel te verwennen met een prima kopje koffie, thee en tevens de nodige (zoete) versnaperingen, dus ben je even klaar met het speuren naar dat collecters intem of dat passende plaatje dat nog niet thuis in de kast staat, dan is er nu dus een relaxte ruimte om weer op adem te komen.
Deze week ook weer even binnengelopen en dit keer mede omdat er meer geserveerd werd dan alleen drankjes en zoetigheid, maar ook een prima optreden door een band die al sinds begin jaren '90 weet wat de kunst van serveren inhoud.

Het was op donderdagavond 10-01-13 en wij liepen zo tegen 7en binnen, bestelden een koffie verkeerd, thee met o.a. de smaak van rooibos en een praline als lekkere zoetigheid.
We werden prima geholpen en door de jongeman van de koffiebar en lieten het verdere serveren die avond over aan Bettie.
Het is genieten van muziek gevuld met een aroma van prima koffie aan de Utrechtsestraat 52 -60.

Een groet,
Ruud

Foto: Concerto

Gezelligheid Kent Geen Tijd

En zo zitten ze met zijn 4en aan een tafeltje in een Amsterdams cafe annex restaurant.
Vader zou leraar kunnen zijn, maar misschien ook wel muzikant, toneelacteur of kunstenaar.
Hij heeft geen minuut dezelfde gezichtsuitdrukking, lijkt het ene moment verdwaald te zijn in zijn eigen wereld, daarna kijkt hij boos & verontwaardigd om zich heen en korte tijd later is daar opeens een kleine glimlach te bewonderen.

Moeder zit nog altijd met het gevoel dat ze bij lange na niet alles uit het leven heeft weten te halen, dan tot nu toe wel mogelijk was geweest.
Ze vult nu haar dagen met huishoudelijke taken, daarnaast nog wat uurtjes Yoga en lezen. Als ze de tijd en motivatie ervoor kan opbrengen zal ze ook nog proberen tijd te steken in de verdere opvoeding van de kinderen, maar prioriteit nummer 1 is het niet.

Zoonlief praat vooral tegen mama aan die dan weer op haar beurt wel tracht te luisteren (of in ieder geval de indruk probeert te wekken dat ze dat doet), maar er wordt weinig tot niet op gereageerd door zijn tafelgenoten.
Het is niet dat vader & moeder geen interesse hebben in de beslommeringen van zoonlief, maar ze zijn gewoon te druk bezig met het verwerken van eigen emoties en gemiste kansen.

Nu is daar dan ook nog dochterlief die zich zonder enige gerechterlijke reden erg schaamt voor de andere 3 aan tafel.
Ze is van de 3 de enige die met een volslagen anti-houding binnenkwam en straks zal ze zeer zeker ook weer met een misschien nog wel extremere anti-houding vertrekken.
Haar leven staat momenteel volkomen in het teken van de puberteit en dus is er geen respect voor haar ouders en al zeker niet voor dat stomme, saaie, jongere broertje.
Op een dag zal hij misschien uit school of na het sporten thuiskomen met een goede vriend, waarin ze wel geinteresseerd zal zijn, maar tot die tijd is het gewoon dat stomme, saaie, jongere broertje.

Op dit moment is haar belangrijkste metgezel haar o zo trouwe smart phone en de daarop werkende muziekspeler.
Ze luisterd alleen maar naar muziek die nu leuk is, maar na de puberteit onderwerp van schaamte zal worden en waarvan ze zal beweren er nooit echt van te hebben genoten.

Papa en mama praten nog wat, zoonlief probeert ook nog wat in te brengen en dochterlief wil hier gewoon helemaal niet zijn.

Zelf ben ik een dierenliefhebber, maar moet toch wel bekennen dat ik ook ontzettend kan genieten van die vele maffe homo sapiens om mij heen. Het leven is mooi.

Een groet,

Ruud

Nog Niet Heilig Overtuigd

Sinds kort is het mogelijk om je te laten ontdopen via de site ontdopen.nl alwaar je persoonlijke gegevens kan invoeren, dan een aantal brieven kan genereren en deze ondertekend dient op te sturen naar een aantal instanties.
Waarom zou je jezelf laten uitschrijven als katholiek is dan dus de vraag en de reden is niet zo moeilijk, want de katholieke kerk vraagt, nee ik bedoel schreeuwd er bijna om dat haar volgelingen zich laten ontdopen.
Bijna iedere week tot maand komt dat akelige mannetje dat zich de Paus laat noemen met akelige opmerkingen over onder andere homoseksualiteit en andere onderwerpen die ze gewoon een keer met rust moeten laten.

Ondanks dat ik kort na mijn geboorte gedoopt ben (ik kan mij er zelf niks meer van herinneren en heb er ook absoluut niet mee ingestemd) ben ik nimmer een gelovig mens geweest waar het neerkomt op de bijbel en de katholieke kerk.
Al behoorlijk wat jaren zie ik mijzelf als een atheist en verafschuw ik geloven, daar ze in mijn ogen enkel zorgen voor wereldwijde chaos en oorlog.
Waar het de katholieke kerk betreft is ook het reeds ruimschoots bewezen kindermisbruik door die heilige boontjes achter het altaar een te smerig voor woorden gebeuren en alleen al daarom mogen ze de kerken en Vaticaan wat mij betreft vandaag nog met de grond gelijk maken.

Mocht ik een acceptabele leeftijd behalen van zo'n 85 jaar dan ben ik nu dus al over 1/3 van mijn geleende tijd heen en in die reeds genoten jaren zeker niet altijd een heilig boontje geweest, maar ik heb er dus ook nooit voor gekozen om tot die schijnheilige groepering te behoren.
Nu is er dus de mogelijkheid om je te laten ontdopen en sinds dit mij ter oren kwam zit ik hiermee toch behoorlijk in mijn maag, want als ik ervoor zou kiezen dan wil ik dat ook echt op alle mogelijke gebieden in orde maken.
Wat is nu het geval, ik ben naast te zijn gedoopt ook zo rond mijn 7e a 8e levensjaar genaderd tot de Eucharistie d.m.v. mijn 1e Communie en naast de diverse kerkelijke verplichtingen heb ik die dag ook de nodige presentjes ontvangen van mijn familie.

De 1e Communie maakt samen met 't doopsel en Vormsel deel uit van de initiatiesacramenten en dient voorafgegaan te worden van de eerste biecht.
Anyway ik kreeg dus ook cadeaus op de dag van mijn 1e Communie en daar was ik als jochie van zo'n 8 jaar oud natuurlijk ontzettend blij mee en zal dus die dag de kerk, het geloof en al zijn volgelingen als iets zeer positiefs hebben ervaren.
Maar ja wat wil je ook op die leeftijd, want je weet nog niet eens wat schaamhaar is, meisjes zijn nog steeds super stom, je speelt oorlogje met je vrienden en je verzameling dinky toys is zo'n beetje je belangrijkste bezit in het leven.
Als ik dus iets doe in het leven wil ik het goed doen en zal dus nu moeten achterhalen wat ik die dag van wie heb gekregen, deze goederen ergens proberen terug te vinden en ze weer terug te bezorgen bij diegene die mij er destijds mee opgezadeld heeft.

Met andere woorden, om mij te laten ontdopen zal ik mij dus eerst op een soort van pelgrimstocht moeten begeven zoekende naar die verschillende heilige kralen en op voorhand geloof ik al niet dat ik hierin zal slagen.
Voorlopig kan ik dus alleen maar concluderen dat ik geen volgeling ben van het katholieke geloof of welk ander geloof dan ook en dat ik sinds ik weet van de mogelijkheid tot ontdopen deze optie als een zwaar houten kruis op mijn rug & schouders met me meedraag en ben ik er heilig van overtuigd dat het nog wel even duurt eer ik een besluit zal hebben genomen.

Een Groet (geen zegen),
Ruud