Een mooie herinnering.

Komende week is het in mijn oude dorp weer een paar dagen een grote dolle boel, want de kermis is weer in ’t dorp en dus gezelligheid, dronkenschap en late night snacks na het verlaten van de kroeg.

Tot mijn 16^e heb ik mogen vertoeven in het immer pittoreske Hoogkarpel te Noord-Holland en dus menig kermis meegemaakt en alle daarbij horende taferelen.

Herinneringen te over dus, maar sinds ca. 15jr is er eentje mij zeer bijgebleven en deze zal ik ook altijd een speciaal plekje blijven geven op mijn trip down to kermis memory lane.

Zelf was ik al even niet meer woonachtig in de Streek, maar besloot toch weer voor een dag terug te gaan en even gezellig buurten bij wat kermisborrels van familie & vrienden en zo belande ik die dag ook bij mijn oma aan tafel alwaar er meerdere familieleden reeds een zetel bezet hielden met een koude versnapering in de hand gezellig pratende over alles wat leefde en beleefd werd in het dorp.

Op een zeker moment was daar ook mijn ome Gerrit die even een borreltje kwam halen en we raakten al snel in gesprek over van alles en nog wat. Tijdens ons gesprek wees hij mij erop dat die dag ook de kermisborrel van mijn neef en zijn zoon Niels plaats zou vinden en dat het misschien wel gezellig zou zijn om daar later even een kijkje te nemen en zo geschiede.

Aangekomen op de kermisborrel was het even wat handen schudden van “oude” bekenden en natuurlijk gewoon gezellig hangen, luisteren naar de muziek en genieten van de nodige biertjes.

Ook op de borrel heb ik nog even, samen zittende op de stoeprand aan de Bernhardstraat, gesproken met mij ome Gerrit. Geen zware gesprekken, maar gewoon over hoe het ging, wat je deed en meer van dat soort onschuldige onderwerpen.

Dit alles speelde zich af in Mei ’97, hetzelfde jaar dat ik voor een poos richting Engeland vertrok om mijn horizon te verbreden en helaas ook hetzelfde jaar dat mijn ome Gerrit erg ziek werd.

Ik kan mij niet meer herinneren of hij al ziek was op het moment dat ik het vliegtuig richting Manchester nam, maar wel dat mijn vader mij later dat jaar schreef over het overlijden van mijn oom en het raakte mij hard vooral na die mooie middag op de kermis eerder dat jaar.

Komende week is het dus weer raak in Hoogkarspel en is het dus ook 15 jaar geleden dat ik genoot van een gezellige dag op de kermis mede door de aanwezigheid van mijn oom.

Ik wil U dan ook danken voor de aanwezigheid die dag en het achterlaten van een mooie herinnering. Komende week zal ik er 1 op U proosten en misschien wel even ergens op een stoeprand gaan zitten, de ogen sluiten en even teruggaan naar die mooie middag in mei ’97.

Een groet,

Ruud