Waar vrienden, kennissen en muziekliefhebbers samenkomen.

Afgelopen vrijdag 25-05-2012 begon voor ons (mijn lieftallige vrouwtje & vrienden) Pinkpop met een soort van pre-party in het Pitoreske Wijk bij Duurstede alwaar wij 's avonds arriveerden om de helft van de groep op te halen, een happie te eten en gezellig wat koude rakkers naar binnen te werken.
Zaterdagochtend vroeg gewekt door de wekker, even een snelle douche, sappie en boterham en wij waren klaar voor vertrek richting Down Under om even een paar dagen te dansen en rocken in Landgraaf.

Met prachtig weer vertrokken en aangekomen, was het tijd om de auto een weekendplek te geven, de tenten op te zetten (als is dat voornamelijk een kwestie van opgooien, want dan staat je 2-seconds tent gelijk op zijn plaats), de polsbandjes te halen en ons richting festivalterrein te begeven voor de 1 dag vol muziek, zon en diverse consumpties.
O.a. stonden op Pinkpop zaterdag de volgende artiesten/bands op het programma: Moss, Major Tom, Kyuss Lives, The Afghan Whigs (helaas gemist, omdat ik nog stond uit te hijgen van een ff springen bij Kyuss), Anouk, The Ting Tings en dagafsluiter The Cure,
Nu ga ik ze niet allemaal beschrijven, maar ik moet zeggen dat ik zeker genoot van het enthousiasme bij Anouk die een prima optreden verzorgde dat heerlijk wegrockte tijdens een warme zomerzon.
Naar mijn weten zal ze enkel nog op Beatstad staan en daarna vertrekken richting LA om te gaan produceren en wat mij betreft heeft ze in Landgraaf een mooi "afscheid" verzorgt.

Tijdens headliner The Cure zochten wij meer het achterveld op om aldaar te genieten van de zo karakteristieke stem van zanger Robert Smith en een mooie ondergaande zon.
Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen voorkeuren, smaak en mening, maar wat variatie betreft was dag 1 voor mij een prima dag en voldaan vertrokken wij weer rond 11en richting camping B om de tent op te zoeken.
In verband met wat gezondheidsklachten betrof het dit jaar dan wel de eigen tent en niet de feesttent, want het lichaam was behoorlijk op zo tegen middernacht en dus netjes de slaapzak in, de dag nog even in gedachten voorbij laten flitsen en toen na enig gewoel de ogen gesloten en richting dag 2 gedroomd.

Zoals de voorgaande dag en ook de dag die nog zou volgen, begon dag 2 weer zonnig en met veel niet uitgeslapen camping/festivalgangers die zich als zombies richting ontbijt, toiletten en douches begaven of gewoon nog even probeerden te ontwaken bij de tent.
De een al aan het bier, de ander aan de koffie en anderen die gewoon nog niet in staat waren ook maar iets tot zich te nemen, blijven de campingochtenden toch altijd weer een belevenis opzich al is het maar vanwege de meest vreemde kleding/pyjama combinaties die velen weten aan te trekken en daar dan in ronddolen, vaak niet eens wetende welke kant ze oplopen.

Wat de muziek betreft was ik op dag 2 zeker nieuwsgierig naar de verrichtingen van 't Franse Babylon Circus en mijn nieuwsgierigheid werd beloond met een zeer sfeervol en ritmisch optreden. Kan ze dan ook zeker aanraden aan een ieder die een avond vol gezellige Ska, Chanson en volksmuziek wenst te beleven.
Na deze welkome opwarmer was het tijd een om kijkje te nemen bij het Australische Hungry Kids of Hungary die klaar stonden in de Converse Tent en ondanks hun enthousiasme konden ze mij niet echt overtuigen, maar misschien was de warmte daar ook wel een beetje debet aan en dus vetrokken richting de 3FM stage om nog wat country rock 'n roll van 't Duitse The Boss Hoss mee te pikken.
Hier hebben ze zeker geen spijt van gehad, want deze heren weten wel hoe je een publiek in beweging krijgt met prima rockende nummers.
Racoon heb ik het afgelopen jaar al 2 keer gezien (Paradiso & HMH) dus liet ik de Zeeuwen even voor wat het was en ben blijven hangen rond het noord podium in afwachting van het gitaargeweld door de Amerikaanse heren van Mastodon. Dit was het moment waarop mijn vriendin toch maar besloot om een setje ear plugs aan te schaffen en dat was geen slechte keuze, want de heren beukten er prima op los.
Andere bezochte optredens op dag 2 waren Sharon Jones & The Dap Kings (absolute aanrader), Soundgarden (puur een kwestie van persoonlijke nostalgie), Chase & Status (grappige cover van RATM's Killing in the name of) en natuurlijk dagafsluiter Linkin Park.

Dag 3 stond voor velen in het teken van de grote festival afsluiter Bruce Spingsteen die samen met zijn E-Street Band en dat was te merken bij aankomst op het festivalterrein, alwaar zich een menigte van oude rockers had verzameld en die lieten dan ook duidelijk merken geen interesse te hebben in welke andere band/artiest dan ook.
The Boss is naar mijn mening dan ook zeker een artiest die je gewoon moet zien tijdens een eigen optreden en niet op een 3-daags festival, want toen ik vernam dat Vadertje Pinkpop Jan Smeets ook Metallica had kunnen boeken had ik die toch liever gezien.
Beide zijn namelijk prima headliners maar het publiek voor laatstgenoemde had zich zeker meer over het terrein begeven door de dag zelf en zodoende niet gezorgd voor drukte en opstoppingen vooraan het veld.
Voor mij was zeker het optreden van de Rival Sons een memorabel uurtje vol van pure rock 'n roll, bluess en een vleugje seventies rock. Verder bestond deze laatste festivaldag vooral uit op en neer pendelen tussen de diverse podia om zo toch van de meeste artiesten iets mee te pikken en zo richting Bruce Springsteen te gaan. Toch wil ik nog even stilstaan (lukte trouwens niet, want onbewust swingde je toch wel mee) bij het optreden van de Duitse rocker Herbert Gronemeyer. In Nederland niet echt een bekendheid, maar waarom de beste man met band in Duitsland voor uitverkochte stadions optreedt is mij wel duidelijk geworden, want hij weet wel hoe je een feestje maakt en dus prima indruk achterlaat.

Ter afsluiting van deze editie was het het dus de beurt aan The Boss om de festivalgangers met een goed gevoel richting huis te sturen (of zoals in ons geval nog een laatste nachtje camping) en wat mij betreft is hij daar prima in geslaagd, al had ik ook niet anders verwacht.
Hij trapte af met een aantal nieuwe nummers van het album Wrecking Ball en vervolgde zijn weg met diverse gouwe oudjes, ging crowed surfen en gaf een kleine fan het moment van zijn leven door samen op het podium "Waiting on a sunny day" te zingen, dus al met al een prima show en afluiter om voldaan richting de laatste nacht te Landgraaf te begeven.

Conclusie Pinkpop 2012, editie 43: Prachtig weer, veel ingesmeerd met factor 30 (ja Jan Smeets, factor 30 dus en niet 5 haha), veel water gedronken tegen uitdroging, heerlijke muziek geluisterd, redelijk geslapen in een warme tent, gezellig gesocialized met andere festival/campinggangers en dus 3 dagen fantistisch genoten. Op naar editie 44.

Een groet,
Ruud

Vandaag is het Hemelvaartsdag en ik ben maar wat blij dat niemand mij nog een fijne Hemelvaart heeft gewenst, want daar ben ik nog lang niet aan toe.
Het plan was om vandaag naar de Rollende Keukens op het Westergasterrein te gaan, maar daar zijn we nooit aangekomen.

We begonnen gezellig in de Jordaan op terras met een koffie verkeerd en vervolgde onze weg richting de Zeedijk om even een kijkje te nemen bij onze favoriete kroeg In 'T Aepjen alwaar we zo'n 3 uur zijn blijven hangen en dat is puur de schuld van barbabe Angelique, want dan kent gezelligheid absoluut geen grenzen.
We hebben weer leuk gekletst en genoten van diverse versnaperingen goede gesprekken over van alles en nog wat dat ons bezighoud.

Na die paar uur vroeg onze maag om wat vulling en zijn we na een korte fietsrit beland bij de Groene Olifant in Amsterdam Oost, alwaar we genoten van een laat middag zonnetje, een lekker drankje en prima diner.

Nog niet voldaan besloten we een kijkje te nemen bij filmhuis Kriterion en kochten we 2 kaartjes voor de laatste film van Tim Burton genaamd "Dark Shadows" met Mr. Depp in de hoofdrol en daar hebben we zeker geen spijt gekregen, want het was weer een prachtig staaltje Burton - Depp waar we van genoten hebben.

Eindelijk voldaan zijn we richting huis gefietst alwaar nu mijn mooie vrouwtje heerlijk ligt te relaxen, terwijl ik deze blog schrijf en geniet van de Last Waltz van de Band en Friends op Youtube (de plaat zal zeer spoedig in mijn bezit zijn) en gaan we rustig aan richting het tijdstip dat de ogen gesloten worden en we ons een weg dromen richting de laatste werkdag van weer een mooie memorabele week.

Een groet,
Ruud

We gaan weer ff Rocken

Nog ca. 1,5 week en dan zijn we weer onderweg naar het zuidelijke Landgraaf voor een gezellig lang weekend Pinkpop.

De weekendkaarten zijn al weer enkele maanden in ons bezit, de tent gereed en natuurlijk alle andere campingbenodigheden ook klaar voor gebruik.

Natuurlijk ook dit jaar weer in alle luxe opweg, want chauffeur Maarten neemt de stuurmanskunsten wederom voor zijn rekening om de volgepakte auto weer veilig uit en thuis te brengen, maar ach daar ben je dan ook hoofd logistieke planning voor J

Nu nog even mijn band/artiest schema samenstellen, want zeker de volgende optredens wil ik zeker niet missen:

Babylon Circus

Blood Red Shoes

Bruce “The Boss” Springsteen

Hungry kids of Hungary

Kyuss Lives!

Linkin Park

Mastodon

Moss

Racoon

Anouk

The Afghan Whigs

The Cure

En nog veel meer, dus dat wordt weer even plannen geblazen de komende week.

Ja, het is altijd weer heerlijk genieten in het Limburgse land met veel muziek, ruime culinaire keuze en natuurlijk op zijn tijd een koud Brand “dat wordt toch helemaal niet meer in Limburg gebrouwen” biertje in de hand.

Gezellig tussendoor ook een bezoekje aan de Kalm Aanlaan brengen en dit jaar toch maar weer eens de Silent Disco opzoeken.

’S Avonds terug op de camping gaan we natuurlijk nog even gezellig door voor de afterparty in de campingtent en bereiden we ons weer voor op de volgende muzikale dag.

Naast bovenstaande zaken is het voor mij toch altijd ook een weekend lekker back to basic, leuke mensen ontmoeten met de meest uiteenlopende muzieksmaak en als de weergoden ons goed gezind zijn dan natuurlijk ook heerlijk relaxen in het zonnetje (check: zonnebrand meenemen).

Op de camping zelf zullen de nodige tosti’s, patatjes Pinkpop en pannekoeken genuttigd worden en ontwaken we onder begeleiding van de 3FM muziek installatie uit de roes van voorgaande dag.

Het mooie is dat je tijdens zo’n weekend even lekker de wereld om je heen kan vergeten en je heerlijk kan instellen op muziek, gezelligheid en samenzijn met vrienden en bekenden.

Nog ruim een week en dan is het weer realiteit en ik heb er weer zin, so see you at Pinkpop 2012.

Een groet,

Ruud

En we blijven lekker lenen en niet betalen.

Nederland zit in een recessie, Nederland zit niet meer in een recessie en dan toch zitten we opeens wel weer in een recessie.

Elke dag is er wel ergens een nieuws item te vinden m.b.t. de laatste info over de recessie en als het aan ons demissionair kabinet ligt dan trekken we lekker ff overal de broekriem zo strak aan dat ademhalen straks niet eens meer mogelijk is en dan zijn we dus nog verder van huis.

De burger zal namelijk moeten boeten voor de fouten van grote bankiers, maar het ergste is nog dat veel “eerlijke” burgers moeten boeten voor de kooplust van veel achterlijke medelanders die constant lopen te graaien, maar nog geen nagel hebben om hun eigen reet te krabben.

Niet alleen Nederland, maar overal ter wereld lopen er namelijk van die zotte graaiers rond die alles willen hebben wat er op de markt is en natuurlijk om niet achter te blijven, dan ook maar gelijk van alles het allernieuwste dat er verkrijgbaar is.

Of het nu op mijn werk is, in de buurt of op TV je ziet gewoon van “Ooh John Williams, mijn dubbeltje moet op zijn kant” gezinnen voorbij komen, die compleet platzak zijn en niet eens meer weten hoe ze het hoofd boven water moeten houden.

Nou dan komt dus ene John Williams jullie allemaal helpen en adviseren hoe je wel je leven zou moeten leiden. We hebben het hier dus over gezinnen die minimaal over het volgende beschikken:

-          Auto

-          Mobiele telefoon (smartphone) per persoon

-          Breedbeeld LCD/LED of plasma 3D tv inhuis

-          Extra tv in iedere kamer

-          Minimaal 1 tot 2 pc’s in huis

-          Kleding van merken die niet voor minder dan €100,- in de winkel ligt

Op zo’n moment zullen John en side kick een invertarisatie opmaken van al datgeen er de deur uit moet om weer een beetje te kunnen ademen en dan zie je de smoelen vertrekken bij die achterlijke idioten met een uitdrukking van;”huh, dat hadden wij zelf nimmer kunnen bedenken”.

Die gasten snappen dus niet dat er extra kosten bijkomen wanneer ze hun hele huis inrichten via afbetalingsregelingen bij bv. Mediamarkt, Ikea of de lokale autodealer en in sneltreinvaart zakt Nederland steeds verder in een bodemloze put genaamd Recessie.

VRT TV1 zond zondag 13-05-12 weer een aflevering van Planeet Kuifje uit en hieronder andere een korte documentaire over Bruce die vanaf het Micronesische eiland Guam nieuwsberichten uitzend naar de verste eilanden. Ook zorgt Bruce voor netwerken zodat de bewoners van deze verste eilanden in geval van nood kunnen communiceren.

Om zijn doel te bereiken trok Bruce op een gegeven moment de verre wereld in om elders een zendmast te plaatsen en zittende in een kano die hem verder het praktisch onbewoonde eiland invoerde sprak hij de woorden die mij als de mooiste muziek in de oren klonken; “hier is geen geld, er is namelijk niks te koop en dus is er ook geen geldprobleem”.

Misschien dat ik Bruce eens ga proberen te bereiken opzoek naar een bestaan zonder al die geldwolven en achterlijke graaiers om mij heen.

Een groet,

Ruud

Een mooie herinnering.

Komende week is het in mijn oude dorp weer een paar dagen een grote dolle boel, want de kermis is weer in ’t dorp en dus gezelligheid, dronkenschap en late night snacks na het verlaten van de kroeg.

Tot mijn 16^e heb ik mogen vertoeven in het immer pittoreske Hoogkarpel te Noord-Holland en dus menig kermis meegemaakt en alle daarbij horende taferelen.

Herinneringen te over dus, maar sinds ca. 15jr is er eentje mij zeer bijgebleven en deze zal ik ook altijd een speciaal plekje blijven geven op mijn trip down to kermis memory lane.

Zelf was ik al even niet meer woonachtig in de Streek, maar besloot toch weer voor een dag terug te gaan en even gezellig buurten bij wat kermisborrels van familie & vrienden en zo belande ik die dag ook bij mijn oma aan tafel alwaar er meerdere familieleden reeds een zetel bezet hielden met een koude versnapering in de hand gezellig pratende over alles wat leefde en beleefd werd in het dorp.

Op een zeker moment was daar ook mijn ome Gerrit die even een borreltje kwam halen en we raakten al snel in gesprek over van alles en nog wat. Tijdens ons gesprek wees hij mij erop dat die dag ook de kermisborrel van mijn neef en zijn zoon Niels plaats zou vinden en dat het misschien wel gezellig zou zijn om daar later even een kijkje te nemen en zo geschiede.

Aangekomen op de kermisborrel was het even wat handen schudden van “oude” bekenden en natuurlijk gewoon gezellig hangen, luisteren naar de muziek en genieten van de nodige biertjes.

Ook op de borrel heb ik nog even, samen zittende op de stoeprand aan de Bernhardstraat, gesproken met mij ome Gerrit. Geen zware gesprekken, maar gewoon over hoe het ging, wat je deed en meer van dat soort onschuldige onderwerpen.

Dit alles speelde zich af in Mei ’97, hetzelfde jaar dat ik voor een poos richting Engeland vertrok om mijn horizon te verbreden en helaas ook hetzelfde jaar dat mijn ome Gerrit erg ziek werd.

Ik kan mij niet meer herinneren of hij al ziek was op het moment dat ik het vliegtuig richting Manchester nam, maar wel dat mijn vader mij later dat jaar schreef over het overlijden van mijn oom en het raakte mij hard vooral na die mooie middag op de kermis eerder dat jaar.

Komende week is het dus weer raak in Hoogkarspel en is het dus ook 15 jaar geleden dat ik genoot van een gezellige dag op de kermis mede door de aanwezigheid van mijn oom.

Ik wil U dan ook danken voor de aanwezigheid die dag en het achterlaten van een mooie herinnering. Komende week zal ik er 1 op U proosten en misschien wel even ergens op een stoeprand gaan zitten, de ogen sluiten en even teruggaan naar die mooie middag in mei ’97.

Een groet,

Ruud

Samen op reis.

Zou je mij volgen op een reis der herinneringen? Het zou een mooie reis kunnen worden vol van emotie, humor, verlangens en nostalgie.

We zouden terug kunnen kijken op succesvolle, slechte en aparte momenten en gebeurtenissen die de revue gepasseerd zijn.

Zou je mij geloven als ik zou zeggen dat er ook spijt voorkomt in de dingen die ik heb gedaan of bereikt? Soms waren deze onschuldig en soms met voorbedachten rade, maar nimmer met het doel iemand te beschadigen.

We zouden ze kunnen bepraten, nogmaals overdenken en misschien enigszins trachten tot een vorm van vergiffenis te komen.

Zou je samen met mij huilen om het verdriet dat er is geweest? Verdriet dat vanuit het niets opeens daar was of verdriet dat wel werd aangekondigd, maar je toch erger raakte dan verwacht.

Misschien als we de tranen een vrije doorgang geven zal dit onze ziel een klein beetje weten te reinigen.

Zou je samen met mij lachen om de humoristische momenten die we hebben genoten?

Wat zouden we samen kunnen gieren om slappe humor, melige momenten of fantastisch geplaatste grappen en grollen.

Misschien zou een lach ons extra kracht geven om positief vooruit te kijken naar dat wat nog komen gaat.

Zou je samen met mij je verlangens delen en samen verlangen naar geluk en liefde?

Alleen de gedachte doet mij al verlangen naar zoveel meer dan dat we tot nu toe hebben bereikt.

Voor jou zal ik dan ook altijd een zetel vrijhouden, ruimte creëren op het pad dat wij bewandelen, een hand beschikbaar houden die je altijd kan vastpakken en genoeg liefde bewaren om het voor ons beide warm te houden.

Een groet,
Ruud

Onlangs overleed Levon Helm drummer & zanger van The Band en op 10-05-12 werd er in EYE Amsterdam The Last Waltz vertoond.
The Band gaf dit optreden op 25-11-1976 in Winterland Ballroom te San Francisco en naast eigen liederen werden zij op het podium bijgestaan door grootheden uit de Mondiale muziekwereld zoals o.a. Neil Young, Dr.John, Joni Mitchell, Van "The Man" Morrison, Muddy Waters en natuurlijk Bob Dylan.

Ik las kort na het overlijden van Levon over deze avond in EYE en gaf dit ook aan bij mijn vriend en favoriete barman te Amsterdam Jan van Doorn, want het leek mij zeker leuk om hier heen te gaan en te genieten van bijna 2 uur aan prachtige beelden en muziek.
Wanneer je namelijk luisterd naar The Band dan wordt alleen maar duidelijker hoe groot de muzikanten vroeger waren tegenover veel van de hedendaagse eendagsvliegen die door diverse radiostations worden bestempeld alszijnde grote namen en fantastische singer-song writers.
The Band zelf is van grote invloed geweest voor vele andere grote namen en nog steeds hoor je veel van hun invloeden terug wanneer je luisterd naar de muziek uit de huidige tijd.

Wat ik persoonlijk mooi vind aan muziek en liefhebbers van muziek is dat het je leven zo ontzettend kan verrijken en je er eindeloos over kan praten, naar kan luisteren en het je vaak plezier en/of troost biedt.
Zelf zag ik het daglicht begin 1977 het jaar dat een andere grootheid uit de muziekwereld genaamd Elvis Presley helaas veel te vroeg overleed en ik heb de 60ties en 70ties qua muziekstromingen dus nooit bewust meegemaakt, maar in de jaren daarna heb ik door goed te luisten en zoeken het nodige ingehaald en veel van de artiesten uit die periode in mijn hart gesloten.

Op 10-05-12 werd het toch nog een latertje ondanks dat de film/documentaire om 23:00 was afgelopen, want na de vertoning was het nog even gezellig napraten onder het genot van een koud biertje samen met Jan en Rikky van Doorn.
Beide zijn een aantal jaren ouder dan mij en dus ook daar valt er voor mij qua kennis weer veel te leren en genieten (waarvoor dank heren) en dit geeft mij enkel een nog grotere push om nog veel meer in de wereld van vooral oudere muziek te duiken.

Eergenoemde documentaire/registratie over The Band is destijds gemaakt door Martin Scorsese en hiermee is er ondanks de naar mijn idee te grote focus op Robbie Robertson een prachtige nalatenschap gemaakt voor zij die nog heel lang wensen te genieten van pure rasartiesten.

Een groet,
Ruud