woensdag 9 december 2015

Martin Bril

Alweer enige tijd geleden schreef ik een stukje tekst en deelde deze via social media als in Twitter en Facebook.
Diverse volgers vonden dit leuk en een neef van mij reageerde zelfs met de woorden 'De nieuwe Martin Bril'.

Nu heb ik in het verleden wel eens een column van de hand van Martin Bril gelezen in het Parool of de Volkskrant, maar om nou te beweren dat ik een kenner van zijn werk was, nee dat zou niet correct zijn.
Het was dan ook de door mijn neef geplaatste opmerking die mijn nieuwsgierigheid naar het werk van Martin Bril aanwakkerde en dus werd het tijd om mij meer te verdiepen in zijn werk.
Wonende in Amsterdam en in het bezit zijnde van een lidmaatschap bij de OBA (Openbare Bibliotheek Amsterdam) is dit zeer makkelijk  te realiseren, want aldaar vind je een schat aan Martin Bril boeken.
Het eerste boek dat ik indook was 'De zon schijnt', gevolgd door 'Stadsogen' en heb zojuist 'Meisjes' uitgelezen. 'Schitterend Blauw' ligt hier momenteel naast mij te wachten om te worden verslonzen.

Regelmatig schrijf ik een stukje over hetgeen mij op dat moment bezig houdt in het leven. Soms gaat het over politiek, dan weer over sport of gewoon over iets dat ik meemaakte of zag gebeuren tijdens een hapje eten of drinken in de stad.
Ik houd zeer veel van het platteland, maar wat is de stad toch een prachtige voedingsbodem voor onderwerpen om over te schrijven. Maar dat terzijde.
Door het lezen van de Bril's boeken ben ik erachter gekomen dat ook hij zich liet inspireren door hetgeen hij beleefde, hoorde of zag en het is vooral zijn vorm van humor die mij zo aanspreekt.
De liefde, zijn jeugd, onderbroekjes (lees; Hipsters) of vakantieherinneringen aan Griekenland, het is allemaal opgeschreven.

Martin Bril schreef met een pen, welke ik ook ooit hoop te mogen hanteren. Martin Bril zag en beleefde veel, op een manier waarop ik ook dingen zie en beleef.
Persoonlijk heb ik hem nooit gekend of ontmoet, wel zou ik er veel voor over gehad hebben en puur om hem dan te bedanken voor zijn heerlijke manier van schrijven.
Voor de rest zou ik hem niet langer storen, want dat zou ten koste gaan van zijn tijd om te beleven en schrijven.
Helaas overleed hij op 22 april 2009 op veel te jonge leeftijd aan de gevolgen van kanker.

Bij het lezen van zijn werk ontsnapt mij vaak een lach en dat doet mij goed, want met de vele ellende in de wereld is het naar mijn mening zeer belangrijk om regelmatig te lachen.
Zo heb ik ook nu weer zin om weg te dromen in zijn woorden en te lachen om zijn opmerkingen, dus beste Martin, dank voor je inspiratie, ervaringen en humor.
Het is tijd voor 'Schitterend Blauw'.

Een Groet,
Ruud


dinsdag 8 december 2015

Het nieuwe Amerika

Amerika, wat is dat eigenlijk voor een stuk van de wereld?
Ooit leefden daar de zogeheten 'Native' Americans, maar toen kwamen de Europeanen even op bezoek.
Resultaat is even een 'grote schoonmaak' en toen was het van de blanken en mochten de 'Roodhuiden' vanuit hun hok (ook wel reservaat genoemd) toekijken hoe diezelfde blanken er een potje van maakten.
De Native hadden niet te klagen over giften van de blanken, want ze werden maar al te graag beloont met alcohol en drugs. Ach ja die mensen verveelden zich anders ook maar.

Wanneer er sprake is van een Wereldtop 6, 8, 12, 20 of mijn part 100 is het altijd Amerika dat als eerste uit de bus komt rollen als leidende factor, maar waarom in godsnaam eigenlijk?
Je hoeft maar naar de gemiddelde Amerikaan te kijken om te realiseren dat ze veelal zo dom zijn als het achtereind van een koe, al doen we hier misschien het achtereind van de koe te kort mee.
Ze zijn dik, hebben geen idee hoe groenten & fruit er uit zien, noemen een sport die met handen wordt uitgevoerd 'Football', rouwen om ieder slachtoffer welke is omgekomen bij een schietpartij, maar lopen rustig een minuut later een winkel in om een wapen te kopen. Leve de NRA.

Amerika, ook wel het land van de onbegrensde mogelijkheden en land van de vrijheid genoemd, maar als puntje bij paaltje komt is het zo begrensd als maar kan en is er van vrijheid geen enkele sprake.
Iedereen die commentaar levert op het wapenbeleid in de USA wordt net zo hard als een ieder die de woorden 'gezond eten' in de mond neemt, met pek en veren het land uit gejaagd.
Als die lieve clown zegt dat fast food ook gezond is dan is dat zo en als mijn buurman een pistool koopt, dan ik ook.

Misschien moeten we de Amerikanen maar gaan evacueren naar minder fijne oorden, waar armoede en geweld heersen. De onderdrukte bevolking aldaar zullen we verhuizen naar Amerika, want daar is dan ruimte genoeg en geven we een 'nieuwe' bevolking de kans om er wel een hoopgevend land van te maken onder toezicht van de Native, die eindelijk hun land terug krijgen.
De Yanks hebben ruimschoots de tijd gehad om er iets van te maken, maar keer op keer lukt het ze toch niet en blijven ze hangen in waanbeelden die ze op school en thuis beloofd worden, terwijl de Stars & Stripes fier wappert aan de veranda.

Al jarenlang vechten de Amerikanen vanuit hun strategische basis Hollywood tegen buitenaards kwaad en iedere keer weten ze te winnen en dat terwijl zij zo nodig als eerste natie een vlag op een andere planeet moesten planten. Niks geen toestemming gevraagd of vriendelijk contact gezocht, maar gewoon landen met die raket en planten maar die Star & Stripes.
Jarenlang heb ik gehoopt dat het ET en consorten zouden zijn die eens flink een rekening kwamen vereffenen met die laffe Amerikanen, maar ik ben bang dat ook zij hun handen niet willen branden aan dat rare volk.
Dus rest Europa niks anders dan actie te ondernemen en Amerika vrij te maken voor de die vele vluchtelingen. Europa heeft al veel gedaan qua opvang en nu is het tijd voor de Yanks om ruimte te maken. Niks geen grenzen dicht voor Moslims meneer Trump, maar grenzen open voor uitvoer van je eigen domme en bekrompen bevolking. Het is nooit en te nimmer jullie grond geweest.

Nu zullen sommige zeggen 'en Rusland dan', maar daar lijkt het altijd wel winter en om die vluchtelingen nou direct weer in de kou te zetten lijkt mij ook geen teken van vriendelijkheid.





zaterdag 5 december 2015

Pure Wodka

Ze zaten al op het terras toen wij daar vlak naast gingen zitten, 2 jongen blonde dames in de bloei van hun leven.
Dankzij de hoog opgehangen terrasverwarming was het zeer aangenaam zitten en al snel waren wij voorzien van een drankje.
Tussen de jonge meiden en ons in nestelde de kroegtijger zich in een, naar zijn gevoel, gewenste houding om zodoende goed in de gaten te houden of er misschien iets te bedelen viel.
De meiden bestelden nog een drankje en tevens werd er niet veel later een ruim bittergarnituur op hun tafeltje gezet. De kat had in gedachten de kipkluifjes al soldaat gemaakt.

Het fijne aan terrassen is dat je vaak lekker ongegeneerd mensen kan kijken en gesprekken kan afluisteren. U mag mij hier voor veroordelen, maar in gedachten weet u dat dit ook voor u zelf geldt. Het zit gewoon in ons om te willen weten wat de ander doet of denkt.

Ze spraken over liefde, familie, feesten en hoe moeilijk het leven was op jonge leeftijd, een tijd die al redelijk ver achter mij ligt.
Ze lieten de bediening lopen alsof ze die avond enkel voor hun aan het werk waren, nog een schaaltje chilisaus, oh en ook nog sambal, hebben jullie ook servetten, etc.
Ze vergaten bijna om nog een drankje bij te bestellen, want dat half gevulde glas wijn was warm geworden, dus liever voor de een vaasje pils en voor de ander een pure wodka.
Puur was geen probleem, want ze had toch nog een glas met iets dat leek op water op tafel staan. Prima om de pure wodka in ieder geval mee te verdunnen.

De een was aan het woord, zij van het vaasje pils, en de ander leek steeds meer moeite te hebben met luisteren en concentreren, zij van de pure wodka.
Toen 'vaasje' op een gegeven moment aan 'wodka' vroeg of het ging, kwam het hoge woord er uit, want ze was al een halve week aan de zuip en de wodka viel haar erg zwaar.
Het was een borrel hier, feestje daar en gezellig drankje voor de buis om even bij te komen van de borrel en het feestje.
'Maar waarom bestel je dan ook een pure wodka', wilde 'vaasje' weten, nou dat was enkel en alleen omdat 'vaasje' ook nog wat besteld had. Tja, je wilt natuurlijk niet achterblijven als stoere jonge meid.

De kat dacht er het zijne van, de kip was op en mocht hij nog iets ontvangen van de meid naast hem, zou het waarschijnlijk niet meer zijn dan een lading braaksel. Wegwezen dus.

Wij dronken ons drankje op om, na te hebben afgerekend, onze wandeling richting huis te vervolgen.
Een ervaring rijker en lekker opgewarmd met dank aan de terrasverwarming.


Zorg

Donderdag 03-12-2015.

De nieuwe plaat van Coldplay wordt links en rechts compleet de grond in geboord en naar mijn mening geheel terecht. Het is al jaren een band met een nepgeluid gejat van veel wel artistieke bands / artiesten.
Toch zal de band straks kunnen teren op een zo goed als geheel uitverkochte tournee. Ach ja, wie is er hier nou verkeerd bezig zal de band denken.
Vanaf vandaag kun je voor ca. 3 weken terecht in het pop-up restaurant van DWDD op het Westergasterrein te Amsterdam. Het betreft een campingtent alweer je diverse 'lekkernijen' kunt eten die eerder in de studio zijn bereid & gepresenteerd door chef-kok Robert Kranenborg.
Eigenlijk is dat hele DWDD, net als zo'n beetje als alles van Coldplay, een compleet uitgemolken concept. Constant dezelfde vriendjes van Mathijs van Nieuwkerk aan tafel, veel slappe hipster bandjes die een minuut muziek mogen spelen op de buis, ene Dijkshoorn aan een tafeltje die als hij gewoon 'poep, pies, piemel, kutje' roept al de lachers op zijn hand heeft.
Toen kwam DWDD draait buiten, met veel te dure kaarten voor al die simpele artiesten die eerder in het programma mochten spelen, gevolgd door een DWDD museum en nu dus het DWDD restaurant.
Net als het nieuwe Coldplay album is het dus eigenlijk helemaal niks, maar zal het wel weer uiterst succesvol zijn, qua bezoekersaantallen.
Ach ja, wie is er nou verkeerd bezig zal Mathijs denken.
Thuiszorgorganisatie TSN heeft uitstel van betaling aangevraagd en nu dreigt er, door een mogelijk faillissement, een massaontslag van zo.n 12000 medewerkers.
De directie (de maatpakken en stropdassen) die niet eens weten wat thuiszorg inhoudt valt hier natuurlijk niet onder en zijn allang onder gebracht in een andere BV of constructie. Salaris weigeren zij in te leveren, want dat hebben ze toch eerlijk en zelf verdiend door hard te vergaderen.
De medewerkers van TSN worden ondertussen gekort op hun inkomen en het ergste van alles is dat de hulpbehoevenden straks helemaal geen hulp meer krijgen.
Gemiddelde medewerker van TSN houd straks niet eens meer voldoende geld over aan het einde van de maand om het laatste album van Coldplay te kunnen kopen, terwijl de directie verlekkerd zit uit te kijken naar de volgende gang die Chef-Kok Robert Kranenborg straks zal uitserveren.
Vergis je natuurlijk niet, want dit gebeurd niet in die campingtent te Amsterdam, maar mogelijk eerder in een skybox van de Arena tijdens een optreden van Coldplay.
Ach ja, wie is er nou verkeerd bezig zal de directie van TSN denken.
Hartelijk donderdag en zorg er maar voor dat je in de toekomst niet al teveel zorg nodig zal hebben, want bepaalde maatpakken zorgen er wel voor dat er straks geen zorg meer is. Zeer zorgelijk.

Amsterdamse Wateren

Hij was al even zoek, na in de vroege ochtend te zijn verdwenen. Kon niet slapen en ging even een frisse neus halen en sigaret roken.
Was het zijn laatste sigaret of rookte hij er nog een paar die ochtend? We zullen het niet weten en belangrijk is het ook niet.
Hij is er niet meer en laat een rouwende verloofde, familie en vrienden achter.
Een kledingstuk gaf geur af, de hond pikte het op en niet heel veel later werd hij levenloos ontdekt in Amsterdamse wateren.
Het zijn die Amsterdamse wateren die zo ontzettend geliefd zijn bij de vele toeristen die Amsterdam aandoen tijdens vakantie, weekendtrip of vrijgezellenfeest.
Het zijn die Amsterdamse wateren die zo'n aantrekkingskracht hebben op de vele toeristen, die ze graag per rondvaartboot verkennen.
Het zijn die Amsterdamse grachten die al in diverse liederen zijn geëerd en waaraan menig Amsterdammer zijn/haar liefde heeft verklaard.
Het zijn ook die Amsterdamse wateren die naast veel vreugde voor veel verdriet hebben gezorgd, want ze hebben het nodige leven genomen.
Een paddo hier, lijntje daar of gewoon beneveld door moeder alcohol zijn vele toeristen, urinerend of niet, al voorover gekukeld om er niet ademend meer uit te worden gevist.
Toeristen komen en gaan om bij thuiskomst te vermelden dat ze Amsterdam hebben overleefd na een weekend van sex, drugs en rock & roll.
Sommige komen en blijven, want Amsterdam bleek toch een te groot obstakel op wat voor manier dan ook.
Zij kwamen in aanraking met het Amsterdam dat geeft, maar ook zeker niet te beroerd is om te nemen.

maandag 30 november 2015

Kleur bekennen.

Beste Humberto,

Gisteren (30-11-2015) had je Roger Williams te gast in je programma RTL Late Night en hij kwam o.a. praten over zijn documentaire Blackface.
Ik heb niet het hele gesprek gezien/gevolgd, maar voldoende om mij op een bepaalde manier wel het gevoel te geven als een soort van racist te worden weggezet.

Ik ben een blanke man van bijna 39 jaar oud en geboren & getogen in Nederland. Ik groeide op in een dorp in West-Friesland genaamd Hoogkarspel en heb daar als kind altijd met veel plezier het Sinterklaasfeest gevierd en beleeft.
Vooral de beleving was groot en mooi, omdat Sinterklaas net als zijn Pieten een vriend waren en zijn voor ieder kind op de aarde. Alle kinderen zijn namelijk gelijk, of ze nu wit, geel, bruin, zwart, paars, blauw of groen zijn, allemaal zijn ze gelijk en verdienen ze de liefdevolle aandacht van Sinterklaas en zijn Pietermannen.

Voor mij had en heeft het Sinterklaasfeest geen enkele associatie met racisme, want ik zag de Piet (oftewel Zwarte Piet) niet als een donker, gekleurd, zwart persoon als in huidskleur, maar puur als iemand donker was van de roet.
Wij leerden ook dat ze uit Spanje kwamen, waar de zon schijnt en dus zorgt voor de nodige verandering van kleur. Piet was en is in mijn beleving dan ook geen persoon van donkere komaf.
Als ik mij niet vergis heb ik 2 x in mijn leven voor Piet gespeeld en ook toen had ik niet het idee om als neger, Surinamer (man wist bij wijze van spreken geen eens waar Suriname lag), Afrikaan of donker persoon te acteren. Ik was gewoon smerig door het neerdalen door de vele schoorstenen.

Wat er nu dus gebeurd is de rollen soort van omdraaien, want waar de 'Nederlander' zou discrimineren, wordt deze juist gediscrimineerd door ze veelal weg te zetten als racist of i.i.g. als niet ruimdenkende mens.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat heel veel 'blanke' Nederlanders absoluut inzien dat de Zwarte Piet niet de meest favoriete persoon is voor mensen met een donkere huidskleur en dat het verre van leuk en vriendelijk is wanneer je als donkere medemens wordt uitgemaakt voor Zwarte Piet of wanneer anderen je benaderen met zo'n dom klinkende donkere stem.

Het lijkt nu wel zo dat een ieder die toch Sinterklaas viert met zijn kroost als racist wordt gezien door een deel van de 'donkere' bevolking. (heb trouwens een hekel aan termen als zwart, donkere, etc.),
Vergeet namelijk niet dat we in de Nederlandse cultuur zijn opgegroeid met het Sinterklaas gebeuren zonder enige associatie met racisme.
Ik had volgens mij in mijn kindertijd geen 'donkere' klasgenootjes of medescholieren, maar wel dorpsgenoten, waarvan ik door de huidskleur wist dat ze niet van die 'bleekscheten' als ouders hadden net als ik. Deed me verder niks, want ik zie mensen als mensen.

Er is volgens mij dus vrij veel aversie ontstaan onder de 'blanke' bevolking, omdat we bijna vanuit het niets worden geconfronteerd met veroordelingen als racisme en/of bekrompen bevolking.
Dat er een discussie gaande is over het wel of niet beleven van Sinterklaas als een racistisch gebeuren vind ik absoluut prima, want er moet altijd ruimte zijn en blijven voor de stem van ieder mens, maar dat een stel idioten, verkleed als Black Panther, een kinderfeest verstoren gaat er bij mij niet in.
Dat een persoon als Quinsy Gario alleen maar wenst te schreeuwen, maar luisteren naar een ander zijn of haar argumenten ho maar, is voor mij ook onacceptabel.
Dat er aandacht aan wordt besteed in jouw programma op een later tijdstip of ergens binnen 4 muren door volwassenen is ook prima, maar hou de kinderen er buiten. Openlijk actie voering op straat tijdens feestelijke intochten zal namelijk net zo confronterend zijn voor de kinderen als dat het vroeger voor jou en andere kinderen was met een donkere huidskleur. Zoiets schiet natuurlijk niet op en zal ook zeker niet zorgen voor verandering, eerder voor meer tegenstand.

Natuurlijk zullen we altijd te maken krijgen met de Henk & Ingrid aan de 'blanke' kant en 'Judesca & Rajesh' aan de 'donkere' kant, maar ach hersenloos volk zal er altijd blijven en ergens moeten we maar gewoon medelijden met ze hebben. Bij een andere opvoeding, waren ze mogelijk wel voor rede vatbaar geweest. Een mens kiest zijn eigen nest niet en het is niet altijd makkelijk een ander nest te vinden.

Wat mij betreft zien we alleen nog maar Pieten met een paar vegen van roet op het gezicht, ontstaan door het glijden door schoorstenen en spreken we gewoon van Piet, maar moeten we dit wel even de tijd geven om in te burgeren.
De Pieten spreken dan ook gewoon Nederlands en niet met een of ander maf accent.
De decembermaand heeft al zoveel donkere dagen & nachten, dat ik toch graag zoveel mogelijk lichtpunten wil zien.

Om met de woorden van Dominee Martin Luther King te eindigen 'I have a dream', Maar soms kan het wel even duren voor een droom uitkomt en laten beide partijen daar hard aan werken, maar wel met het besef dat het tijd nodig heeft.

Groet,

Ruud Besseling

dinsdag 1 september 2015

Rock op Brink 2015

                                                                                                                                    Annen 29-08-2015

Rock op Brink.
Jong & Oud.
Rocken & mooi aanzitten.
Vette Bekken & Fruitige Smoeltjes.
DJ Punchrocker & DJ Ray Koocks draaien hun plaatjes.
De Muziek, kan het nog even iets harder? Natuurlijk.

Rock op Brink.
Een tattoeage hier en een dorpse hipster daar.
Kolere zeg, dat Iron Maiden shirt droeg ik ook eind jaren '80.
Veel zwarte kledij gedragen door vrolijke, kleurrijke personen.
Jonge ouders met hun rockende kroost voorzien van oordoppen.
Oude rockers met hun maten die traytjes bier soldaat maken.



Rock op Brink.
Van Dixieland tot blonde Bavaria dames.
Ruige rockers begeven zich richting podium.
Tim Knol speelt met zijn Miseries en iemand gooit een biertje richting podium.
De zanger ziet het 'geWiggled' aan, want die heeft een voorkeur voor special biertjes.
Misschien later vanavond op herhaling bij John Coffey, die er wel eentje lust tijdens een gig.

Rock op Brink.
Ik kwam, zag en genoot.
Het rockte op de Brink en dan vooral op het podium.
Op het veld keek men de band uit de boom en genoot.
Al met al een rockende ervaring rijker op een zeer gemoedelijk festival.

Bedankt Rock op Brink en Annen, het was een geslaagde 29 augustus in 2015.

Een groet,
Ruud

#RockopBrink #TheMiseries #JohnCoffey #Bavaria #IronMaiden #Annen

zaterdag 27 juni 2015

VrijMiBo (Vrijheid Minder Bommen)

Na het werk even een pilske pakken om het weekend te vieren liep gisteren uit op lang aanzitten en genieten met 2 goede vrienden en mijn vrouwtje onder het genot van wat Indische hapjes en koele witbiertjes. Een heerlijke VrijMiBo (Vrijdagmiddagborrel) dus.

Op een gegeven moment kwam het onderwerp terreur ter sprake en er bleek nogal wat te zijn gebeurd in de wereld om ons heen op het gebied van koppen snellen, even knallen op het strand en neem je bom mee naar de Moskee.
Ik had er eerlijk gezegd helemaal, maar dan ook helemaal niks van meegekregen, want door de dag heen luister ik vooral naar muziek op de radio of telefoon.
Ondanks de verschrikkingen die ik vernam ging het leven om ons heen gewoon door en genoten velen anderen ook van de nodige versnaperingen, het zonnetje en elkanders gezelschap.

Een van mijn vrienden gaf aan zich wel eens onveilig te voelen, bij bijvoorbeeld het gebruik maken van de metro, want zo'n mafkees met een 'onschuldige' paraplu kan natuurlijk overal opduiken. Hij heeft geen ongelijk, al denk ik zelf dat het in Nederland nog niet zo'n vaart zal lopen. Dit land is een broeinest voor terroristische cellen en je moet natuurlijk nimmer schijten in je eigen tuin.
Maar goed met die gedachte lagen er gisteren ook vele toeristen lekker te genieten van de zilte zeelucht op een strand bij Sousse.
Ben je toch goddomme mooi klaar mee, dat je expres niet voor een Grieks eiland gekozen heb waar menig illegaal aanspoelt naast je strandbedje, stapt er daar opeens een gestoorde islamitische Rambo uit een motorbootje met een doorgeladen 'paraplu'.

Ondertussen smulden wij van heerlijke hapjes en bestelden we nog zo'n lekkere zomerse fruitige rakker erbij.

Ik dacht even aan buurman Mohammed en zijn gezin die ik afgelopen week nog een gemeend Ramadan Mubarak wenste. Hoe kijkt Mohammed naar al dit verschrikkelijke nieuws en zit hij straks nog een beetje rustig op zijn knieën tijdens het ochtend, middag en avondgebed in de Moskee aan de Amstel.
Tot voor kort was het namelijk vooral een dreiging voor ons Westerlingen in de westerse Wereld, wij die of de verkeerde profeet aanhangen, de Paus een warm hart toedragen of gewoon door iedere terrorist gezien worden als ongelovige honden.
Nu is dat anders, want de islamitische staat (IS) heeft er namelijk nogal een handje van om juist zoveel mogelijk islamitische mensen af te slachten, net als die andere zieke hufters van Boka Haram dat doen.
Zij die niet afgeslacht worden, kunnen kiezen om volgeling te worden, worden als slaaf ingezet of als vrouw zijnde dagelijks verkracht.
Als die kleine jongen en meid van Mohammed op een dag dan bij hun vader gaan zitten en vragen wat te doen met hun leven, wat zal buurman dan zeggen vraag ik mij af?

Ik vraag het mij echt af, maar heb gewoon geen idee wat je dan zou moeten zeggen behalve, dat het leven je eens is gegeven en je ook zomaar kan worden ontnomen, dus tracht te genieten van zoveel mogelijk mooie momenten.

Wij namen nog een extra schaaltje kroepoek en satésaus, waar we deze lekker in konden dippen en ach omdat we er toch waren ook nog maar een verfrissend biertje.
De klokte tikte gestaagd door daar op terras en dat deed de klok ook in Tunesië, Frankrijk en Koeweit al gold dit helaas niet meer voor iedereen.
Ik heb geen angst voor aanslagen of de dood als het om mijn eigen persoontje gaat, maar wel voor anderen die ik lief heb. Ik geloof dat als het je tijd is, deze ook zal stoppen, dus ooit zal mijn dag komen door ouderdom, ziekte of een idioot met een 'paraplu'.
Tot die tijd hoop ik nog vaak te kunnen genieten van een mooie, gezellige dag of avond aanzitten met mooie, lieve mensen.
Heerlijk samen het weekend inluiden onder het mom van die oh zo gezellige VrijMiBo.

VRIJheid
MInder
BOmmen

We 'schieten' er namelijk oh zo ongelofelijk weinig mee op.

Een Groet,
Ruud

PS: op het moment van dit schrijven luister ik naar Pinguin Radio en hoor ik bij het afsluiten van het schrijven 'What's Going On' van Marvin Gaye uit de speakers schallen. Oh die eerste woorden zijn zo ontzettend waar.

Mother, mother
There's too many of you crying
Brother, brother, brother
There's far too many of you dying
You know we've got to find a way
To bring some lovin' here today

Written by Marvin Gaye.