dinsdag 12 november 2013

Kwestie van geduld

Zaterdagmiddag en wij besluiten om even een drankje te gaan drinken bij ons kroegje aan 't Amstelveld. Hier komen wij regelmatig en dan ook vooral op de Zaterdag om aldaar de nodige kranten te lezen en te genieten van voorbijkomend volk.
Vooral in de zomer is het hier heerlijk vertoeven met de drukte op terras en de voorbij varende bootjes.
de kroeg heeft mede door het personeel een gezellig Amsterdams karakter, een kleine kaart voor de hongerige klant(en) en genoeg keuze qua dranken.
Nu de (R) weer in de maand zit is het buiten iets rustiger en zit men liever warm binnen, maar deze zaterdag begonnen wij eerst met een drankje op het terras, kranten erbij en hapje om de maag te vullen.
we raakten even kort in gesprek met de dienstdoende bardame die het in haar 1tje op dat moment redelijk druk had, maar in voor een gezellig woordje zijn ze er altijd wel.
Buiten werd het frisser en rustiger en dus besloten we na het 2e drankje naar binnen te verhuizen alwaar we plaats namen op 2 krukken aan de bar.
De bardame spoelde de glazen, deed de keukenvaat en nam ondertussen de nodige bestellingen op wetende dat het snel drukker zou kunnen worden.
Het was zo'n dag dat er een groepje van 5 tot 6 personen binnen komt lopen en naast een drankje ook graag iets wilde eten, terwijl ze als het rustig is met veel moeite 2 cola bestellen voor 6 personen.
Niet veel later liepen er 2 jonge moeders binnen met kinderwagen en ook zij wensten een drankje & hapje en zo ging het in korte tijd nog even door tot elke zetel in de kroeg bezet was.
Ze kreeg het dus vanuit het niks behoorlijk druk maar hield zich kranig staande en deed wat mogelijk was in een zo kort mogelijke tijd.

Helaas leven we tegenwoordig in een tijd dat iedereen de trein lijkt te moeten halen zelfs als ze helemaal niet met de trein reizen en dus duurde het de 2 moedertjes te lang en daarnaast hing er een bijdehande toerist over de bar te zuchten (hij stond toen ook al wel een hele minuut te wachten) en ja een toerist in Mokum met geduld moet nog uitgevonden worden.
Dat ze namelijk 2 uur in de rij gaan staan voor Anne Frank of een van Goghje is nog tot daar aan toe, maar even moeten wachten op een drankje is natuurlijk not done.
De bardame kwam van het terras naar binnen gelopen en besefte toen dat ze aan het stel buiten was vergeten te vragen of zij ook slagroom op de warme chocolademelk wenste, maar voor ze de kans kreeg liep mijn vrouwtje naar buiten en informeerde er even netjes naar.
Op de weg terug nam ze nog wat lege glazen mee en ik deed hetzelfde nadat ik aan een ouder stel had gevraagd wat zij graag wilden drinken vandaag.
Zij waren al op leeftijd, net gaan zitten en dus melde ik netjes dat het druk was en of ze het geen probleem vonden dat ik even voor ober speelde. Zij bestelden met maar al te graag 2 Rose welke binnen zeer korte tijd netjes voor ze op tafel stonden.
Ja de mensen op terras hadden geduld en respect voor de drukte en dat word beloond.

Binnen was het een ander verhaal, want de man was dus na 1 minuut al zijn geduld kwijt en liet dat maar al te graag merken idem gold voor de jonge moeders. Ach ja na 9 maanden met zo'n aanstaande zuigeling rond te hebben gelopen wil je natuurlijk direct overal geholpen worden.
Kunnen we je anders ergens mee helpen vroegen wij de bardame, maar dat was niet nodig en niet lang daarna had iedereen zijn drankje en hapje op tafel of de bar staan.
Later kwam de eigenaresse nog bijspringen die was verlaat door een ernstig ongeluk (zij was er zelf gelukkig niet bij betrokken) met een touringcar iets buiten Amsterdam. Het bewijs dat er wel ergere dingen zijn in het leven dan even te moeten wachten op je drankje.
Wij hebben in ieder geval een zeer leuke, gezellige en geduldvolle middag genoten daar op de hoek van 't Amstelveld / Prinsengracht en er zullen er zeker nog genoeg volgen.
Altijd zullen wij daar rustig wachten op onze drankjes en hapjes, want geduld is een schone zaak en zorgt ook nog eens voor een gezellige sfeer, waarna je weer met voldoening huiswaarts kan gaan of desnoods elders nog een drankje kan nuttigen.
Ik hou van "mijn" mooie Amsterdam en om hier te kunnen genieten van al het mooie is niks meer of minder nodig dan wat geduld op zijn tijd. Proost.



Een groet,
Ruud

Geen opmerkingen:

Een reactie posten