22-05-2017
Wat begon met een moment van schrik voor de Parisienne is omgeslagen in trots en waardering voor en op haar eigen uiterlijk. In eerste instantie kwam ze er eentje tegen in haar borstel na het kammen en daarna leek ze er vaker een te ontdekken in de spiegel. Ik zei in eerste instantie niets, want je weet nooit hoe ze zou reageren. De een vind het namelijk mooi en de ander zal helemaal niet blij zijn, maar behalve verven valt er niks aan te doen en is het een kwestie van accepteren. De grijze haar laat zich namelijk niet tegenhouden en dat geldt ook voor de Parisienne. Ja u leest het goed, de Parisienne begint langzaamaan over te gaan naar de grijze periode. Zoals gezegd is ze er steeds trotser op en ach waarom ook niet, want haar mannetje is al jaren haast net zo grijs als Gandalf the Grey. Steeds vaker legt ze haar lange haren in mijn handen en vraagt dan of ik veel grijze haren kan ontdekken en steeds vaker is mijn reactie "ja". Ze tovert dan een glimlach op haar gezicht en zegt tegen mij dat ze heel mooi grijs zal worden. Ik kan dat alleen maar beamen, want mooi is ze al en geen grijze haar die dat zal veranderen. Zo mooi hoe een grijze bladzijde in haar leven voor zoveel kleurrijk plezier kan zorgen. Respect pour tes cheveux gris.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten