Geen tijd te verliezen

Bij geboorte treedt je in zekere zin toe tot het rijk der stervenden en start je persoonlijke meter van geleende tijd.
Zekerheden bestaan er eigenlijk niet en dagelijks komen er meer vragen dan antwoorden voorbij die het niet altijd makkelijker maken.
In het leven tellen we normaal gesproken af als iets op zijn einde loopt, maar omdat we niet weten wanneer de geleende tijd op zijn einde is tellen we de levensjaren juist op van 0 tot ...?

Wanneer je iets van iemand leent is het de bedoeling datgene je leende ook weer terug te geven en in sommige gevallen is er dan ook sprake van rente.
Het leven word je dus geleend en dat geef je na verloop van tijd dus weer terug, maar wat zal de rente dan zijn als die er al is?
Betaal je de rente misschien al ten tijde van de levende jaren als in het zorgen voor een goede gezondheid, het geven van liefde en zorg aan de medemens?
Het leven zit vol met vragen en veelal zal het leven je het antwoord schuldig moeten blijven, waardoor je beter met opgeheven hoofd door kan blijven wandelen op het levenspad en hoe hard & onterecht het soms ook zal zijn, de consequenties moeten accepteren.

Sommige mensen zijn er van overtuigd dat als je niet gelooft je ook niet in de hemel zal komen en misschien wel na de dood een zwervende ziel zal blijven die 't veer naar de overkant nooit zal bereiken.
Voor mij persoonlijk zal dat geen probleem zijn, daar ik op jonge leeftijd de nodige zwemdiploma's heb gehaald en het onbekende dus desnoods tegemoet zal zwemmen.
Ik ben mij zeker bewust van hetgeen ik dagelijks doe en dus ook van de consequenties die daarmee gepaard  gaan, maar ondanks dat is en blijft het de vraag hoelang die vrijheid er zal zijn.

Zelf heb ik besloten de vrijheid te koesteren zolang deze aanwezig, te genieten van de tijd die nog over is op de onbekende meter des levens en zo goed mogelijk te zorgen voor de mensen om mij heen.
Ik adem in en ik adem uit, ik zet soms een stap achteruit en waar mogelijk soms meerdere stappen vooruit, maar waar nodig sta ik even stil en denk aan de vrijheid, geniet van de rust & stilte om mij heen en lach van tevredenheid.
Soms vind ik het leven behoorlijk zwaar, maar probeer daar dan toch maar niet al te zwaar aan te tillen.
Soms is er verdriet, maar de tranen die dan vallen zijn er om de negativiteit weg te spoelen en ruimte te maken voor mooie gedachten.

Een groet,
Ruud

My Sacrifice