vrijdag 27 januari 2017

Vondelpark barbeknoeiers

Aan alle Vondelpark barbeknoeiers,

Er is iets aan de hand met ons park. Hoe komt het toch dat we als stad zo bezig zijn met het milieu, maar sommige parkbezoekers zich zo armzalig gedragen. Bezoekers die in toenemende mate de troep in ons park aan het veroorzaken zijn. Die bereid zijn om alles waar de mensen van de stadsreiniging zo hard voor gewerkt hebben vuil te maken. Dat laten we toch niet gebeuren.

Verreweg de meesten van ons zijn van goede wil. De schone en milieubewuste meerderheid. We hebben het beste met ons park voor. We werken hard, houden het schoon en vinden het Vondelpark best een gaaf park. Maar we maken ons wel grote zorgen over hoe we met het Vondelpark omgaan. Soms lijkt het wel alsof niemand meer normaal kan BBQ 'n.

U herkent het vast wel. Mensen die zich steeds asocialer lijken te gedragen. In het verkeer, in het openbaar vervoer, op straat en vooral in het Vondelpark. Die van mening zijn dat ze altijd maar overal de BBQ mogen aansteken. Die afval in het park achterlaten. Die controleurs bespugen. Of die in groepjes rondhangen en mensen treiteren, bedreigen of zelfs mishandelen. Niet normaal.

We voelen een groeiend ongemak wanneer mensen ons Vondelpark misbruiken om hier de boel te verstieren, terwijl ze juist naar ons park zijn gekomen om te zonnen, eten en drinken. Mensen die zich niet willen aanpassen, afgeven op onze gewoontes en onze waarden afwijzen. Het zijn homo’s, Hetero’s,  vrouwen in korte rokjes, of gewone parkbezoekers. Ik begrijp heel goed dat er Amsterdammers zijn die denken: als je ons park zo fundamenteel verneukt, heb ik liever dat je weggaat. Dat gevoel heb ik namelijk ook. Doe normaal of blijf weg uit het Vondelpark en BBQ lekker thuis.

Dit gedrag mogen we nooit normaal vinden in ons Park. De oplossing is niet om dan maar groepen mensen over één kam te scheren, uit te schelden of hele groepen simpelweg het Vondelpark uit te zetten. Zo bouwen we toch geen BBQ-samenleving met elkaar? De oplossing is vooral een mentaliteits- & milieukwestie. We zullen glashelder moeten blijven maken wat normaal is en wat niet normaal is in dit park. We zullen onze Vondelpark actief moeten verdedigen als zij het niet schoon achterlaten.

In het Vondelpark is het namelijk normaal dat je elkaar een handje helpt en schoon achterlaat. Het is normaal dat je van controleurs afblijft. Dat je milieuregels respecteert en mensen niet sart met jou afval. Het is normaal dat je lege flessen weggooit of inlevert voor statiegeld en het beste van het park probeert te maken. Elkaar gewoon even helpen als je BBQ buren wat meer afval hebben dus de helpende hand uitsteken naar een ander met zware vuilniszakken. Het is normaal dat je je inzet en niet wegloopt voor die troep. Dat je fatsoenlijk met elkaar geniet van de BBQ . In plaats van troep te creëren enkel omdat je te dronken, moe of gehaast bent om het op te ruimen.

De komende tijd is bepalend voor de koers van ons Vondelpark. Er ligt slechts één vraag voor: wat voor park willen wij zien?

Laten we ervoor strijden dat we ons thuis blijven voelen in ons mooie park. Laten we duidelijk blijven maken wat hier normaal is en wat niet. Ik weet zeker dat we dit voor elkaar gaan krijgen. Dat we alles wat we met elkaar aan afval veroorzaakt hebben samen ook samen weer opruimen. U, ik, wij allemaal. Laten we samenwerken om het Vondelpark nóg schoner te houden. Want echt, we hebben een ontzettend gaaf park. Ik zou nergens zo’n troep willen achterlaten. U wel?

Groet,
Ruud Besseling

 

zaterdag 7 januari 2017

Bloemkool-Blog

Wat een weekje was het weer luitjes. 2016 nog vers in het geheugen en 2017 nog geen 7 dagen oud. Terreur blijft de wereld angst aanjagen, de Toppers zullen ook dit jaar weer optreden (komt eigenlijk neer op hetzelfde als terreur), Donald Trump twitterd er nog lekker op los en de kans is dan ook groot dat de volgende State of the Union enkel via Twitter te volgen zal zijn.
Volgens de Telegraaf hebben we anno 2017 te maken met een ware #Asielplaag. Sluit deuren en ramen, zorg dat ze je niet aanraken en geef ze vooral niet te eten. We zijn nog hard opzoek naar een werkend verdelgingsmiddel. Ook is er een zogeheten #Asielhopper gesignaleerd, maar of dit nou een ronddolende asielzoeker betreft of iemand die asielzoekers bespringt (hopt) is mij nog niet duidelijk.
Volgens de Koninklijke Horeca Nederland is de tosti de hamburger van deze tijd. Je kunt het zo gek niet meer bedenken of er bestaat tegenwoordig wel een tosti variant van. Kijk er niet gek van op als mensen je schaapachtig aankijken wanneer je een tosti kaas, tosti ham-kaas of Hawaï besteld, want dan ben je namelijk echt niet meer van deze tijd. Je besteld nu gewoon een tosti quinoa op speltbrood met een huisgemaakte avocado chutney. Voor overige varianten verwijs ik je graag door naar de online aanwezige Tosti-vlogger. Er gaat een wereld voor je open, of beter gezegd een tosti ijzer. Het was trouwens niemand minder dan Dolf Jansen die mij op de Tosti-vlogger wees. Dolf zelf noemt zich liever een Hutspot-ouwehoer, waarop ik besloot om mij dan maar om te dopen in de Bloemkool-blogger. In de omgeving waarin ik opgroeide is de bloemkool niet weg te denken. Landerijen vol, aanhangers achter de tractor volgeladen met bloemkolen, het kwam allemaal voorbij. De bloemkool, zo geliefd en gewaardeerd dat er zelfs een heus loflied getiteld #BloemkoolToid voor is geschreven door de in West-Friesland wereldberoemde band #LosOnderdikos. Ik zal op mijn beurt de komende tijd een aantal heerlijke bloemkool gerechten delen online en waar passend met een smakelijk bijpassend groentesausje. Ja Dolf, zal mijn best doen je gek te maken.


Sprak trouwens afgelopen week een vluchteling uit Allepo en die vroeg mij in het Allepoaans hoe wij Nederlanders kijken naar en denken over de situatie in zijn thuisland (of wat er nog van over is), waarop ik hem helaas moest melden dat het nieuwe seizoen van Wie is de Mol op punt van beginnen staat en wij ons echt wel even ergens anders druk over maken de komende tijd. Hij keek mij niet begrijpend aan, zei nog iets over een heuse plaag en hopte weer vluchtig verder.
Nederland oh Nederland, wat een landje ben je ook. Er valt hier in 24-uur net zoveel sneeuw als in 7 dagen in de Alpen. We besteden aandacht aan een ware Utopia-hopper, getatoeëerde initialen op de vingers van dat Hazes mens en haar glijer. Het wordt ook het jaar van Raffie die zijn voetbalcarriere met de dag verder ziet inzakken en toch met een enkel hoogtepunt zijn nieuwe vlam zwanger wist te nokken. Oftewel, beide carrières qua sport in een hete nacht de ijskast in gesodemieterd.
Het is nu zaterdag 7 januari, we zijn pas een week onderweg in het nieuwe jaar en ik geniet alweer volop. Was best een beetje bang dat 2016 niet overtroffen kon worden, maar we zijn al hard op weg. Ik zet mijn geld alvast op Keith Richards, Paul McCartney, Willy Nelson, Bruce Springsteen en Adele. Die laatste is meer hoop dan gedachte, want ik word nog liever een weekend opgesloten in een hondenkennel, dan dat ik naar een album van haar moet luisteren.
Ga mij nu maar eens opfrissen en glijdend over de ijzel een bloemkool kopen. Je moet toch wat. Hartelijk weekend allemaal.


maandag 2 januari 2017

Handen thuis

Mag het nog? Ja het mag nog t/m 06-01-2017 (Drie Koningen), dus bij deze de beste wensen. Behalve dan aan die laffe hond die het nodig vond om in een overvolle kroeg mijn vrouwtje te betasten. Helaas was het zo druk dat zij niet kon achterhalen wie de aanrander was en voor de sfeer en tevens zijn gezondheid was dit misschien maar goed ook. Ze is zelf niet de grootste, maar neem van mijn aan dat hij een behoorlijk pak rammel in ontvangst had mogen nemen. Daarna zou het mijn beurt zijn geweest en dan was er dus daadwerkelijk sprake geweest van een direct gevaar voor zijn gezondheid, want de betreffende graftak was 2017 gestart met minimaal 1 week AMC o.b.v. vloeibaar voedselverzorging.
Persoonlijk ben ik een groot fan van vrouwen, of om maar met de beroemde woorden van Hans de Booij te spreken 'Ik hou van alle vrouwen, mijn hart is veel te groot', maar aanraken doe je niet zonder toestemming en zeker niet op plaatsen waar je absoluut niets te zoeken hebt.
Maar blijkbaar zijn er dus nog steeds van die lulletjes die hier dus anders overdenken en mogelijk door de inname van de nodige alcohol (of andere genotsmiddelen) zich bevrijdt voelen van enige geremdheid of respect voor de vrouwelijke medemens.

Afgelopen jaar is er het nodige besproken binnen de Amsterdamse gemeenteraad m.b.t. zogeheten 'straatintimidatie', maar hier ging het dan voornamelijk om naroepen, fluiten en/of kwetsende seksistische opmerkingen en dus niet om handtastelijkheden. Nou is het natuurlijk verre van leuk om bepaalde termen naar het hoofd te krijgen en mogelijk in bepaalde gevallen ook beangstigend, maar te worden betast overtreft dit toch zeker. Helaas leven we nog steeds in een land waarin veel te weinig aandacht wordt besteedt aan dit soort zaken en dat is ronduit treurig te noemen. Soms hoor je dat iemand veroordeeld is vanwege ongewenste intimiteiten, maar dan betreft het toch veelal een geldboete of taakstraf, terwijl een tijdelijke opsluiting plus zeer hoge boete een beter alternatief zijn. Helpt dat achteraf niet dan zijn lijfstraffen een volgende stap. Eens kijken hoe de betreffende dader er over denkt na een goed pak slaag met de lange lat op de handen. Mocht justitie geen geschikte "beul" kunnen vinden, dan biedt ik bij deze graag mijn diensten aan.



Wat betreft de situatie thuis kan ik melden dat deze zeer rustig is ondanks bovenstaande gebeurtenis, maar wel is er een paar keer over gesproken. Het heeft haar dus niet geheel losgelaten en dat is meer dan begrijpelijk. Een volgende keer dat wij (of zij met anderen) in een uitgaansgelegenheid aanwezig zijn hoeft een kleine aanraking al voldoende aanleiding te zijn om escaleren. Mogelijk dat het dan enkel iemand betreft die door de drukte tegen haar aanloopt, maar toch en dat allemaal veroorzaakt door zo'n klojo die zijn vieze tentakels niet thuis kon houden tijdens oud & nieuw.
Gelukkig heb ik dus een partner met een ijzersterk karakter en is ze er de persoon niet naar om zich er door uit het veld te laten slaan, maar voor je het weet heb je te maken met angst en trauma's bij het betreffende slachtoffer. Kans is groot dat we nooit zullen weten wie de betreffende smeerlap was, maar een volgende (al hoop ik daadwerkelijk dat het nooit meer zal gebeuren) kan er vanuit gaan dat ik ook handtastelijk zal worden. Want enkel omdat je gewoon te lelijk, dom, simpel of zielig bent om aandacht te krijgen van een leuke dame, geeft je nog niet het recht om de mijne of die van een ander te betasten.

Ps: Mocht het tevens je bedoeling zijn geweest om onze leuke avond te vergallen, dan ben je hier zeker niet in geslaagd. We hebben voornamelijk veel gedronken, gegeten, gelachen, gezongen, gedanst en geproost met mensen die wel goede voornemens toonden.