Naar buiten kijkende vraag ik mij af of het weer deze zomer gewoon geen afspiegeling is van de sportieve resultaten die Nederland behaald? Het begon een aantal maanden geleden met het ooh zo mooie EK in Polen & Ukraine alwaar onze Nederlandse Leeuwen (al was er meer sprake van een stelletje jankende katjes) wel even voetballes zouden geven aan Europa.
Vervolgens verplaatste sportbeminnend Nederlands zijn blik naar het Franse landschap om eens te kijken of er nog Nederlands succes mogelijk was op de fiets, maar helaas vielen de meeste letterlijk om.
Momenteel is de hoop gevestigd op de Olympische Spelen te Londen, want met een aantal atleten van wereldklasse moet er toch nog een goed einde aan de sportzomer te breien vallen.
Het valt helaas nog niet mee en luisterend naar diverse sporters en analisten hebben we er straks naast de 6jes cultuur in het onderwijs ook de Bronzen cultuur bij in de sport, want het lijkt wel of we daar genoegen mee gaan nemen.
Zal ik het beter doen op de mat, aan de ringen, in het zwembad, op de fiets, in de boot, tijdens het schermen of op de surfplank? Nee, ga er maar vanuit dat zij beter zijn en resultaten behalen die ik (eigenaar van een aantal denksportboekjes en wat sportkleding) nimmer zal bereiken.
Punt is natuurlijk wel dat zij er voor betaald (gesponsord) worden en vaak met veel bravoure richting een toernooi afreizen waar het dan regelmatig niet waar wordt gemaakt.
Natuurlijk is het een gegeven dat niet iedereen kan winnen en dus hoort verliezen erbij, maar ook op dat punt verdienen veel Nederlandse sporters geen ovatie. Verliezen ze een keer dan is het bijna nooit de kracht van de tegenstander(s), maar er is altijd een excuus qua griepje, zere knie, verkeerd materiaal of de sex was verkeerd gegaan.
Het is dus Brons wat de klok lijkt te slaan in de Nederlandse sport cultuur en het kan bijna niet anders dat dit voorkomt vanuit de instelling die onderwijs, politiek Den Haag en coaches afgeven, want er is toch niks mis met een eervolle vermelding terwijl met iets meer inspanning en karakter ook goud mogelijk is.
Al eerder heb ik eens opgemerkt dat het toch te idioot voor woorden is dat er vanuit alle uithoeken in de wereld mensen naar Nederland komen om te fietsen en wij (Hulde aan Marianne Vos die het wel waar maakt) er geen ene moer van bakken op de fiets.
Als er in Nederland 1 zonnestraal te zien is trekken we er massaal op uit om te gaan varen en met veel dagen wind hebben we toch een prachtig klimaat om naar de wereldtop te roeien, maar ook hierin falen we al jaar na jaar (heb het hier dus niet over zeilen & surfen).
Veel sporters klagen ook over aandacht voor hun sport en dat er te weinig geld beschikbaar gesteld wordt vanuit het rijk, maar als je als sporter weet dat je voor een gouden plak simpelweg zo'n €30.000 kan opstrijken dan ga je gewoon over lijken, is niemand je beste vriend en vecht je tot bloedens toe om die 1e en hoogste plek op het podium te behalen.
Er werd voorafgaand aan de Spelen het nodige geschreven en gezegd over de keuze om Dorian van Rijsselberghe de vlag te laten dragen tijdens de ceremonie, maar tot nu toe is het wel een terechte keuze want voorlopig steekt onze Nationale windsurf trots met kop en schouders (en zeil) boven de concurrentie uit.
Kijkende naar het resterende programma valt er nog genoeg te behalen en dan doel ik op goud, dus laten we hopen dat Brons naar het verleden wordt verdrongen en er weer een gouden tijd gaat aanbreken die ook motiverend zal moeten werken voor nieuwe generaties Olympische atleten en sporters in het algemeen.
Het kan namelijk toch niet zo zijn dat er straks allemaal Bronzen sporters aan de slag gaan bij sponsor Randstad om dan mensen aan werk te helpen met een 6jes mentaliteit.
Vandaag is het de dag van de waarheid voor Judoka Grol (reeds makkelijk door naar de volgende ronde, mooi man) & Zwemster Ranomi Kromowidjojo en bij deze wens ik jullie heel veel mentaliteit, kracht en succes toe. Laat je tanden zien, straal met een Gouden gloed in de ogen en vreet je tegenstander op, want zoals de Generaal ooit zei "voetbal is oorlog" geldt dit natuurlijk voor sport in het algemeen. De vrede teken je dan maar weer op het podium met goud om de nek.
Een Groet,
Ruud
Geen opmerkingen:
Een reactie posten