vrijdag 30 november 2012

Geen tijd te verliezen


Bij geboorte treedt je in zekere zin toe tot het rijk der stervenden en start je persoonlijke meter van geleende tijd.
Zekerheden bestaan er eigenlijk niet en dagelijks komen er meer vragen dan antwoorden voorbij die het niet altijd makkelijker maken.
In het leven tellen we normaal gesproken af als iets op zijn einde loopt, maar omdat we niet weten wanneer de geleende tijd op zijn einde is tellen we de levensjaren juist op van 0 tot ...?

Wanneer je iets van iemand leent is het de bedoeling datgene je leende ook weer terug te geven en in sommige gevallen is er dan ook sprake van rente.
Het leven word je dus geleend en dat geef je na verloop van tijd dus weer terug, maar wat zal de rente dan zijn als die er al is?
Betaal je de rente misschien al ten tijde van de levende jaren als in het zorgen voor een goede gezondheid, het geven van liefde en zorg aan de medemens?
Het leven zit vol met vragen en veelal zal het leven je het antwoord schuldig moeten blijven, waardoor je beter met opgeheven hoofd door kan blijven wandelen op het levenspad en hoe hard & onterecht het soms ook zal zijn, de consequenties moeten accepteren.

Sommige mensen zijn er van overtuigd dat als je niet gelooft je ook niet in de hemel zal komen en misschien wel na de dood een zwervende ziel zal blijven die 't veer naar de overkant nooit zal bereiken.
Voor mij persoonlijk zal dat geen probleem zijn, daar ik op jonge leeftijd de nodige zwemdiploma's heb gehaald en het onbekende dus desnoods tegemoet zal zwemmen.
Ik ben mij zeker bewust van hetgeen ik dagelijks doe en dus ook van de consequenties die daarmee gepaard  gaan, maar ondanks dat is en blijft het de vraag hoelang die vrijheid er zal zijn.

Zelf heb ik besloten de vrijheid te koesteren zolang deze aanwezig, te genieten van de tijd die nog over is op de onbekende meter des levens en zo goed mogelijk te zorgen voor de mensen om mij heen.
Ik adem in en ik adem uit, ik zet soms een stap achteruit en waar mogelijk soms meerdere stappen vooruit, maar waar nodig sta ik even stil en denk aan de vrijheid, geniet van de rust & stilte om mij heen en lach van tevredenheid.
Soms vind ik het leven behoorlijk zwaar, maar probeer daar dan toch maar niet al te zwaar aan te tillen.
Soms is er verdriet, maar de tranen die dan vallen zijn er om de negativiteit weg te spoelen en ruimte te maken voor mooie gedachten.

Een groet,
Ruud

My Sacrifice


zondag 18 november 2012

Lastige Ego's en een geirriteerde testikel

Zaterdagochtend 17-11-2012 begon de dag als vele zaterdagochtenden daarvoor, met een lekker relaxed ontbijtje, radio2 op de achtergrond en online het laatste nieuws doornemen.
Weekend betekend natuurlijk voetbal en dus mocht een kijkje in de nodige voorbeschouwingen niet ontbreken, want je wilt toch enigszinds voorbereid zijn op datgeen mogelijk komen gaat later op de dag of de zondag erna.

Ergens zag ik een voorbeschouwing over ADO - PSV en dat kan natuurlijk kort en krachtig worden ingekort tot winst voor PSV, daar clubs als ADO zich alleen maar kunnen opladen als aartsvijand Ajax (ja volgens mij zijn wij dat zelfs van Heracles, Zwolle, RKC, etc.) op bezoek komt.
Ook voor de wedstrijd van Ajax zelf tegen VVV is het makkelijk voorbeschouwen, want Ajax zal winnen en VVV na 90min te hebben verdedigt puntloos 300km terugreizen naar het Limburgse land.
Normaal gesproken zou een voorbeschouwing je moeten trikkeren om naar een wedstrijd toe te gaan of in ieder geval naar te kijken, maar tegenwoordig is het als journalist gewoon makkelijk want je hebt gelijk de nabeschouwing ook klaar.

Zeker dit seizoen zijn de meeste wedstrijden in de Eredivisie het aankijken niet waard en lopen de meeste spelers sinds augustus al met een verlangen naar de winterstop in hun hoofd rond op het veld.
In de media verkondigen ze allemaal na 1 redelijk geslaagde actie dat ze misschien al wel klaar zijn voor een stap naar een grote Europese competitie en wachten ze liever nog even met het zetten van hun handtekening onder een nieuw contract bij de club die ze momenteel week in week uit een kans geeft.
Bij Ajax loopt momenteel een "eeuwig" talent rond genaamd Eriksen en als we iedereen met een beetje voetbalverstand mogen geloven is de beste jongen de belofte voor de toekomst.
Vertaald naar de gesproken taal bij Ajax betekent dit dus dat we praten over een mogelijke verrijking van ca. 15 tot 20 miljoen tijdens de eerst volgende transferperiode.

Eriksen is al een paar jaar het talent bij Ajax, maar het lijkt mij toch dat het stempel talent na uiterlijk 2 seizoenen passe is en dat het er zeker op Eredivisieniveau al uit had moeten komen.
Hij heeft echt wel wat leuke acties gemaakt, maar zijn aandeel is voor een talent gewoon te mager en als je dan het lef heb om te melden dat je voorlopig nog niet op een contractverlenging zit te wachten, dan hoort de Boer gewoon kort maar krachtig een plekje op de tribune voor je te reserveren.
Het zou een goed voorbeeld zijn voor types als Viktor Fischer die ook al wist te melden dat hij nog wel "even" bij Ajax zal blijven. Hoeze, nog wel even bij Ajax blijven?
Het zijn gewoon allemaal verwende pestventjes die ipv van dagelijks op hun playstation samen met Messi in een elftal te spelen beter eens het nieuws kunnen gaan volgen.
Iedere dag verdwijnen er honderden tot duizenden banen, komen hardwerkende mensen in zwaar financieel weer terecht door een lage uitkering, bijstand en/of hypotheeklasten en dan zegt zo'n tiener dat hij nog wel even wacht om te tekenen voor duizenden Euro's per maand.

Natuurlijk zal ik het allemaal wel verkeerd zien en kan ik beter een voorbeeld nemen aan Frank de Boer die wel tevreden was na de 2-0 tegen VVV zeker met het oog op 't Europese treffen met Dortmund komende week.
Ach ja de trainer ziet het veel beter en veel positiever, want zijn jongens heb hard gewerkt (we hebben het hier verdomme over ca. 90min. tegenover minimaal 8 uur per dag / 5 dagen per week die Jan de arbeider staat te zwoegen voor een mager loontje) en 3 punten in eigen huis houden is een prima resultaat.
Ik heb de wedstrijd van minuut 1 tot minuut 94 gezien en ondanks dat Ajax het meeste balbezit had, was het veelal matig tot slecht wat er getoond werd.
Boerrigter redde zijn avond door een vrije trap er netjes in te schieten, Eriksen speelde voor de zoveelste keer een ongelukkige wedstrijd, Moisander strooide met de ene na de andere verkeerde pass en aan een volkomen belachelijk uitziende schijnbeweging te zien speelde Lukoki met een geirriteerde rechter testikel.

Na de wedstrijd ging ik per OV weer richting huis wetende dat er niet veel later een stel snotneuzen in hun bolides naar huis rijden en zich geen enkele zorgen maken over hun getoonde prestaties, want het salaris komt toch wel weer rijkelijk binnen aan het einde van de maand.
In de voetballerij wordt het tijd voor oude tijden met prestatiecontracten op 0-uren basis. Na 90min. kijken wat je gedaan hebt, hoeveel balbezit, voorzetten, teamwork en eventueel hoeveel goals. Slecht gespeeld is slecht betalen en goed gespeeld is goed betaald.
Het wordt hoog tijd dat die lastige, verwende Ego's maar eens gaan beseffen dat half werk voor een ruim salaris bij lange na niet voor iedereen is weggelegd en dat er veel mensen onderweg zijn naar een sobere, koude Kerst.

Een groet,
Ruud

zondag 11 november 2012

Met de borst naar voren

Achteraf bleek het een broodje Aap te zijn, maar daar denk je toch niet bij na als het over de kip gaat.
Ach wat wil je ook als de keurslager met zijn beste glimlach je een mooi verhaal verteld en zijn vrouw met van die mooie, eerlijke blauwe kijkers ernaast staat te genieten. Ja ik ging helemaal in het verhaal op alvorens ik overging tot aanschaf van een paar heerlijke kippenborsten.

Die doordeweekse dag kreeg ik na het betreden van de slagerij een krukje aangeboden, een kopje koffie erbij en luisterde aandachtig naar het verhaal van mijn vaste keurslager.
Ooit in een dorpje genaamd Barneveld was het allemaal begonnen voor de Kip, want daar kwam zij ter wereld in een liefdevol gezin bestaande uit 2 lieve zusjes kippen, broertje haan (die ze spottend altijd de Cock "ja met C.O.C.K) noemden, moeder Kip en vader Haan die waar hij ook kwam altijd de voorste was.
Nee hier was geen sprake van een kippig gezin, of een sfeer die zo gespannen was dat je de hele dag het gevoel had dat je op eieren liep.

Kip was gelukkig daar ik het Gelderlandse dorp en genoot van alles en iedereen om haar heen. Ze had veel vriendinnetjes met wie ze veel tijd doorbracht, speelde in het groene weidse landschap en aan het einde van de dag vermoeid, maar voldaan richting hok ging om weer op stok te gaan.
In het weekend genoot ze regelmatig van een glaasje advokaat in stamhok "Haantje de Voorste" en op zondagmiddag speelden ze in de veilig door kippengaas omringde kippenren.

Toen Kip oud genoeg was werd het tijd om het hok te verlaten en het weidse land in te trekken om elders neer te ploffen en ervaringen op te doen.
Kip zag er voor een kip goed uit, met haar slanke poten, ronde dijen en mooie volle kippenborst en ook haar productiviteit qua mooie eieren was zeker om over naar "hok" te schrijven.
Kip had een mooi leven achter de rug en daar ze zeker niet kippig was wist ze dat het kippenleven niet oneindig zou zijn, want dat had ze wel vernomen door al het getokkel om haar heen.
Het was geen droevig vooruizicht, want Kip had echt geleefd, heerlijk kippenzaad gegeten overal waar ze kwam menig haantje zijn hanekam doen verkleuren.

Mijn Keurslager zweeg voor een moment en je voelde een golf van respect en liefde voor Kip door de winkel gaan.
Ja, Kip was rustig heengegaan om na wat liefdevolle behandelingen bij mijn keurslager in de vitrine te belanden.
Mevrouw Keurslager stopte zorgzaam de kippenborsten in een prachtig, schone slagerszak waar Kip trots op zou zijn geweest en overhandigde deze aan mij. Het kan voorbeelding zijn geweest, maar ik zou zweren dat ze bij het overhandigen zeer galant en liefdevol even contact zocht met mijn hand.
Ik pikte vlug en gelukkig ongezien een opkomend emotioneel traantje weg, wenste de Keurslager en zijn vrouw een fijne dag en vervolgde mijn weg snel naar huis alwaar ik nog lang aan het levensverhaal van Kip moest denken.

Een Groet,
Ruud

http://www.nujij.nl/algemeen/039-helft-keurslagers-liegt-over-kip-039.19936082.lynkx#axzz2Bu9A3Kg2

donderdag 1 november 2012

Amsterdamse "Badkuip" gaat nat

Zoiets verzin je toch gewoon niet:

Je gaat voor een periode van ca. 9 jaar dicht i.v.m. verbouwing.
De verbouwing kost vele miljoenen, want het moet er natuurlijk prachtig en high-tech uitzien wil je nog meetellen in de culturele wereld.
Eindelijk dus na 9 jaar open je de deuren weer en nog geen 3 maanden later breng je het nieuws naar buiten dat er ca. 30 man op straat zal komen te staan.

De bezoekers bij het Stedelijk Museum staan nog net niet in rijen die beginnen bij 't Concertgebouw, maar veel scheelt het niet en dus daar kan het (voorlopig) niet aan liggen.
De kosten voor de renovatie zijn uitgekomen op zo'n €127.000.000,- maar daar krijg je dan qua interieur ook wat voor terug in de vorm van luxe kantoorruimte, design meubels en qua vormgeving 's Werelds grootste badkuip.
Als er dus zo'n enorm bedrag beschikbaar is voor een renovatie dan lijkt het mij dat er toch ook duidelijke afspraken zijn gemaakt voor het reilen & zeilen na de opening. Hoeveel man personeel hebben we nodig? Welke CAO gaan we gebruiken en geven we een minimum of maximum? Zullen we als directie niet te hoog gaan zitten met ons salaris en zodoende geld vrij maken voor cultuur?
Blijkbaar is er juist in omgekeerde volgorde vergaderd waarbij enkel gekeken werd naar eigen geluk, zaligheid en bankrekening.

Volgens de directie van het Stedelijk Museum zijn bezuinigingen en een lagere subsidie de reden van de komende ontslagen en dat hadden ze zeker niet in een eerder stadium kunnen voorzien.

'We hebben eerst diepgaand gekeken hoe we onze eigen inkomsten kunnen verbeteren. We zijn tot de conclusie gekomen dat door onze openingstijden flink te verruimen, inclusief de maandagen, we van hogere bezoekersaantallen uit kunnen gaan', aldus Erik Gerritsen, interim-directeur van het Stedelijk Museum. (Bron: AT5.nl).

Als het correct is zal het museum nog een een bedrag van 11,7 miljoen aan subsidie ontvangen en dat is zo'n 1,8 miljoen minder dan verwacht a gepland vanwege de huidige subsidie regels.
Zijn ze dan heel even vergeten dat ze al sinds september open zijn en dat de opening in eerste instantie gepand stond voor december 2012.
We spreken hier dus van een winstmarge van ca. 3 maanden aan openingsgelden, dus gaat die subsidie vlieger echt niet op.
Voor de zoveelste keer zal er wel sprake zijn van te hoge salarissen, te hoge kosten m.b.t. renovatie en zeer waarschijnlijk wat op voorhand gereserveerde bonussen voor de directie.

Waarom moet er altijd maar weer voor idioot hoge kosten gerenoveerd worden en kan een museum niet gewoon gevestigd worden in een gebouw van normaal beton/baksteen?
Best grappig hoor om je gebouw de vorm van een enorme badkuip te geven, maar het heeft geen enkele binding met onze Hoofdstad en ook niet met het verdere Stedelijke karakter. Hadden ze namelijk 't museum wel willen linken aan het huidige beleid in Amsterdam, dan was een zinkend schip als vorm een beter idee geweest.
Maar ja gedane zaken nemen geen keer en straks staan er dus zo'n 30 mensen extra in de al enorm lange rij bij het UWV en niet omdat ze hun werk niet goed deden of omdat er geen werk meer was, maar puur omdat er weer eens met idioot hoge bedragen is gestrooid vanwege een Oh zo nodige renovatie.

Naast de ontslagen neemt het Stedelijk ook andere maatregelen. Het programma wordt beperkt tot vier tot zes grote tentoonstellingen per jaar, aangevuld met kleinere presentaties. Grote internationale tentoonstellingen zijn alleen mogelijk als er aanvullende fondsen voor gevonden worden. Ook is er minder budget beschikbaar voor aankopen. (Bron: AT5.nl).

Dat laatste is dan ook weer zoiets belachelijks, want wereldwijd gaat het niet goed met de culturele sector, dus waarom praten over aankopen en niet gewoon lenen. Steek de koppen eens nuttig bij elkaar en los de problemen gezamelijk op. Hiervoor dan geen dure lunches, zakenreizen of diners in sterren restaurants maar gewoon een plan uitwerken achter de PC en dit delen met musea wereldwijd.
Stop ook eens met belachelijk hoge salarissen, verdeel de kosten & verdiensten meer en hou zodoende geld over.
De oplossing is dichterbij dan menig mens denkt en het enige wat het vaak kost is iets meer water bij de wijn.

Een groet,
Ruud