Even een belletje plegen

Op de radio hoorde ik een spotje tegen bellen in de auto. Terecht word er gemeld dat wanneer je belt tijdens het rijden de aandacht niet of minder is voor de situatie op de weg. Tot zover dus prima spotje, behalve dat er wordt afgesloten met de woorden;"dus bel niet of houd het kort". Huuhhh? Houd het kort? Dus liever zien we je niet bellen achter het stuur, maar zowel houd het dan kort.

Nu vraag ik me af wat gezien wordt als een "kort" gesprek en is er ook een toegestaan maximum aan belminuten? Voor iemand die nooit belt is 30 seconden al lang, maar voor de gemiddelde telefoonverslaafde is een half uur al peanuts.
Stelt U zich voor dat U al rijdende naar plaats van bestemming gebeld wordt in de auto en 't gesprek accepteerd door op te nemen of zelf besluit om iemand te bellen.
Op dit moment verliest U dus een bepaald percentage aan concentratie & aandacht op de weg voor U en is de kans op een ongeval per direct aanzienlijk groter geworden.

Het gesprek gaat vervolgens over de 1 minuut gesprekstijd en dus heeft U bij een snelheid van 120km per uur over een afstand van 2 km minder aandacht gehad voor Uw medeweggebruikers.
We hebben het dan over een situatie op de snelweg, maar bij bijvoorbeeld een snelheid van 50 km in de bebouwde kom spreken we over een afstand van ruim 800 meter, waarin er veel kan misgaan door onnodig gebel achter het stuur.

Voor U kan er geremd worden, vanuit het niets kan er een (wild) dier oversteken, een spelend kind rent achter zijn/haar bal aan, het licht springt op rood of de brug is zojuist opengegaan.
Het zijn maar enkele voorbeelden, maar dan wel van die aard, dat ze verstrekkende en mogelijk fatale gevolgen kunnen hebben.
Als bellende automobilist komt U er met een paar schrammen, blauwe plekken of ander licht letsel vanaf en op de vraag van de toegesnelde agent hoe dit kon gebeuren antwoord U dan netjes & terecht;"Ik was aan het bellen, maar heb het wel kort gehouden en dat is prima volgens het spotje op de radio".

Bellen terwijl men rijd hoort gewoon niet, dus misschien wel verstandig om het spotje aan te passen en de zin van "zowel, houd het dan kort" te verwijderen uit de tekst.
Zit je in de auto zonder de beschikking over handsfree en je word gebeld dan ga parkeer je de auto waar dat kan en is toegestaan.
Zo simpel is het namelijk om een ongeluk te voorkomen en niet achter te blijven met de gedachte dat hij/zij nog zou leven als jij dat telefoontje niet had beantwoord of gepleegd.

Een groet,
Ruud

De Zoekende Punker

Wat je overtuiging ook is ik denk dat ieder mens van dag 1 tot aan de laatste dag zoekende is naar dat wat beter zou kunnen en het leven gemakkelijker zou kunnen maken.
Natuurlijk is geen mens perfect en moeten we soms gewoon gewenst of ongewenst omgaan met de nukken van anderen om ons heen.
Ik ben ook niet perfect en zoek al sinds de dag dat ik begon met ademen naar een rustiger vaarwater, waarin ik mijn schip veilig kan laten varen.

Tot op heden heb ik soms te maken gehad met een rustigere vaargeul, maar veelal sloeg het weer om en verzeilde ik weer in hogere golven waar concentratie aan het roer een eerste verreiste was.
Als klein kind zat ik ooit huilende op mijn kamer toen mijn vader binnenliep en vroeg wat er aan scheelde, waarop ik nog verdrietiger werd en zei dat ik er geen sodemieter aan vond op deze aardkloot en dat het leven van mij niet zo hoefde.
Gezamelijk staarden we wat uit het raam alwaar we uitkeken op de huishoudschool die daar destijds gevestigd was en ik voelde de troostende arm van mijn vader om mijn schouders.
Hij beaamde dat 't leven niet altijd even mooi was, maar dat je de rug recht moet houden en je niet moet laten onderdrukken door de mindere momenten.

We zaten nog even samen en toen ik weer langzaam een kleine lach kon vertonen begaf ik mij weer naar de woonkamer en mijn vader naar zijn werkzaamheden in de bakkerij. De man werkte praktisch 100 uur per week en vond toch tijd om tussendoor zijn zoon te steunen en bemoedigend toe te spreken. Mooi toch zoiets.
Ondanks de immer aanwezige steun van mijn familie en niet in de laatste plaats van mijn vrouwtje, blijf ik een dolende ziel op deze aardkloot en heb ik dagelijks moeite met dat wat ik hoor, zie en soms beleef.
Geloven in uitspraken als "de wereld is tegen mij" doe ik niet (al zeggen we dat gekscherend wel eens in huiselijke kring), want ik heb eerder het idee dat de wereld tegen zichzelf vecht en dat er nimmer een winnaar zal zijn.

Gisteren zat ik gezellig met mijn vrouwtje te genieten van een try out door voormalig Heideroosjes zanger Marco Roelofs en naast dat het erg leuk was bekroop mij ook een confronterend gevoel.
Heb ik vroeger dan ook een hanenkam gehad? Nee. Heb ik in een punkband de wereld rond gereisd? Nee.
Wel sliep ik regelmatig in kraakpanden, luisterde naar metal, hardrock, punk en andere alternatieve muziek en zag veel drugsgebruik (misbruik) om mij heen al was en ben ik nog immer een fel tegenstander van drugs.
Ik schopte tegen de wereld, hekelde de politiek, justitie en alles wat ook maar iets leek weg te hebben van autoritair gedrag.
Ik was punk, alternatief, boos, verdrietig en vooral teleurgesteld in de wereld, want niemand kiest ervoor om geboren te worden, maar ook kiest niemand ervoor om geleefd te worden door anderen die om wat voor reden dan ook denken die macht te hebben.

Na de voorstelling zijn we nog wat gaan drinken en besproken dat wat we beluisterd hadden ik besefte weer dat ik nog altijd boos ben, maar ook heel erg kan genieten van mensen om mij heen en een leuke cabaretvoorstelling.
Ik zal altijd wel boos blijven denk ik en ook zal ik altijd wel zoekende blijven, maar vooral bij dat laatste heb ik steeds meer hulp & ondersteuning gevonden. Dat is een mooi iets en het maakt mij een stuk rijker.
In mijn hart blijf ik altijd wel een punker, maar tegenwoordig wel een veel vrolijkere die ook wat minder hard schopt. Wie weet eindig ik mijn zoektocht ooit nog vredig. Wie zal het zeggen?

Een groet,
Ruud

Zeiknat beleef je de sfeer pas

Volgens Directeur Betaald Voetbal Bert van Oostveen is de KNVB helemaal klaar met de Rotterdamse Kuip als het aankomt op wedstrijden voor het Nederlands Elftal en misschien ook wel de jaarlijkse Bekerfinale.
Er is namelijk geklaagd door de verwende supporters van het Nederlands Elftal, daar zij liever een A La Carte menu wensen tijdens een wedstrijd, minimaal een tafel voor 4 personen en prive biertap aangesloten op elke stoel.

Oranje supporters zijn namelijk geen echte supporters, maar meer een stel verklede apen die bij gebrek aan wekelijkse optredens van de Toppers gekleed in oranje overal of leeuwenpak hun heil zoeken bij een matig potje interland voetbal.
Ik ben geen supporter van het Ned.Elftal en puur omdat ik er niks mee heb en ook absoluut niet geassocieerd wil worden met een stelletje boeren die een paar keer per jaar van vrouwlief even stoer mogen doen.
Lekker de debiel uithangen in een grote Nederlandse stad, lopend op oranje klompen, een oranje toeter op je hoofd en op beide wangen een prachtig geschimkte Nederlandse vlag, nee dat is niet aan mij besteed.

In de wereld van de Bikers spreekt men over zogeheten 1%ers en dit zijn zij die zich niet aan de standaard regels houden en puur leven voor het clubbestaan. Dit gebeurd door elkaar door dik en dun te steunen, de kleuren van je club te dragen in je hart en waar nodig te strijden voor je club & stad. Stand Your Ground.
Als we dus even een makkelijke splitsing maken in de wereld van voetbal en supporters dan zijn wij clubsupporters de 1%ers van het voetbal en alle het andere behoort tot de burgelijke 99%.
Een beetje clubsupporter is dan ook wel het nodige gewend en daartoe behoren ook regelmatig embarmelijke omstandigheden zoals 90 minuten lang je club steunen in regen, wind, hagel en sneeuw en lang wachten op een lauw broodje worst of koude friet.

Dit is dus voor de verwende volgers van 't Nederlands Elftal absoluut NOT DONE en omdat er dus geen luxe was in de Kuip ten tijde van Nederland - Andorra wil Bertje van Oostveen het liefst geen interlands daar meer laten plaatsvinden.
Zelf ben ik een Ajaxsupporter (Ajacied) dus waarom zou ik mij druk maken over het stadion van "onze" rivaal, nou puur omdat dit een belachelijke beslissing zou zijn die iedere ECHTE supporter aangaat.
Nog even en dan klagen er paar van die Oranje Josties over lelijke harde stoeltjes en voor je het weet kom je zondag het stadion in en is je stoel van oranje pluche voorzien. Een ander gaat klagen over tabak en alcohol gebruik en kan je straks alleen nog een dropsleutel en Wicky krijgen.

Ten tijde van mijn verblijf in Engeland eind jaren '90 bezocht ik regelmatig wedstrijden in de diverse divisies aldaar en dat was puur genieten. Een wedstrijdbezoek bestond uit een belabberde hete bak slappe pleur, een half uur wachten op een halve liter (vanuit het blikje in de beker geschonken of geschonken via tergend langzame tap) Lager, een gloeienhete steak, minced of chicken pie en veelal een nat pak vanwege de vele regenval.
Ik noem dit de puurste vorm van voetbalerotiek en ook de enige manier om voetbal echt te beleven, dus als je hier niet tegen bestand bent dan heb je gewoon niks in een voetbalstadion te zoeken.
Vanaf dag 1 kots ik persoonlijk op stadions als de Arena en Gelredome waar de sfeer veelal ver te zoeken is, het geen enkele vorm van voetbalromantiek uitstraald en je jezelf meer voelt als theaterbezoeker dan als voetbalsupporter.

Dus voor al die burgerlullen die er af en toe zo nodig op uitmoeten om het Nederlands Elftal van enige support te voorzien heb ik nog wel wat tips:
- Ga naar je lokale Blokkerfiliaal en koop voor minder dan €2- een poncho (veelal ook Oranje beschikbaar).
- Wil je niet te lang wachten op je broodje worst ga dan ten tijde van de wedstrijd even snel langs 't verkooppunt (over het algemeen mis je dan toch geen ene reet van het veelal belabberde Interlandvoetbal).
- Gaat dit je ook niet lukken, blijf dan gewoon lekker thuis of ga voortaan je tijd verdoen bij heerlijke burgelijke bridgewedstrijden.
De conclusie is namelijk heel helder & simpel, jullie horen hier niet thuis. Jullie zijn geen voetbal supporters, maar mislukte carnavalhooligans die willen beslissen wat er allemaal moet gebeuren in 90 minuten, maar wel in de 70e minuut snel naar de auto gaan om maar niet in de file te belanden.

Een Groet,
Ruud

We lachen, maar huilen ook samen

Van de week spraken we weer even kort aan de telefoon om nog wat kleine zaken te bespreken m.b.t. de viering van mam's 60e verjaardag.
Hier kijken we naar uit en gaan er een gezellig avond van maken, lekker eten en hopelijk veel lachen.
U vertelde dat jullie overdag op bezoek zijn geweest bij Uw broer en dat het maar blijft tobben qua gezondheid.
Op een gegeven moment viel er even een stilte en hoorde ik U snikken, want het valt gewoon zwaar en 't is emotioneel.
Het harde is dat we aan de ene kant machteloos zijn, maar aan de andere kant kunnen we ook zorgen voor mooie momenten door te steunen en hem mooie momenten te bezorgen.

Een paar weken geleden stonden we met zijn 4en vliegtuigen te spotten langs een aantal banen van Schiphol en ondanks dat we de landing misten van de nieuwste Airbus hadden we toch een mooie middag, lachten we om wat grappen en pakten we nog even een lekkere ongezonde snack bij de Mac en dronken een bakkie koffie.
Soms stond ik er een beetje stil bij, deed een paar stappen naar achter en zag hoe jullie genoten. Hier genoot ik dan weer van en heb deze middag dan ook opgeslagen als een mooie herinnering.

Door het jaar heen komen dagen voorbij met een speciale betekenis (moederdag, vaderdag, dierendag, verjaardagen, dagen van herdenking) maar zolang we elkaar elke dag kunnen steunen, met elkaar kunnen lachen & huilen is voor mij elke dag speciaal en van grote betekenis.
We zijn een goed zooitje bij elkaar, lachen met elkaar en op zijn tijd huilen we ook samen.
Uw blijdschap is ook mijn vreugde, Uw verdriet zijn ook mijn tranen en ik ben er trots op dit met Uw te kunnen delen.

Een lach & traan.
Ruud